| ขยุกขยิก | (ขะหฺยุกขะหฺยิก) ก. ไม่อยู่นิ่ง ๆ ขยับไปขยับมา (ใช้ในอาการที่แสดงถึงความไม่เรียบร้อย) เช่น นั่งขยุกขยิก, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่เขียนไม่เรียบร้อย อ่านยากหรืออ่านไม่ออก เช่น เขียนลายมือขยุกขยิก. |
| disarrangement | (n) ความไม่เป็นระเบียบ, See also: ความยุ่งเหยิง, ความไม่เรียบร้อย, Syn. disorder |
| irregularity | (n) ความไม่เรียบ, See also: ความขรุขระ, Syn. unevenness, bumpiness |
| untidiness | (n) ความไม่เรียบร้อย, Syn. confusion |
| immodesty | (n) ความไม่สุภาพ, ความทะลึ่ง, ความก๋ากั่น, ความหยาบโลน, ความไม่เรียบร้อยร |
| indelicacy | (n) ความกระด้าง, ความหยาบโลน, ความไม่เรียบร้อย, ความไม่ประณีต |