3 Results for *พัง ๒*
หรือค้นหา: พัง ๒, -พัง ๒-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
กระพัง ๒น. ภาชนะชนิดหนึ่ง สำหรับใส่นํ้าทำพิธีต่าง ๆ ตามลัทธิไสยศาสตร์ เรียกว่า “กระพังนํ้า” ซึ่งน่าจะมีรูปคล้ายกับหม้อนํ้ามนตร์ของเรา.
พัง ๒น. ช้างตัวเมีย เรียกว่า ช้างพัง.
สองต่อสองว. แต่ลำพัง ๒ คน โดยเฉพาะในที่ลับหูลับตาคนอื่น (มักใช้แก่ชายหนึ่งและหญิงหนึ่งที่อยู่ด้วยกันตามลำพัง).

Time: 0.1661 seconds, cache age: 33.938 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/