| ชาคริต | (-คฺริด) ก. ตื่น, ระวัง. |
| กระเดื่อง ๓ | กระดาก เช่น ไป่กระเดื่องสะดุ้ง ฟูมฟาย (นิทราชาคริต), นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น กระดากกระเดื่อง. |
| ง่าน ๒ | ก. งุ่นง่าน เช่น มารดาเห็นบุตรเงื้อ ง่านใจ (นิทราชาคริต). |
| เซ็ก | ก. เซ็งแซ่ เช่น เสียงกระเกริกเกรียวก้อง เซ็กห้องเสียงหัว (นิทราชาคริต). |
| ตะโพง | โทง ๆ, โหย่ง ๆ, เช่น ก็จะทำคลุมโปงตะโพงดัน (ปกีรณำพจนาดถ์), ลุกขึ้นมาทั้งโปง วิ่งตะโพงกอดบาท (นิทราชาคริต), ตะพง ก็ว่า. |
| ท่าว ๒ | ว. เท่า, ราวกับ, เช่น กูเปนใหญ่บังคับ ให้เขาจับทำโพย โดยพลการเขาหลาย ผิดเชิงนายกับบ่าว ท่าวจักทอดธุระ กะว่าฝันเป็นแน่ (นิทราชาคริต). |
| ทุรน | ก. เดือดร้อน, ดิ้นรน, เช่น ราชาธิราชอาณา ทั่วสีมามณฑล จะทุรนเดือดแด แปรบเห็นที่พึ่ง (นิทราชาคริต). |
| โทษกรณ์ | (โทดสะกอน) น. โทษ, อาชญา, เช่น รู้สึกซึ่งโทษกรณ์ ตนผิด (นิทราชาคริต). |
| ผ่อย | ก. ม่อย เช่น ลมจับพับผ่อยพ้น นับครั้งคราวหลาย (นิทราชาคริต). |
| ร้า ๓ | ก. รา, วางมือ, เช่น ใช่จักร้าโดยง่าย (นิทราชาคริต). |
| ร้า ๔ | ก. ร่า, ร่าเริง, เช่น ชาวที่ร้าเปิดทวาร (นิทราชาคริต). |
| ร้า ๕ | ก. ดึง, ทึ้ง, เช่น เขาก็ร้าตัวเข้ากรง (นิทราชาคริต) |
| ลิลิตสุภาพ | น. ลิลิตที่ใช้ร่ายสุภาพหรือร่ายโบราณขึ้นต้น แล้วใช้โคลงสุภาพกับร่ายสุภาพหรือร่ายโบราณสลับระคนอยู่ในเรื่องเดียวกัน เช่น ลิลิตพระลอ ลิลิตตะเลงพ่าย ลิลิตนิทราชาคริต. |