| ถ่อง | ว. งาม, อร่าม, แจ่มใส, รุ่งเรือง |
| ถ่อง | ชัด, แน่, แท้, เที่ยง, จะแจ้ง, เช่น เร่งหาผู้รู้รอบ ทุกการ เฉลียวฉลาดโวหาร ถ่องถ้อย (ลอ). |
| ถ่องแถว | น. แถวหรือแนวอันเป็นระเบียบงดงาม. |
| ถ่องแท้ | ว. ชัดเจนแจ่มแจ้ง, ถูกแน่, แน่นอน. |
| ถ้อง | น. ทาง เช่น พฤกษาในเถื่อนถ้อง (ม. คำหลวง มหาพน). |
| กระต่ายตื่นตูม | น. ใช้เปรียบเทียบคนที่แสดงอาการตื่นตกใจง่ายโดยไม่ทันสำรวจให้ถ่องแท้ก่อน. |
| กันดอง | น. ถ่องแถว เช่น เทเพนทรพฤกษนุกันดอง (กล่อมช้างของเก่า). |
| จุดบอด | น. บริเวณที่เครื่องมือสื่อสารรับสัญญาณได้ไม่ชัด, บริเวณหลังลูกตาที่ไม่รับแสง, บริเวณที่ควรจะมองเห็นแต่ไม่สามารถมองเห็นได้ เช่น ทางโค้งนี้มีจุดบอด ทำให้เกิดอุบัติเหตุรถชนกันบ่อย ๆ, จุดของปัญหาที่ไม่สามารถตัดสินใจหรือแยกแยะได้อย่างชัดเจนอาจจะเนื่องจากขาดความรู้ความเข้าใจอย่างถ่องแท้เป็นต้น, โดยปริยายหมายถึงสภาวะที่ไม่สามารถแก้ปัญหาได้. |
| ถนิม | (ถะหฺนิม) น. เครื่องประดับ เช่น ถนิมพิมพาภรณ์, ธารถนิมทองถ่องเถือก (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์), ใช้ว่า สนิม ก็มี เช่น สร้อยสนิมพิมพาภรณ์. |
| เถือก | จ้า, โพลง, พราว, เช่น เถือกถ่อง. |
| โยนิโส | ว. โดยแยบคาย, โดยถ่องแท้ |
| รู้ไม่จริง | ก. รู้ไม่ถ่องแท้, รู้ไม่มากพอ, เช่น เขาชอบเล่าเรื่องส่วนตัวของเพื่อน ๆ ทั้ง ๆ ที่รู้ไม่จริง. |
| วิเคราะห์ | แยกออกเป็นส่วน ๆ เพื่อศึกษาให้ถ่องแท้ เช่น วิเคราะห์ปัญหาต่าง ๆ วิเคราะห์ข่าว. |