กะดี | คำที่ใช้เรียกศาสนสถานของศาสนาอื่น เช่น กะดีเจ้าเซ็นและกะดีขาวเป็นมัสยิดของชาวมุสลิม กะดีจีนเป็นศาลเจ้าของชาวจีน, ปัจจุบันคือมัสยิดหรือสุเหร่า. (เลือนมาจาก กุฎี). |
กุฎี | คำที่ใช้เรียกศาสนสถานของศาสนาอื่น เช่น กุฎีเจ้าเซ็นและกุฎีขาวเป็นมัสยิดของชาวมุสลิม กุฎีจีนเป็นศาลเจ้าของชาวจีน, โบราณเรียกว่า กะดี, ปัจจุบันคือมัสยิดหรือสุเหร่า. |
มัสยิด | (มัดสะหฺยิด, มัดสะยิด) น. สถานที่ซึ่งชาวมุสลิมใช้เป็นที่ประกอบศาสนกิจ, สุเหร่า ก็เรียก. (อา.) |
ศีลอด | (สีน-) น. การถือบวชของชาวมุสลิม ไม่ดื่มไม่กินอะไรเลยตลอดเวลากลางวันตั้งแต่พระอาทิตย์ขึ้นจนถึงพระอาทิตย์ตกในเดือนเราะมะฎอน อันเป็นเดือนที่ ๙ แห่งปีในศาสนาอิสลามนับแบบจันทรคติ. |
สุเหร่า | (-เหฺร่า) น. สถานที่ซึ่งชาวมุสลิมใช้เป็นที่ประกอบศาสนกิจ, มัสยิด ก็เรียก. |
azan | (อาซาน') n. การเรียกให้สวดมนต์ (วันละห้าครั้ง) ของชาวมุสลิม |
hajj | (แฮจ) n. การเดินทางไปนมัสการสิ่งที่เคารพที่กรุงเมกกะซึ่งชาวมุสลิมทุกคนต้องไปครั้งหนึ่งอย่างน้อยในชีวิต -pl. hajjis, Syn. hadj |
istamite | (อิส'ละไมทฺ) n. ชาวอิสลาม, ชาวมุสลิม, Syn. Muslim |
muslim | (มัซ'ลิม, มูซ'ลิม) n. ชาวมุสลิม pl. Muslims, Muslim |
paynim | (เพ'นิม) n. คนนอกศาสนา, ชาวมุสลิม |
turban | (เทอ'เบิน) n. หมวโพกศรีษะของชาวมุสลิมในตอนใต้ของเอเซีย, หมวกที่คล้ายหมวกดังกล่าว, หมวกสตรีที่โพกคล้ายหมวกแขก, See also: turbaned adj. |