| ทำลาย | ก. อาการที่ทำให้สิ่งซึ่งเป็นกลุ่มก้อนแตกหักหรือพังกระจัดกระจาย, ทำให้พัง เช่น ทำลายกำแพง, ทำให้ฉิบหาย เช่น ทำลายวงศ์ตระกูล, ทำให้หมดสิ้นไป เช่น ทำลายชื่อเสียง ทำลายหลักฐาน. |
| strike at | (phrv) ทำลาย, See also: ทำให้เสียหาย, ทำให้หมดสิ้น, ทำให้ฉิบหาย |
| bankrupt | (vt) ทำให้ล้มละลาย, ทำให้ฉิบหาย, ทำให้สิ้นเนื้อประดาตัว, ทำให้หมดตัว |
| devastate | (vt) ทำลายล้าง, สังหาร, ล้างผลาญ, ทำให้ฉิบหาย |