| ภาษาจีน | (n) Chinese, Example: ภาษาจีนมีทั้งภาษาพูด ภาษาเขียน และภาษาที่เป็นสัญลักษณ์, Count Unit: ภาษา, Thai Definition: ภาษาที่คนจีนใช้พูดจาติดต่อสื่อสารกัน, ภาษาประจำชาติหรือประเทศจีน |
| ภาษา | น. ถ้อยคำที่ใช้พูดหรือเขียนเพื่อสื่อความของชนกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน หรือเพื่อสื่อความเฉพาะวงการ เช่น ภาษาราชการ ภาษากฎหมาย ภาษาธรรม |
| ภาษาคำโดด | น. ภาษาแบบที่ใช้คำที่มีลักษณะโดด ๆ คือ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปไปตามหน้าที่หรือตามความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์เกี่ยวเนื่องกับคำอื่น คำในภาษาคำโดดมักจะมีพยางค์เดียวเป็นส่วนมาก แต่ก็มีคำสองพยางค์และหลายพยางค์ด้วย เช่น ภาษาไทย ภาษาจีน ภาษาเวียดนาม. |
| ภาษาราชการ | ภาษาที่รัฐบาลประกาศให้ใช้เป็นทางราชการ เช่น ประเทศไทยใช้ภาษาไทยเป็นภาษาราชการ ประเทศสิงคโปร์ใช้ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน ภาษาฮินดี และภาษามาเลย์ เป็นภาษาราชการ. |
| ส่งภาษา | พูดเป็นภาษาอื่นหรือสำเนียงอื่นที่ตนฟังไม่เข้าใจ เช่น เขาส่งภาษาจีนกัน เขาส่งภาษาถิ่นมาเลยฟังไม่รู้เรื่อง. |
| สนธิ | การเปลี่ยนแปลงเสียงซึ่งเกิดจากการเชื่อมเสียง ๒ เสียง ที่อยู่ชิดกันให้กลมกลืนกัน ในภาษาบาลีและสันสกฤตมีพยัญชนะสนธิ เช่น ทุส + ชน เป็น ทุรชน สระสนธิ เช่น พจน + อนุกรม เป็น พจนานุกรม และนิคหิตฺสนธิ เช่น เอวํ + เม เป็น เอวมฺเม ในภาษาอื่น ๆ ที่มีวรรณยุกต์เช่นภาษาจีนมีวรรณยุกต์สนธิ เช่น เกี๊ยม + ฉ่าย เป็น เกี่ยมฉ่าย. |
| หุ้น | น. ส่วนที่ลงทุนเท่ากันในการค้าขายเป็นต้น. (เทียบภาษาจีนแต้จิ๋ว หุ่ง ว่า หุ้น, ส่วน) |
| Chinese language | ภาษาจีน [TU Subject Heading] |
| Mandarin dialects | ภาษาจีนกลาง [TU Subject Heading] |
| Diplomatic Language | ภาษาการทูต ในสมัยโบราณจนถึงคริสต์ศตวรรษที่ 18 รัฐทั้งหลายในสมัยนั้นได้นิยมใช้ภาษาละตินเป็นภาษาการทูตและก็เป็นภาษาเดียว ที่ใช้กันในยุโรปภาคกลางและภาคตะวันตก ต่อมาในราวกลางคริสต์ศตวรรษที่ 18 ได้ใช้ภาษาฝรั่งเศสแทนภาษาละตินเป็นภาษาการทูต และใช้กันตลอดมาจนถึงสมัยสงครามโลกครั้งแรก หลังจากเสร็จสงครามโลกครั้งแรกจนถึงสงครามโลกครั้งที่สอง รัฐต่างๆ เริ่มนิยมใช้ภาษาอังกฤษมากขึ้น และใช้มาจนถึงปัจจุบันนี้ แต่ก็ยังไม่มีการรับรองเป็นทางการกันว่าให้ใช้ภาษาใดเป็นภาษาทางการทูตใน องค์กรทั้งหมดของสหประชาชาติยกเว้นศาลยุติธรรมระหว่างประเทศ ใช้ 5 ภาษาเป็นภาษาราชการ คือ ภาษาจีน รัสเซีย สเปน อังกฤษ และฝรั่งเศส ดังนั้น ในการประชุมใด ๆ ณ องค์การสหประชาชาติ หากมีการแถลงเป็นภาษาหนึ่ง ก็จะมีการแปลเป็นอีก 4 ภาษาเกือบพร้อมกันในทันที (Simultaneous Translation) สำหรับศาลยุติธรรมระหว่างประเทศนั้น ภาษาที่ใช้เป็นภาษาราชการคือ ภาษาอังกฤษและฝรั่งเศส เพียงสองภาษา [การทูต] |
| ครูสอนภาษาจีน | [khrū søn phāsā Jīn] (n, exp) EN: Chinese teacher FR: professeur de chinois [ m ] |
| ภาษาจีน | [phāsā Jīn] (n, exp) EN: Chinese FR: chinois [ m ] ; langue chinoise [ f ] |
| ภาษาจีนกลาง | [phāsā Jīn klāng] (n, exp) EN: Mandarin Chinese FR: putonghua [ m ] ; chinois mandarin [ m ] |
| ตัวหนังสือภาษาจีน | [tūanangseū phāsā Jīn] (n, exp) EN: Chinese character FR: caractère chinois [ m ] |
| Cantonese | (n) ภาษาจีนกวางตุ้ง |
| Chinese | (n) ภาษาจีน |
| Madarin | (n) ภาษาแมนดาริน (ของประเทศจีน), See also: ภาษาจีนกลาง |
| Mandarin | (n) ภาษาจีนกลาง (ใช้เป็นทางการในประเทศจีน), See also: ภาษาแมนดาริน, Syn. Mandarin Chinese, official language |
| chinese | (ไช'นิส) n., (pl. -nese) n. ภาษาจีน, คนจีน -adj. เกี่ยวกับประเทศจีน (คน, ภาษา, วัฒนธรรม) |
| mandarin | (แมน'ดะริน) n. ภาษาจีนกลาง, ส้มจีน |
| pai-hua | (ไพ'ฮัว) n. ภาษาจีนธรรมดา |
| Chinese | (n) ชาวจีน, คนจีน, ภาษาจีน, หนังสือจีน |
| mandarin | (n) ขุนนางจีน, เจ้าสัว, ส้มจีน, ตุ๊กตาจีน, ภาษาจีนกลาง |
| ideographic | [ไอดีออแกรฟ'ฟิค] (adj) ภาพแสดงความหมาย ตัวอักษรแสดงความหมาย เช่น ตัวอักษรภาษาจีน |
| sino | (n) จีน คนจีน ชาวจีน กลุ่มภาษาจีนเช่น ตึกแบบ sino portugese แถวจังหวัดภูเก็ต หาดใหญ่ (สายหนี่ง), Syn. sinitic |
| 中国語 | [ちゅうごくご, chuugokugo] TH: ภาษาจีน EN: Chinese language |