| กราบ ๒ | (กฺราบ) ก. แสดงความเคารพด้วยวิธีนั่งประนมมือขึ้นเสมอหน้าผาก แล้วน้อมศีรษะลงจดพื้น, ถ้าหมอบแล้วน้อมศีรษะลงจดมือที่ประนมอยู่กับพื้น เรียกว่า หมอบกราบ, ประนมมือเสมอหน้าผาก แล้วน้อมศีรษะลงจดมือที่วางอยู่ ณ ที่ใดที่หนึ่ง ก็อนุโลมถือว่าเป็นกราบ เช่น กราบลงบนตัก, เรียกกราบโดยให้อวัยวะทั้ง ๕ คือ เข่าทั้ง ๒ มือทั้ง ๒ และหน้าผาก จดลงกับพื้นว่า กราบโดยเบญจางคประดิษฐ์ เป็นอาการแสดงความเคารพอย่างสูงสุด, โดยปริยายใช้เป็นคำแสดงอาการเคารพเหมือนอย่างกราบ เช่น กราบทูล กราบเรียน. |
| ดำหัว | น. ประเพณีทางภาคเหนือซึ่งกระทำในวันสงกรานต์เพื่อเป็นการแสดงความเคารพนับถือ วิธีดำหัว คือ เอานํ้าสะอาด พร้อมดอกคำฝอย ฝักส้มป่อย และผงขมิ้น ใส่ขัน ไปเคารพและขอขมาผู้ใหญ่ โดยให้ท่านจุ่มน้ำลูบศีรษะตนเองเพื่อให้ท่านอยู่เย็นเป็นสุขและขอรับพรจากท่าน. |
| ถอนสายบัว | ก. ทำความเคารพโดยยืนตรงแล้วชักขาข้างใดข้างหนึ่งไปข้างหลัง พร้อมกับย่อเข่าและก้มศีรษะเล็กน้อย เป็นการแสดงความเคารพของสตรีต่อเจ้านายชั้นสูง. |
| นอบน้อม | ก. อาการแสดงความเคารพอย่างสูง เช่น นอบน้อมพระรัตนตรัย, อาการที่ยอบตัวลงแสดงความเคารพ. |
| น้อม | ก. โน้ม เช่น น้อมลาภมาเพื่อตน, ค้อม เช่น กิ่งไม้น้อมลง, โอนลงเป็นการแสดงความเคารพ เช่น น้อมกาย น้อมใจ, โอนอ่อนตาม เช่น น้อมใจเชื่อ. |
| สามีจิกรรม | น. การแสดงความเคารพตามธรรมเนียมของพระเณรในระหว่างผู้ใหญ่กับผู้น้อย เช่น ระหว่างพระอุปัชฌาย์กับสัทธิวิหาริก ระหว่างอาจารย์กับอันเตวาสิก หรือระหว่างผู้แก่พรรษากับผู้อ่อนพรรษากว่า. |
| อปจายน- | (อะปะจายะนะ-) น. การแสดงความเคารพ, การนับถือ, การนอบน้อม. |
| อปจายนธรรม | น. การแสดงความเคารพ, การนับถือ, การนอบน้อม, การถ่อมตน. |
| salutation | (แซลลิวเท'เชิน) n. การคำนับ, การแสดงความเคารพ, การยิงสลุต, คำคารวะ, การวันทยาหัตถ์, คำคารวะ, คำสรรเสริญ, คำอวยพร, Syn. greeting, salute |
| veneration | (เวนนะเร'เชิน) n. ความเคารพ, ความเลื่อมใส, ความนับถือ, การแสดงความเคารพ, การแสดงความนับถือ., See also: venerational adj. venerative adj. veneratively adv. venerativeness n., Syn. awe, reverence |