| พยศ | (พะยด) ก. แสดงอาการดื้อหรือถือตัวไม่ยอมทำตาม. |
| กำราบ | (-หฺราบ) ก. ทำให้เข็ดหลาบ, ทำให้กลัว, ทำให้สิ้นพยศ, ทำให้สิ้นฤทธิ์. |
| ถอดเขี้ยวถอดเล็บ | ก. ละพยศ, ละความดุหรือร้ายกาจ, ไม่แสดงฤทธิ์แสดงอำนาจอีกต่อไป. |
| ทรมาน | ทำให้ละพยศหรือลดทิฐิมานะลงด้วยการแผ่เมตตาเป็นต้น เช่น พระพุทธเจ้าทรงทรมานช้างนาฬาคิรี. |
| ทำฤทธิ์ | ก. ทำพยศหรืออาละวาดเพื่อให้ได้รับการเอาอกเอาใจ (มักใช้แก่เด็ก), ทำฤทธิ์ทำเดช ก็ว่า. |
| พิษสง | (พิดสง) น. พิษ, พยศ. |
| ละ ๑ | ทิ้งไว้, ปล่อยไว้, เช่น ละไว้ในฐานที่เข้าใจ ละพยศ |
| วินิต | ก. ฝึกหัดหรืออบรม, ทำให้ละพยศหรือละทิฐิมานะ, ปกครอง. |
| สิ้นฤทธิ์ | ก. หมดฤทธิ์ เช่น เสือโคร่งพอถูกยิงด้วยลูกดอกยาสลบก็สิ้นฤทธิ์, หมดพยศ เช่น เด็กทำฤทธิ์ไม่ยอมกินข้าว พอหิวก็สิ้นฤทธิ์ จึงยอมกินแต่โดยดี. |
| เอาไม่อยู่ | ก. ปกครองไม่ได้, ควบคุมไม่ได้, เช่น เด็กคนนี้ซนมากจนพ่อแม่เอาไม่อยู่, ควบคุมให้อยู่ในอำนาจไม่ได้ เช่น ม้าตัวนี้พยศมากจนเจ้าของเอาไม่อยู่, เหลือความสามารถที่จะเยียวยาได้ เช่น โรคของเขาอาการหนักมากแพทย์คงจะเอาไม่อยู่. |
| rebellious | (รีเบล'เยิส) adj. เป็นกบฏ, ซึ่งก่อการกบฏ, ซึ่งก่อการจลาจล, ขัดขืน, ทรยศ, พยศ, ไม่เชื่อฟัง, See also: rebelliousness n., Syn. defiant, mutinous |
| recalcitrant | (รีแคล'ซีเทรินทฺ) adj. ดื้อรั้น, พยศ, ดื้อดึง, ไม่เชื่อฟัง, ไม่อ่อนน้อม, หัวแข็ง, หัวรั้น n. บุคคลที่มีลักษณะดังกล่าว, See also: recalcitrance n. recalcitrancy n. |
| refractory | (รีแฟรค'ทอรี) adj. ดื้อ, ดื้อรั้น, รั้น, ดื้อดึง, ไม่ยอมอ่อนข้อ, ไม่อ่อนน้อม, หัวแข็ง, พยศ, (โรค) รักษายาก, ดื้อยา, ต้านโรค, หลอมยาก, Syn. obstinate, headstrong |
| roughrider | (รัฟ'ไรเดอะ) n. คนขี่ม้าที่ทำให้ม้าหายพยศ, คนขี่ม้าป่า, คนฝึกม้าให้เชื่อง |
| humiliate | (vt) ลดเกียรติ, ลูบคม, ทำให้ละพยศ, ทำให้อาย, ทำให้ขายหน้า |
| humiliation | (n) ความลดเกียรติ, การลูบคม, ความคลายพยศ, การลบหลู่, ความอัปยศอดสู |
| humility | (n) ความคลายพยศ, ความลดเกียรติ, ความต่ำต้อย, ความนอบน้อม |
| recalcitrant | (adj) ไม่เชื่อฟัง, ฝ่าฝืน, บิดพลิ้ว, ไม่อ่อนน้อม, ดื้อรั้น, พยศ |
| refractory | (adj) เกเร, ดื้อดึง, อาละวาด, หัวแข็ง, พยศ |
| vice | (n) ความชั่ว, ความเลว, ความพยศ, ข้อเสีย |