ควินิน | (n) quinine, Example: สารที่มีพิษต่อเซลล์ขนรับเสียงในอวัยวะรูปหอยโข่งเดิมที่พบคือยาควินินที่ใช้รักษาโรคมาล, Thai Definition: ยาชนิดหนึ่งซึ่งเป็นสารประกอบประเภทแอลคาลอยด์ เป็นยาแก้ไข้ที่กลั่นมาจากต้นชิงโคนา, Notes: (อังกฤษ) |
ควินิน | (คฺวินิน) น. ชื่อสารประกอบประเภทแอลคาลอยด์ ใช้เป็นยารักษาโรคไข้จับสั่น สกัดได้จากเปลือกต้นซิงโคนา. |
ซิงโคนา | น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Cinchona วงศ์ Rubiaceae เปลือกมีควินินใช้เป็นยาแก้ไข้จับสั่น. |
สะเดาอินเดีย | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Azadirachta indica A. Juss. var.indica ในวงศ์ Meliaceae ใบมีรสขม ใบอ่อนและช่อดอกกินได้และใช้ทำยาได้, ชาวบ้านเข้าใจว่าเป็นชนิดเดียวกับต้นควินินหรือซิงโคนา (Cinchona spp.) ที่ใช้เปลือกสกัดเป็นยาควินิน. |
Cinchonism | อาการแพ้พิษควินิน [การแพทย์] |
Iodoquinine | ไอโอโดควินิน [การแพทย์] |
cinchona | (ซินโค'นะ) n. ต้นชิงโคนาที่เปลือกของมันมีควินิน, เปลือกต้นซิงโคนา, See also: cinchonic adj. |
tonic | (ทอน'นิค) n. ยาบำรุง, ยาเสริมกำลัง, เสียงหลัก, น้ำควินินโซดา สำหรับดื่มผสมกับเหล้า. adj. บำรุงกำลัง, เกี่ยวกับความตึงตัว, เกี่ยวกับเสียงหนัก, See also: tonically adv., Syn. invigorating, bracing |
quinine | (n) ยาควินิน |