| ต้อน ๑ | ก. สกัดกั้นให้ไปตามที่ต้องการ, ไล่ไปโดยวิธีกันไม่ให้แตกฝูง, เช่น ต้อนควายเข้าคอก, ดักหน้าดักหลัง เช่น รำต้อน, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ต้อนเข้ามุม ต้อนให้จนมุม. |
| มุม | น. จุดที่เส้น ๒ เส้นมาบรรจบกัน เช่น เดินชนมุมโต๊ะ, เนื้อที่ตรงด้านยาวกับด้านสกัดมาบรรจบกัน เช่น วางตู้ไว้ที่มุมห้อง, ที่ว่างซึ่งเกิดจากเส้นตรง ๒ เส้น แยกออกจากกัน โดยปลายข้างหนึ่งของแต่ละเส้นอยู่ร่วมจุดเดียวกัน เช่น มุมฉาก มุมแหลม, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ถูกต้อนเข้ามุม จนมุม. |
| ต้อนเข้ามุม | [tøn khao mum] (v, exp) EN: corner ; drive into a corner |
| corner | (vt) ต้อนเข้ามุม, Syn. trap, bring to bay, drive into a corner |
| drive someone into a corner | (idm) ต้อนเข้ามุม |
| corner | (คอร์'เนอะ) { cornered, cornering, corners } n. มุม, หัวเลี้ยว, หัวต่อ, หัวโค้ง, หัวถนน, ลูกมุม (ฟุตบอล) vt., vi. ต้อนเข้ามุม, ทำให้จนตรอก, ผูกขาด, กักตุน., Syn. trap |
| cornered | (คอร์'เนอดฺ) adj. เป็นมุม, ซึ่งถูกต้อนเข้ามุม, จนตรอก |
| corner | (vt) ไล่จนมุม, ทำให้จนตรอก, ต้อนเข้ามุม, กว้านซื้อ |