| ชรริน | (ชะระ-, ชะ) ก. ประดับ เช่น ชรรินชรเรือดแฝง มณิเพ็ญดูเพรี้ยมพราย (สมุทรโฆษ). |
| ชร-๓ | (ชะระ-) เป็นพยางค์หน้าของคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชริน เป็น ชรริน. |
| ชรเรือด | (ชะระ-) ก. แทรก เช่น ชรรินชรเรือดแฝง มณิเพ็ญดูเพรี้ยมพราย (สมุทรโฆษ). |
| ชริน | (ชะ-) ดู ชรริน. |