3 ผลลัพธ์ สำหรับ *พิสมัย ๑*
หรือค้นหา: พิสมัย ๑, -พิสมัย ๑-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
พิสมัย ๑(พิดสะไหฺม) น. ความรัก, ความปลื้มใจ, ความชื่นชม.
พิสมัย ๑(พิดสะไหฺม) ก. รักใคร่หลงใหล เช่น ฉันไม่เห็นจะพิสมัยเธอเลย.
พิสมัย ๑(พิดสะไหฺม) ว. ควรชม.

Time: 0.2216 seconds, cache age: 35.214 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/