กฎหมายแพ่ง | น. กฎหมายที่วางระเบียบความเกี่ยวพันระหว่างบุคคลเกี่ยวกับสถานภาพ สิทธิ และหน้าที่ของบุคคลตามกฎหมาย เช่น กฎหมายว่าด้วยนิติกรรม ละเมิด ทรัพย์สิน ครอบครัว มรดก. |
กระดานหก | ไม้กระดก. |
กุมาร | ชื่อกัณฑ์ที่ ๘ แห่งมหาเวสสันดรชาดก. |
ข้อกำหนดพินัยกรรม | น. ข้อความที่ระบุไว้ในพินัยกรรมในเรื่องทรัพย์สินอันเป็นทรัพย์มรดก หรือในการต่าง ๆ อันจะให้เกิดเป็นผลบังคับได้ตามกฎหมายเมื่อผู้ทำพินัยกรรมตายแล้ว เช่น สิทธิในการรับมรดก การจัดการทรัพย์มรดก การโอนทรัพย์มรดก. |
ง้อม | ว. งํ้า, ค้อม, เช่น กิ่งไม้ง้อมลงเพราะลูกดก. |
เดซิกรัม | (-กฺรำ) น. ชื่อมาตราชั่งตามวิธีเมตริก มีอัตราเท่ากับ ๑ ใน ๑๐ ของกรัม, อักษรย่อว่า ดก. |
โดกเดก | ว. เดี่ยว, ลำพัง, เช่น มาคนเดียวโดกเดก. |
ทายัช | น. ทรัพย์มรดก. |
นิบาตชาดก | น. ชื่อคัมภีร์ที่รวบรวมชาดกต่าง ๆ ในพระไตรปิฎกไว้ด้วยกัน โดยแบ่งย่อยเป็นหมวดต่าง ๆ เช่น เอกกนิบาตชาดก ทุกนิบาตชาดก. |
ผู้จัดการมรดก | น. บุคคลที่ตั้งขึ้นโดยพินัยกรรมหรือโดยคำสั่งศาลให้มีสิทธิและหน้าที่จัดการมรดกโดยทั่วไป หรือเพื่อแบ่งปันทรัพย์มรดก. |
พิพาท | ก. โต้แย้งสิทธิ์ เช่น พิพาทเรื่องที่ดิน พิพาทเรื่องมรดก. |
มรดก | ทรัพย์สินทุกชนิดตลอดทั้งสิทธิ หน้าที่ และความรับผิดต่าง ๆ ของผู้ตาย เว้นแต่ตามกฎหมายหรือโดยสภาพแล้ว เป็นการเฉพาะตัวของผู้ตาย เรียกรวม ๆ ว่า กองมรดก. |
มฤดก | (มะรึดก) น. มรดก. |
แม่ย่างม้าเหาะ | น. ภรรยาที่ไม่เรียบร้อยกระโดกกระเดก. (ดู แม่หญิงแม่หยัง ประกอบ). |
ลูกดก | ว. มีลูกถี่และมากกว่าปรกติ เรียกว่า พ่อลูกดก แม่ลูกดก. |
หิมพานต์ | ชื่อกัณฑ์ที่ ๒ แห่งเวสสันดรชาดก. |