กระทอก | ก. กระแทกขึ้นกระแทกลง, กำแน่นแล้วรูดขึ้นรูดลง, ทำให้ทะลัก เช่น กระทอกเลือดกระแทกล้มกระดิกดิ้น (ขุนช้างขุนแผน). |
แกะ ๒ | เอามือแงะหรือง้างสิ่งที่เกาะติดกันแน่นหรือกอดไว้แน่นให้หลุดออกจากกัน เช่น แกะมือที่กำแน่น. |
หมัด ๒ | น. กำปั้น, มือที่กำแน่นสำหรับชกหรือทุบเป็นต้น. |
bunch up | (phrv) ทำให้เบียดกันแน่น, See also: ทำให้แน่น, ทำให้แออัด, กำแน่น |
clutch | (n) การยึด, See also: การฉวย, การคว้า, การเกาะ, การกำแน่น, การเกาะแน่น, Syn. snatch, grasp, clasp, catch |
clutch | (vi) จับแน่น, See also: เกาะ, กำแน่น, Syn. seize, grip, grab |
clench | (เคลนชฺ) { clenched, clenching, clenches } vt. หุบแน่น (มือ, ฟัน, ปาก) , กำแน่น, ปิดแน่น, จับแน่น, กำหนดแน่นอน, ตกลง. vi. จับแน่น, กำแน่น, ตอกแน่น, บีบแน่น, ตอกติด |
grasp | (กราสพฺ) vt., vi., n. (การ) ยึด, จับ, กำแน่น, คว้า, เข้าใจ, รู้ซึ้ง, See also: grasper n. |
clench | (vt) กำแน่น, บีบแน่น, ย้ำ, กอดรัด |
clutch | (vt) กำแน่น, คว้า, ฉวย, เกาะ, ยึด |