ขรุขระ | (ขฺรุขฺระ) ว. เป็นปุ่มเป็นแง่, ไม่เรียบราบ. |
กระแจะ ๒ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Naringi crenulata (Roxb.) Nicolson ในวงศ์ Rutaceae ขึ้นในป่าเบญจพรรณ ต้นและกิ่งมีหนามเปลือกขรุขระสีเทา ดอกเล็กสีขาวเป็นช่อสั้น ยาวประมาณ ๒ เซนติเมตร กลิ่นหอมอ่อน ท่อนไม้ฝนกับนํ้าใช้เป็นเครื่องประทิ่นผิว รากใช้ทำยา, กะแจะ ขะแจะ ตุมตัง หรือ พญายา ก็เรียก. |
กระเทือน | ก. มีอาการสั่นไหวเพราะถูกกระทบ เช่น นั่งรถที่แล่นไปตามทางขรุขระก็รู้สึกกระเทือน เสียงระเบิดทำให้บ้านกระเทือน, โดยปริยายหมายความว่า เป็นทุกข์กังวล เช่น เขาว่าลูกก็กระเทือนไปถึงแม่ ใครจะว่าอย่างไร ๆ ก็ไม่กระเทือน, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระเทือน, สะเทือน ก็ว่า. |
กระเบน | น. ชื่อปลากระดูกอ่อนพวกหนึ่ง มีหลายชนิด หลายสกุล และหลายวงศ์ ทั้งขนาดเล็กและขนาดใหญ่ ลำตัวกว้างตั้งแต่ ๑๕-๓๐๐ เซนติเมตร ลำตัวแบนลงมาก และต่อเนื่องกับครีบอกแผ่ออกด้านข้าง บางชนิดแผ่ออกไปจดด้านหน้าและด้านท้ายเกือบเป็นวงกลมดูคล้ายจานหรือว่าว บางชนิดแผ่ยื่นด้านข้างออกไปเป็นปีกคล้ายนกหรือผีเสื้อ และบางชนิดครีบอกแผ่ไปไม่ถึงส่วนหน้า ทำให้หัวแยกจากลำตัวและส่วนยื่นของหัวเป็นลอน มีเหงือก ๕ คู่ อยู่ด้านล่างของส่วนหัว บริเวณถัดจากส่วนท้ายของนัยน์ตามีรูเปิดข้างละช่อง ซึ่งด้านในติดต่อกับโพรงเหงือกและปาก หางส่วนมากเรียว สั้นบ้างยาวบ้าง มักมีผิวหยาบหรือขรุขระ บางพวกมีเงี่ยงอยู่บนหางตอนใกล้ลำตัว และมีต่อมน้ำพิษอยู่บริเวณโคนเงี่ยง เมื่อใช้เงี่ยงแทงจะปล่อยน้ำพิษออกมาด้วย ทำให้คนหรือสัตว์ที่ถูกแทงรู้สึกปวด |
กลิ้งกลางดง | (กฺลิ้งกฺลาง-) น. ชื่อไม้เถาชนิด Dioscorea bulbiferaL. ในวงศ์ Dioscoreaceae ตามง่ามใบมีหัวกลมขรุขระ, ว่านพระฉิม ก็เรียก. |
กะโผลกกะเผลก | (-โผฺลก-เผฺลก) ว. อาการเดินไม่ปรกติ คือ ยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่ง อย่างคนขาพิการเดิน, อาการที่เดินไปด้วยความลำบากหรือเคลื่อนไปบนพื้นที่ที่ขรุขระ ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, โขยกเขยก ก็ว่า. |
กาฬพฤกษ์ | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia grandis L. f. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นดำ ใบอ่อนสีแดง ดอกเล็ก สีแดงคล้ำแล้วเปลี่ยนเป็นสีชมพูอมส้ม ฝักใหญ่อ้วนสั้น ผิวขรุขระ ด้านข้างมีสัน เป็นพรรณไม้ที่นำเข้ามาปลูก. |
กุกะ | ว. ขรุขระ เช่น ทั้งนํ้าใจก็ดื้อดันดุกุกะไม่คิดกลัว (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
เกลา | (เกฺลา) ก. ทำสิ่งที่ยังขรุขระอยู่ให้เกลี้ยงหรือได้รูปทรงดีขึ้น เช่น เกลาไม้ไผ่, ทำให้ดีขึ้นหรือเรียบร้อยขึ้น เช่น เกลาสำนวนหนังสือ เกลานิสัย. |
เกลี้ยง ๑ | (เกฺลี้ยง) ว. เรียบ ๆ ไม่ขรุขระหรือไม่มีลวดลาย |
โกโก้ ๒ | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Theobroma cacao L. ในวงศ์ Sterculiaceae ดอกเล็ก สีขาวอมเหลืองหรือขาวอมชมพู ออกตามกิ่งและลำต้น ผลคล้ายมะละกอขนาดเล็ก ผิวแข็งขรุขระ สีนํ้าตาล เมล็ดแก่คั่วแล้วบดเป็นผง ใช้ชงเป็นเครื่องดื่มและทำขนมได้. |
ครุคระ | (คฺรุคฺระ) ว. ขรุขระ, ไม่เรียบเป็นตะปุ่มตะป่ำ, เช่น ทั้งคางเคราก็ครุคระขึ้นรำไรอกย่นขนเขียวขดแข็ง (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
ค้อนกลอง | น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Capparis grandis L.f. ในวงศ์ Capparaceae ลำต้นมีหนาม ผลกลมใหญ่ ผิวค่อนข้างขรุขระ สุกสีแดง. |
คางคก ๑ | น. ชื่อสัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบกในสกุล Bufo วงศ์ Bufonidae รูปร่างคล้ายกบ ผิวหนังเป็นตุ่มขรุขระ ภายในตุ่มมียางเหนียวซึ่งมีพิษต่อเนื้อเยื่ออ่อน เรียกว่า ยางขาว เคลื่อนที่โดยการย่างเดินและกระโดดหย่ง ๆ ในประเทศไทยมีหลายชนิด เช่น คางคกบ้าน ( B. melanostictus Schneider) คางคกป่า ( B. macrotisBoulenger) . |
งิ้ว ๒ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Bombax ceiba L. ในวงศ์ Bombacaceae กิ่งก้านและลำต้นมีหนามแหลมคม เปลือกสีเทา ขรุขระ ดอกสีแดงสด ใช้ปุยในผลอย่างเดียวกับง้าว. |
จงโคร่ง, โจงโคร่ง | (-โคฺร่ง) น. ชื่อสัตว์สะเทินนํ้าสะเทินบกชนิด Bufo asper Gravenhorst ในวงศ์ Bufonidae เป็นคางคกที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย ผิวหนังเป็นตุ่มขรุขระทั่วตัว ตุ่มที่หลังมีขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่ลำตัวสีน้ำตาลดำและน้ำตาลเหลือง ท้องสีขาวหม่นบางตัวมีจุดสีแดงเล็ก ๆ ยางขาวมีฤทธิ์ทำให้มึนเมา อาศัยในป่าบริเวณริมลำธารหรือน้ำตก, กระทาหอง กระหอง หรือ กง ก็เรียก. |
จุ๊บแจง ๑ | น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวชนิด Cerithidea obtusa (Lamarck) ในวงศ์ Potamididae เปลือกขรุขระ รูปค่อนข้างยาว ปลายแหลม สีเทาอมดำหรือน้ำตาล. |
ดาวทะเล | น. ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลังหลายชนิด ในชั้น Asteroidea ลำตัวแบนลักษณะค่อนข้างกลม มีแขนยื่นออกรอบตัว ๕ แขน คล้ายดาว ยกเว้นบางชนิด มี ๗-๑๔ แขน หลังเป็นหนามขรุขระ, ปลาดาว ก็เรียก. |
ตะโกรม | (-โกฺรม) น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่หลายชนิด ในวงศ์ Ostreidae ลักษณะเหมือนหอยนางรม แต่มีขนาดใหญ่กว่า เปลือกขรุขระ สีขาวคล้ำ เช่น ชนิด Crassostrea iredalei (Faustino), C. belcheri (Sowerby), นางรมใหญ่ ก็เรียก. |
ตะปุ่มตะป่ำ | ว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ปุ่มป่ำ ก็ว่า. |
ตางัว ๒ | น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิด ในวงศ์ Turbinidae เปลือกหนา ค่อนข้างกลม ก้นหอยสั้น ผิวขรุขระ แผ่นปิดช่องเปลือกกลมหนา ด้านนอกโค้ง เรียก เบี้ยตางัว ใช้สำหรับเล่นหมากรุก เช่น ชนิด Turbo marmoratus Linn., T. bruneus (Röding). |
ทุเรียนเทศ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Annona muricata L. ในวงศ์ Annonaceae ผลมีหนามขรุขระ รสหวานอมเปรี้ยว กินได้, ทุเรียนแขก ก็เรียก. |
นมนาง ๒ | น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวชนิด Trochus niloticus Linn. ในวงศ์ Trochidae เปลือกเป็นรูปกรวยคว่ำ ฐานกว้าง ปลายยอดแหลม ผิวขรุขระ มีลวดลายสีม่วงบนพื้นสีอ่อน คล้ายหอยนมสาวแต่มีขนาดใหญ่กว่า เมื่อขัดผิวเปลือกออกจะเห็นเป็นมุก ใช้ทำเป็นเครื่องประดับ. |
นมสาว ๒ | น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยวหลายชนิด ในวงศ์ Trochidae เปลือกเป็นรูปกรวยคว่ำ ฐานกว้าง ปลายยอดแหลม ผิวขรุขระ สีและลายแตกต่างกันตามแต่ละชนิด มีขนาดเล็กกว่าหอยนมนาง เมื่อขัดผิวเปลือกออกจะเห็นเป็นมุก ใช้ทำเป็นเครื่องประดับ. |
บ๊วย ๑ | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Myrica esculentaBuch.–Ham. ex D. Don. ในวงศ์ Myricaceae ผลกลม ผิวขรุขระ สุกสีแดงคลํ้า กินได้ รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ, ส้มสา ก็เรียก. |
ปรง | ชื่อพรรณไม้ในกลุ่มพืชเมล็ดเปลือยหลายชนิดในสกุล Cycas วงศ์ Cycadaceae เป็นไม้ต้น ลำต้นรูปทรงกระบอก สีดำขรุขระ ใบเล็กยาวเรียงถี่ ๆ บนแกนกลาง เช่น ปรงญี่ปุ่น ( C. revolutaThunb.) ใบใช้ทำพวงหรีด ปรงเขา ( C. pectinataGriff.). |
ปุ่มป่ำ | ว. นูนขึ้นเป็นปม ๆ, เป็นปุ่มเป็นปมขรุขระอย่างผิวมะกรูด, ตะปุ่มตะป่ำ ก็ว่า. |
เป๋าฮื้อ ๑ | น. ชื่อหอยทะเลกาบเดี่ยว หลายชนิด ในวงศ์ Haliotidae เปลือกแบนค่อนข้างกลมหรือรี ผิวขรุขระ ใกล้ขอบเปลือกมีรูเรียงเป็นแถว สีเขียวหรือสีน้ำตาล ด้านในเป็นมุก เช่น ชนิด Haliotis asinina Linn. เป็นอาหารทะเลที่มีราคาแพง ปัจจุบันมีการเพาะเลี้ยงเชิงพาณิชย์, โข่งทะเล ก็เรียก. |
โผลกเผลก | (โผฺลกเผฺลก) ว. กะโผลกกะเผลก, อาการเดินไม่ปรกติ คือยกขาข้างหนึ่งไม่ได้ระดับกับอีกข้างหนึ่งอย่างคนขาพิการเดิน, อาการที่เดินไปด้วยความลำบากหรือเคลื่อนไปบนพื้นที่ที่ขรุขระลุ่ม ๆ ดอน ๆ, โขยกเขยก ก็ว่า. |
พิมปะการัง | น. ชื่อหอยทะเลกาบคู่ชนิด Pholas orientalis Gmelin ในวงศ์ Pholadidae เปลือกบางเปราะค่อนข้างยาว สีขาวคล้ำ ผิวขรุขระสามารถใช้เปลือกเจาะพื้นที่เป็นดินโคลนให้เป็นรูเพื่อผังตัวอยู่ได้, พิม พิมการัง หรือ พิมพการัง ก็เรียก. |
เพรียง ๑ | เรียกผิวหนังที่ขรุขระอย่างหน้าออกฝี ว่า มีลักษณะเป็นเพรียง. |
มะกรูด | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Citrus hystrix DC. ในวงศ์ Rutaceae ผลขรุขระ รสเปรี้ยว ผิวและใบมีกลิ่นหอมฉุน ใช้แต่งกลิ่นและรสอาหาร ใช้ทำยาได้. |
มะระ | น. ชื่อไม้เถาชนิด Momordica charantia L. ในวงศ์ Cucurbitaceae ผลขรุขระ รสขม กินได้, ผักไห่ ก็เรียก. |
มะหาด | น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่หลายชนิดในสกุล Artocarpusวงศ์ Moraceae เช่น ชนิด A. lacuchaRoxb. ex Buch. ผลกลม ผิวขรุขระคล้ายขนุน แต่เล็กกว่ามาก รสเปรี้ยว ๆ หวาน ๆ แก่นใช้ทำยาได้. |
ไม้ขีดไฟ | น. เครื่องขีดไฟชนิดหนึ่งซึ่งใช้ก้านไม้หรือก้านกระดาษชุบปลายข้างหนึ่งด้วยสารเคมีบางอย่างให้เป็นตุ่ม เรียกว่า หัวไม้ขีด มี ๒ ชนิด ชนิดหนึ่งใช้ขีดกับผิวที่ฉาบด้วยสารเคมีซึ่งมีฟอสฟอรัสแดงเป็นองค์ประกอบสำคัญทำให้เกิดไฟขึ้น อีกชนิดหนึ่งใช้ขีดกับผิวขรุขระทำให้เกิดไฟขึ้น. |
เรไร ๑ | น. ชื่อตั๊กแตนหนวดยาวหลายชนิด หลายสกุล ในวงศ์ Tettigoniidae วัดจากหัวถึงปลายปีกยาวประมาณ ๑๐ เซนติเมตร ส่วนใหญ่สีเขียวหรือน้ำตาล เพศผู้มีด้านบนของโคนปีกคู่หน้าเป็นสันขรุขระ เมื่อสีกันทำให้เกิดเสียงกังวาน กินหญ้า เช่น ชนิด Mecopoda elongata (Linn). |
เรียบ | ว. ไม่ขรุขระ เช่น พื้นเรียบ, ราบ เช่น กระเบื้องแผ่นเรียบ ฝาผนังเรียบไม่มีลวดลาย, เป็นระเบียบ เช่น จัดบ้านเรียบ, ไม่ยุ่ง เช่น หวีผมเรียบ, ไม่ยับ เช่น รีดเสื้อเรียบ |
ลูกระนาด | ว. เรียกถนนที่มีผิวจราจรขรุขระมีลักษณะคล้ายลูกระนาดหรือลูกคลื่น ว่า ถนนเป็นลูกระนาด, เรียกสะพานที่เอาไม้จริงมาตีอันเว้นอัน ว่า สะพานลูกระนาด. |
วิสม- | (-สะมะ-) ว. ไม่เรียบ, ไม่เสมอ, ขรุขระ, ไม่เท่ากัน. |
สรุสระ | (สะหฺรุสะหฺระ) ว. ขรุขระ, ไม่เรียบร้อย. |
สะเทือน, สะเทื้อน | ก. มีอาการสั่นไหวเพราะถูกกระทบ เช่น นั่งรถที่แล่นไปตามทางขรุขระก็รู้สึกสะเทือน เสียงระเบิดทำให้บ้านสะเทือน, โดยปริยายหมายความว่า เป็นทุกข์กังวล เช่น เขาว่าลูกก็สะเทือนไปถึงแม่ ใครจะว่าอย่างไร ๆ ก็ไม่สะเทือน, กระเทือน ก็ว่า. |
สาก ๓ | ว. อาการที่ระคายเพราะมีลักษณะไม่ละเอียดอ่อนหรือไม่นุ่มนวล เช่น ใบข่อยจับแล้วสากมือ ผู้หญิงคนนี้มือสากเพราะทำงานหนักตั้งแต่เด็ก, ขรุขระเพราะมีพื้นไม่ราบเรียบ เช่น กระดานแผ่นนี้ผิวสากเพราะยังไม่ได้ไสกบ. |
สากหยาก | (สากกะหฺยาก) ว. ขรุขระ, น่าสะอิดสะเอียนอย่างหนังคางคก. |
หญ้าใต้ใบ | น. ชื่อไม้ล้มลุก ๒ ชนิดในสกุล Phyllanthus วงศ์ Euphorbiaceae คือ ชนิด P. amarusSchumach. et Thonn. ทั้งต้นรสขม ใบมีนวล ผลเกลี้ยง, ลูกใต้ใบ ก็เรียก. และชนิด P. urinaria L. ใบอ่อนสีแดง ๆ ผลขรุขระ ทั้ง ๒ ชนิด ใช้ทำยาได้. |
เหอะ ๒ | ขรุขระ เช่น หน้าเป็นสิวเหอะ. |
อังคาร | ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๔ ในระบบสุริยะ มองเห็นด้วยตาเปล่า อยู่ห่างจากดวงอาทิตย์ประมาณ ๒๒๘ ล้านกิโลเมตร มีเส้นผ่าศูนย์กลาง ๖, ๗๘๗ กิโลเมตร มีพื้นผิวขรุขระและมีบรรยากาศเบาบาง ส่วนใหญ่เป็นแก๊สคาร์บอนไดออกไซด์ มีบริวาร ๒ ดวง |
อีมู ๒ | น. ชื่อมันชนิด Dioscorea pentaphyllaL. ในวงศ์ Dioscoreaceae รากมีหนามแข็ง หัวกลมผิวขรุขระ สีนํ้าตาล กินได้. |
เอือน ๒ | น. ลักษณะของเนื้อมะพร้าวแก่ที่บาง ขรุขระเหมือนผิวมะกรูด มีรสออกหวานไม่มัน เรียกว่า มะพร้าวเป็นเอือน หรือ มะพร้าวเอือนกิน. |
broken | (adj) หยาบ, See also: ขรุขระ |
bumpy | (adj) ขรุขระ, See also: เป็นหลุมเป็นบ่อ, Syn. rough, |
cart track | (n) ถนนแคบๆ และมีพื้นผิวขรุขระ (ส่วนใหญ่จะอยู่ในฟาร์ม), Syn. cartroad, track |
gnarled | (adj) ซึ่งเป็นตะปุ่มตะป่ำ, See also: ขรุขระ, Syn. knobbly, rough, misshapen |
gneiss | (n) หินผามีลักษณะหยาบขรุขระ |
indentation | (n) รอยขรุขระแบบฟันเลื่อย, See also: รอยเว้า, Syn. nick, notch |
irregular | (adj) ไม่เรียบ, See also: ขรุขระ, Syn. uneven, crooked, bumpy, Ant. regular, even |
irregularity | (n) ความไม่เรียบ, See also: ความขรุขระ, Syn. unevenness, bumpiness |
jag | (n) รอยขรุขระที่ขอบหรือผิว, Syn. sharp projection |
jagged | (adj) เป็นหยัก, See also: เป็นฟันปลา, ขรุขระ, Syn. ragged, uneven, craggy, Ant. even |
off-road | (adj) ซึ่งไม่ใช้กับถนนสาธารณะ, See also: ซึ่งใช้กับพื้นดินขรุขระ |
point up | (phrv) ทำให้ขรุขระ, Syn. point down |
ragged | (adj) ขรุขระ, See also: หยาบ, Syn. uneven |
rough | (adj) ขรุขระ, See also: ไม่เรียบ, สาก, หยาบ, Syn. bumpy, irregular, uneven, Ant. flat, smooth |
rough | (vt) ทำให้ขรุขระ, See also: ทำให้หยาบกระด้าง |
roughen | (vi) หยาบ, See also: ขรุขระ, Syn. chap, coarsen, harden |
roughen | (vi) ทำให้หยาบ, See also: ทำให้ขรุขระ, Syn. chap, coarsen, harden |
rugged | (adj) ขรุขระ, See also: ตะปุ่มตะป่ำ, Syn. rocky, rough, uneven, Ant. smooth |
crater face | (sl) ใบหน้าที่เป็นรูๆ, See also: ใบหน้าที่ขรุขระ |
scraggly | (adj) ไม่สม่ำเสมอ, See also: ขรุขระ, ไม่เรียบ, โกโรโกโส, ยุ่งเหยิง, เป็นกระเซิง, Syn. rough |
uneven | (adj) ซึ่งไม่เรียบ, See also: ขรุขระ, หยาบ, Syn. rough, rugged, Ant. level, flat |
broken | (โบร'เคิน) vi. กริยาช่อง 3 ของ break adj. เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย, ไม่เรียบ, อ่อนกำลัง, ยอมเชื่อ, พูดอย่างไม่สมบูรณ์, ขรุขระ, แตกแยก, See also: brokenness n. ดูbroken, Syn. split, damaged, sudued |
bumpy | (บัม'พี) adj. ขรุขระ, ไม่แน่นอน, เปลี่ยนแปลง, See also: bumpiness n. |
burry | adj. มีหนามมาก, ยู่ยี่, ขรุขระ, มีเสียงห้าวในลำคอ |
cuppy | (คัพ'พี) adj. เป็นรูปถ้วย, เกี่ยวกับถ้วย, เป็นหลุมเป็นบ่อ, เว้า, ขรุขระ |
endoplasmic reticulum | เป็นท่อขนาดเล็ก แทรกอยู่ทั้วไปในไซโตปลาสซึม และเป็นส่วนที่เชื่อมระหว่างผนังเซลล์กับผนังนิวเคลียส ของเหลวภายในนี้จึงเหมือนกับของเหลวภายนอกเซลล์ทำหน้าที่เป็นระบบสังเคราะห์และลำเลียงสารไปยังที่ต่างภายในและภายนอกเซลล์ แบ่งออกได้เป็น 2 พวก คือ Granular พวกนี้มี ribosome มาเกาะจึงเห็นเปืนผิวขรุขระ ทำหน้าที่สังเคราะห์โปรตีนและลำเลียงเพื่อปล่อยออกนอกเซลล์ ส่วนชนิดที่ 2 เรียกว่า Agranular หรือชนิดผิวเรียบเพราะไม่มี ribosome มาเกาะ ทำหน้าที่ผลิตสารพวกไขมันและลำเลียงโปรตีนต่าง ๆ ภายในเซลล์ |
jagged | (แจก'กิด) adj. เป็นเหลี่ยมแหลม, เป็นซี่ฟัน, ขรุขระ., See also: jaggedness n. ดูjagged, Syn. sawlooth |
ragged | (แรก'กิด) adj. สวมเสื้อผ้าที่ขาดกระรุ่งกระริ่ง, มอมแมมสกปรก, ขาดกระรุ่งกระริ่ง, ขรุขระ, ยุ่งเหยิง, หยาบ, อึกทึกแสบแก้วหู, ไม่สมบูรณ์., See also: raggedly adv. raggedness n., Syn. tattered, shaggy |
rough | (รัฟ) adj., n., v. (ทำให้, กลายเป็น) (สิ่งที่) ขรุขระ, ไม่เรียบ, สาก, หยาบ, กระด้าง, ไม่สวย, มีขนรุงรัง, ไม่ได้ตกแต่ง, ไม่ได้เสริมแต่ง, คร่าว ๆ , ตึงตัง, หยาบคาย, เกเร, (พายุ) รุนแรง, ไม่เป็นระเบียบ, จลาจล, ยากลำบาก, (ยา) ฤทธิ์แรง, คนเกเร, คนพาล, ความลำบาก, ต้นร่าง |
roughen | (รัฟ'เฟิน) vt., vi. ทำให้หยาบ, ทำให้ขรุขระ, กลายเป็นหยาบ, กลายเป็นขรุขระ |
rude | (รูด) adj. หยาบคาย, ไม่สุภาพ, หยาบ, ไม่ประณีต, ไม่ละเอียด, ไม่ไพเราะ, ขรุขระ, สาก, รุนแรง, เจ้าอารมณ์, แข็งแรง, เจริญเติบโต, คร่าว ๆ, See also: rudely adv. rudeness n., Syn. impolite, robust, barbaric |
ruffle | (รัฟ'เฟิล) vt. ทำให้ไม่เรียบ, ทำให้ขรุขระ, ทำให้สาก, ทำให้หยาบ, (นกหรือไก่) พองขนรอบคอ, กระเพื่อม, พับเป็นจีบ, ทำให้ย่น vi. กระเพื่อม, ย่น, เป็นคลื่น, ฉงนสนเท่ห์, เคืองใจ n. การเป็นคลื่น, การกระเพื่อม, สิ่งที่คล้ายขนปุยรอบคอนก, ความยุ่งเหยิง, สิ่งรบกวนใจ, ความเคืองใจ |
rugged | (รัก'กิด) adj. มีผิวขรุขระ, มีก้อนหินมาก, ตะปุ่มตะป่ำ, สาก, มีรอยย่น, เข้มงวด, ห้าวหาญ, โผงผาง, รุนแรง, มีพายุ, ไม่ไพเราะ, แสบแก้วหู, ไม่สุภาพ, อดทน, ทนทาน, ยากแค้น, See also: ruggedness n., Syn. uneven, difficult, robust |
scratchy | (สแครช'ชี) adj. ทำให้เกิดเสียงเสียดสี, เกี่ยวกับการข่วน (เกา, ถู, ครูด, ขูด, ขีด, ตะกุย, คุ้ยเขี่ย) , ไม่เรียบ, ขรุขระ, ลวก ๆ , เปะปะ, กระท่อนกระแท่น, ซึ่งทำให้คันหรือระคายเคือง., See also: scratchily adv. scratchiness n. |
spiny | (สไพ'นี) adj. เต็มไปด้วยหนาม, เต็มไปด้วยเดือยแหลม, คล้ายหนาม, คล้ายเดือยแหลม, ยากลำบาก, จัดการยาก, ขรุขระ, มีปัญหา., See also: spininess n., Syn. thorny |
tooth | (ทูธ) n. ฟัน, ซี่หวี, ฟันเฟือง, เฟือง, ผิวหน้าที่ขรุขระของกระดาษวาดหรือผ้าใบ, vt. ใส่ฟัน. by the skin of one's teeth เส้นยาแดงนิดเดียว, to the teeth ทั้งหมด เต็มที่. vt. ใส่ฟัน. |
uneven | (อันอี'เวิน) adj. ไม่เรียบ, ขรุขระ, ไม่แน่นอน, เปลี่ยนแปลง, ไม่ยุติธรรม, ไม่เสมอภาค, ลำเอียง, เข้าข้าง, ไม่สมดุล, ไม่ขนานกัน |
craggy | (adj) เหมือนหินผา, ขรุขระ, ชะง่อน, แหลม |
jag | (n) ปุ่ม, รอยขรุขระ |
rag | (vt) เปื่อย, ขาดวิ่น, ขรุขระ, ยั่วเล่น, ล้อเล่น |
rough | (adj) ขรุขระ, หยาบ, ไม่เรียบ, รุนแรง(พายุ), ตึงตัง |
roughen | (vt) ไม่สละสลวย, ทำให้หยาบ, ทำให้กระด้าง, ทำให้ขรุขระ |
roughness | (n) ความขรุขระ, ความหยาบ, ความกระด้าง, ความเอะอะโวยวาย |
rude | (adj) ขรุขระ, หยาบ, รุนแรง, เจ้าอารมณ์ |
rudeness | (n) ความขรุขระ, ความหยาบ, ความรุนแรง |
ruffle | (vt) รบกวน, ทำให้ยุ่ง, ทำให้สาก, ทำให้ขรุขระ, ทำให้ย่น |
rugged | (adj) แข็งแรง, หยาบ, สาก, ขรุขระ, ห้าวหาญ, รุนแรง |
spiny | (adj) แหลม, เต็มไปด้วยหนาม, ขรุขระ, ไม่ราบรื่น, มีปัญหา |