| แก้ขวย, แก้เขิน | ก. กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อบรรเทาความกระดากอาย. |
| ขวย | ก. กระดาก, อาย, เช่น แก้ขวย ขวยใจ. |
| ขวยเขิน | ก. กระดากอาย, สะเทิ้นอาย. |
| ขวยใจ | ก. กระดากใจ. |
| ยิ้มแก้เก้อ, ยิ้มแก้ขวย | ก. อาการที่รู้สึกเก้อหรือขวยแล้วไม่รู้จะทำอย่างไร ก็ฝืนยิ้มออกมา. |
| กบเต้นสามตอน | น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บคำจำคิดจิตขวย. |
| กระดาก ๑ | ก. รู้สึกขวยเขิน, วางหน้าไม่สนิท, ตะขิดตะขวงใจไม่กล้าพูดหรือไม่กล้าทำเพราะเกรงจะได้รับความอับอาย. |
| กระดากกระเดื่อง | ก. สะทกสะเทิ้น, ขวยเขิน. |
| แก้ ๒ | ทำให้หาย เช่น แก้เก้อ แก้ขวย แก้จน แก้โรค |
| ดวงเดือนประดับดาว | น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า เจ็บจิตมิตรหมางค้างเขินขวย เวียนวนหลงลมงมงงงวย ฉาบฉวยรวยเร่อเธอถูกทาง. |
| สะเทิ้น, สะเทิ้นอาย | ก. แสดงกิริยาวาจาอย่างขัด ๆ เขิน ๆ เพราะรู้สึกขวยอาย (มักใช้แก่หญิงสาว) เช่น หญิงสาวพอมีผู้ชายชมว่าสวยก็รู้สึกสะเทิ้น หญิงสาวพอมีชายหนุ่มมาจ้องมองก็สะเทิ้นอาย. |
| หน้าไม่อาย | ว. ที่ไม่รู้สึกกระดากหรือขวยใจ. |
| อางขนาง | (-ขะหฺนาง) ก. อาย, ขวยเขิน. |
| อุทธัจ | ความประหม่า, ความขวยเขิน |
| อุธัจ | ความประหม่า, ความขวยเขิน |
| เอียงอาย | ว. แสดงท่าขวยเขินโดยก้มหน้าน้อย ๆ. |
| abash | (vt) ทำให้อาย, See also: ทำให้ขวยเขิน, Syn. embarrass, disconcert |
| bashful | (adj) ขี้อาย, See also: กระดาก, ขวยเขิน, ประหม่า, เขินอาย, Syn. shy, coy |
| bashfulness | (n) ความอาย, See also: ความประหม่า, ความขวยเขิน, Syn. shyness |
| embarrass | (vt) ทำให้ขวยเขิน, See also: ทำให้กระดากอาย, ทำให้รู้สึกอาย, Syn. chagrin, discomfit, discompose |
| embarrassment | (n) ความขวยเขิน, See also: ความกระดากอาย, ความอึดอัดใจ, ความลำบากใจ, Syn. humiliation, shame, uncomfortableness |
| pudency | (n) ความขวยเขิน ความเขินอาย |
| self-conscious | (adj) ระแวดระวังตัว, See also: ระมัดระวังตัว, ประหม่า, ขวยเขิน, ซึ่งคำนึงถึงภาพลักษณ์ของตนเอง, Syn. awkward, diffident, nervous, unsure, shy |
| unabashed | (adj) ซึ่งไม่สะทกสะท้าน, See also: ซึ่งไม่มียางอาย, ซึ่งไม่ละอาย, ซึ่งไม่ขวยเขิน |
| abash | (อะแบช') vt. ทำให้อาย, ทำให้ขวยเขิน -abashedly adv. -abashedness n. -abashment n., Syn. shame, confuse |
| bashful | (แบช'ฟูล) adj. อาย, เหนียมอาย, ประหม่า, ขวยเขิน, See also: bashfulness n., Syn. timid, Ant. friendly |
| blush | (บลัช') { blushed, blushing, blushes } vi. หน้าแดง, ละลาย, ขวยใจ vt. ทำให้แดง, หน้าแดง -n. หน้าแดง, สีแดง, สีชมพู, การมองแวบเดียว, See also: blusher n. ดูblush blushfulness n. ดูblush |
| blushing | (บลัช'ชิง) adj. หน้าแดง, อาย, ขวยใจ, เขินขวย -n. หน้าแดง |
| cheap | (ชีพ) adj., adv. ถูก, ขั้นต่ำ, หยาบคาย, ไร้ศีลธรรม, ขวยใจ, ขี้เหนียว, ซึ่งได้มาง่าย, See also: cheapness n., Syn. inexpensive |
| confuse | (คันฟิวซ') confused, confusing, confuses } vt. ทำให้ไม่ชัด, ทำให้ยุ่ง, ทำให้สับสน, ทำให้งง, ทำให้ขวยเขิน., See also: confusable adj. ดูconfuse confusably adv. ดูconfuse confusedly adv. ดูconfuse confusedness n. ดูconfuse คำที่มีความหมายเหมือ |
| embarrass | (เอมแบ'เริส) { embarrassed, embarrassign, embarrasses } vt. ทำให้ขวยเขิน, ทำให้ลำบากใจ, เป็นอุปสรรค, กีดขวาง vi. อึดอัดใจ, ลำบากใจ., See also: embarrassedly adv. ดูembarrass embarrassingly adv. ดูembarrass embarrassment n. ดูembarrass คำที่มีควา |
| pose | (โพซ) v., n. (การ) วางท่า, วางทาง, ตั้งท่า, วางมาด, แกล้งเป็น, กำหนด, ทำให้งง, ทำให้ขวยเขิน, See also: posingly adv., Syn. position |
| pudency | (พิว'เดินซี) n. ความขวยเขิน, ความอายเหนียม |
| timid | (ทิม'มิด) adj. ขี้ขลาด, ตาขาว, เหนียมอาย, ขวยเขิน, ขี้ตื่น., See also: timidity, timidness n. timidly adv., Syn. shy, fearful |
| abashed | (adj) อาย, ประหม่า, ขวยเขิน, สะเทิ้นอาย |
| bashful | (adj) อาย, กระดาก, ประหม่า, ขวยเขิน, เหนียมอาย |
| blush | (vi, vt) หน้าแดง, ขวยอาย |
| blushing | (adj) อาย, หน้าแดง, ขวยเขิน |
| coy | (adj) กระดากอาย, ขวยเขิน, อาย |
| diffidence | (n) ความไม่เชื่อมั่นในตนเอง, ความขวยเขิน, ความประหม่า, ความขี้อาย |
| diffident | (adj) ไม่เชื่อมั่นในตนเอง, ขวยเขิน, ประหม่า, ขี้อาย |
| SELF-self-conscious | (adj) ประหม่า, สะเทิ้นอาย, ขวยเขิน, ละอายใจ |