กระโฉม | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Limnophila rugosa (Roth) Merr. ในวงศ์ Scrophulariaceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ลำต้นและกิ่งอวบน้ำ สีม่วง ใบรูปไข่ ค่อนข้างหนา ด้านล่างมีขน ขอบหยักห่าง ๆ ก้านใบแบน ๆ โคนก้านโอบกิ่งหรือลำต้น ดอกเล็ก ๆ สีม่วงแกมชมพู กลางเหลือง ออกเป็นกระจุกที่ง่ามใบหรือปลายกิ่ง ทุกส่วนของไม้นี้มีกลิ่นหอม ใช้เป็นอาหาร และใช้ทำยาได้, ผักโฉม ก็เรียก เช่น ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง เป็นโฉมน้องฤๅโฉมไหน (เห่เรือ). |
กระโดงแดง | ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Chionanthus microstigma (Gagnep.) P. S. Green ในวงศ์ Oleaceae ใบยาวรี หนาแข็ง ปลายใบแหลม ออกตรงข้ามกัน เมื่อแห้งหมาดใช้มวนบุหรี่ได้ มีกลิ่นหอมฉุน, ประดงแดง หรือ ฝิ่นต้น ก็เรียก |
กระวาน ๑ | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Amomum testaceum Ridl. ในวงศ์ Zingiberaceae ชอบขึ้นในป่าดิบชื้นตามภูมิประเทศที่เป็นเขาทางจันทบุรีและตราด ผลค่อนข้างกลม สีนวล มี ๓ พู มีกลิ่นหอมฉุน ใช้ปรุงอาหารและทำยา. |
กระออบ | ว. มีกลิ่นหอม. |
กล้วยไม้ | น. ชื่อพรรณไม้หลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Orchidaceae ลักษณะต้น ใบ และช่อดอกต่าง ๆ กัน บางชนิดเกาะตามต้นไม้และหิน บางชนิดขึ้นอยู่บนพื้นดิน บางชนิดมีดอกงาม บางชนิดมีกลิ่นหอม, พายัพเรียก เอื้อง. |
กะล่อน ๑ | น. ชื่อมะม่วงชนิด Mangifera caloneura Kurz ในวงศ์ Anacardiaceae ผลเล็ก เนื้อไม่มีเสี้ยน เมื่อสุกมีกลิ่นหอมแรง, ขี้ไต้ ก็เรียก. |
กำแพงขาว | น. ชื่อว่านชนิดหนึ่ง ใบคล้ายหมากผู้หมากเมีย ต้นและใบเขียว มีลายดั่งว่านเสือ แต่ลายเบา มีพรายปรอท หัวเหมือนกระชาย ตุ้มรากกลมทอดไปยาว หัวมีกลิ่นหอม ใช้อยู่คงเขี้ยวเขานองา, อีกชนิดหนึ่งเรียก มายาประสาน เป็นว่านประสานบาดแผล. |
กำยาน ๒ | ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่ง มีกลิ่นหอม เรียกว่า กล้วยกำยาน. |
ไก่กอม | น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลาง ๒ ชนิด ในสกุล Ehretiaวงศ์ Ehretiaceae คือ ชนิด E. acuminata R. Br. ขอบใบจักถี่ ผลกลมเล็ก กินได้และชนิด E. timorensis Decne. ดอกเล็กมาก สีขาว ออกเป็นช่อแยกแขนง มีกลิ่นหอม. |
ขอนดอก | น. ท่อนไม้ของต้นตะแบก พิกุล และบุนนาค ที่ผุราขึ้นเป็นจุดขาว ๆ มีกลิ่นหอม ใช้เป็นเครื่องยาไทย. |
ข่าต้น | น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Cinnamomum ilicioides A. Chev. ในวงศ์ Lauraceae เปลือกและเนื้อไม้มีกลิ่นหอม, พายัพเรียก พลูต้น. |
คลอโรฟอร์ม | (คฺลอ-) น. ของเหลวไม่มีสี ระเหยง่าย มีกลิ่นหอมหวาน มีสูตร CHCl3 ใช้เป็นยาสลบและตัวทำละลาย. |
ควีนสิริกิติ์ | (คฺวีนสิหฺริกิด) น. ชื่อกล้วยไม้พันธุ์ Cattleya‘Queen Sirikit’ ในวงศ์ Orchidaceae เป็นลูกผสม ดอกใหญ่ สีขาว ปากเหลือง สวยงามมากและมีกลิ่นหอม. |
คันธมาทน์ | ว. ที่มีกลิ่นหอมทำให้สัตว์มัวเมา. |
เครื่องร่ำ | น. สิ่งที่ใช้อบให้มีกลิ่นหอม เช่น กำยาน. |
เครื่องหอม | น. สิ่งต่าง ๆ ที่มีกลิ่นหอม เช่น แป้งร่ำ น้ำอบไทย, สิ่งที่ทำให้มีกลิ่นหอม เช่น ชะมดเช็ด กำยาน พิมเสน. |
จตุทิพยคันธา | (-ทิบพะยะ-) น. พิกัดตัวยาประเภทหนึ่งในตำรายาไทย จำกัดจำนวนตัวยาอันมีกลิ่นหอมดังยาทิพย์ไว้ ๔ อย่าง คือ ดอกพิกุล รากชะเอมเทศ รากมะกล่ำเครือ รากขิงแครง. |
จันทน์เทศ | น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Myristica fragrans Houtt. ในวงศ์ Myristicaceae รกหุ้มเมล็ดมีกลิ่นหอมฉุนเรียก ดอกจันทน์ เมล็ดมีกลิ่นหอมฉุนเช่นกัน เรียก ลูกจันทน์ ใช้เป็นเครื่องเทศ เป็นพรรณไม้ที่นำเข้ามาจากหมู่เกาะอินเดียตะวันออก. |
ชูกลิ่น | ก. ทำให้มีกลิ่นหอมขึ้น. |
ซัด ๑ | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Trigonella foenumgraecumL. ในวงศ์ Leguminosae เมล็ดใช้ทำยาได้ และใช้ต้มชุบผ้าให้มีกลิ่นหอม เรียกว่า ลูกซัด. |
โดร | (โดน) ก. หอม, มีกลิ่นหอมที่ฟุ้งไป, เช่น กระทึงทองลำดวนโดร รสอ่อน พี่แม่ (กำสรวล). |
ตรีสุคนธ์ | น. พิกัดตัวยาประเภทหนึ่งในตำรายาไทย จำกัดจำนวนตัวยาอันมีกลิ่นหอม ๓ อย่าง คือ ใบกระวาน อบเชยเทศ รากพิมเสน. |
เทพทารู, เทพทาโร | (เทบพะ-) น. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Cinnamomum porrectum (Roxb.) Kosterm. ในวงศ์ Lauraceae ใบ เปลือก และราก มีกลิ่นหอมคล้ายการบูร ใช้ปรุงอาหารและทำยาได้, จวง หรือ จวงหอม ก็เรียก. |
เทวตรีคันธา | (ทะเวตฺรี-) น. พิกัดตัวยาประเภทหนึ่งในตำรายาไทย จำกัดจำนวนตัวยาอันมีกลิ่นหอม ๒ ชนิด ชนิดละ ๓ อย่าง คือ ดอกบุนนาค แก่นบุนนาค รากบุนนาค กับ ดอกมะซาง แก่นมะซาง รากมะซาง. |
เทียนอบ | น. เทียนที่มีส่วนผสมของสิ่งที่มีกลิ่นหอม จุดใช้ควันอบขนมเป็นต้น. |
ธูป, ธูป- | เครื่องหอมที่ป่นเป็นผงแล้วทำเป็นรูปต่าง ๆ เช่น รูปกรวย ขดเป็นวง ใช้จุดให้มีกลิ่นหอม. |
น้ำดอกไม้ ๑, น้ำดอกไม้สด | น. นํ้าที่ลอยดอกมะลิเป็นต้น มีกลิ่นหอม ใช้ผสมทำขนม ทำเป็นน้ำข้าวแช่ ทำน้ำอบไทย เป็นต้น. |
น้ำนมแมว | น. ของเหลวชนิดหนึ่งประกอบด้วยเอทิลแอซีเทต (ethyl acetate) มีกลิ่นหอมคล้ายดอกนมแมว ใช้ประโยชน์เป็นตัวปรุงกลิ่นขนมเป็นต้น. |
น้ำมันเขียว | น. นํ้ามันชนิดหนึ่ง สีเขียวแกมนํ้าเงิน มีกลิ่นหอมฉุนคล้ายการบูร กลั่นได้จากใบของต้นเสม็ด (Melaleuca cajuputi Ponell) ใช้สำหรับทา นวด แก้เคล็ดบวมได้. |
น้ำมันจันทน์ | น. นํ้ามันที่กลั่นจากไม้จันทน์ มีกลิ่นหอม. |
น้ำนมราชสีห์ | น. กล้วยชนิดหนึ่ง ผลคล้ายกล้วยกรัน สุกรสหวานเย็น มีกลิ่นหอม. |
เนียม ๑ | ชื่อไม้พุ่มชนิด Strobilanthes nivea Craib ในวงศ์ Acanthaceae ดอกเล็ก สีม่วงอ่อน ใบมีกลิ่นหอมใช้ประสมปูนกินกับหมาก, เนียมสวน ก็เรียก, อีสานเรียก อ้ม. |
เปราะ ๑ | (เปฺราะ) น. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าชนิด Kaempferia galanga L. ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้าและใบมีกลิ่นหอม ใช้เป็นอาหารและทำยาได้, เปราะหอม ก็เรียก. |
พิมเสน ๒ | ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Pogostemon cablin (Blanco) Benth. ในวงศ์ Labiatae ใบออกตรงข้ามกัน ขอบใบจัก ขยี้แล้วมีกลิ่นหอม ใช้กลั่นให้นํ้ามันหอมระเหยซึ่งใช้แต่งกลิ่นและดับกลิ่นตัว. |
แพว | น. ชื่อไม้ล้มลุกขนาดเล็กชนิด Polygonum odoratum Lour. ในวงศ์ Polygonaceae ต้นและใบมีกลิ่นหอมฉุน ใบอ่อนและกิ่งกินได้ ใช้ทำยาได้ เรียกว่า ผักแพว, เรียกเพี้ยนเป็น พักแพว พัดแพว เพ็งแพว หรือ แพ็งแพว ก็มี, พายัพเรียก ผักไผ่. |
มะกรูด | น. ชื่อไม้ต้นชนิด Citrus hystrix DC. ในวงศ์ Rutaceae ผลขรุขระ รสเปรี้ยว ผิวและใบมีกลิ่นหอมฉุน ใช้แต่งกลิ่นและรสอาหาร ใช้ทำยาได้. |
เมนทอล | น. สารประกอบอินทรีย์ชนิดหนึ่ง มีสูตร C10H20O ลักษณะเป็นผลึกสีขาว หลอมละลายที่ ๔๒ °ซ. มีกลิ่นหอมเย็น มีอยู่ในนํ้ามันหอมระเหยที่ได้จากพืชบางชนิด เช่น นํ้ามันมินต์ซึ่งสกัดจากใบมินต์ ใช้ประโยชน์ในทางยาปรุงกลิ่นและปรุงรส. |
ยมโดย | ชื่อพรรณไม้ในวรรณคดีมีกลิ่นหอม. |
ยาอุทัย | น. ยาสำหรับหยดลงน้ำ มีสีชมพูทำให้น้ำมีกลิ่นหอมชื่นใจ. |
ยี่โถ | น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Nerium oleander L. ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีชมพู ขาว แดง หรือเหลือง มีทั้งกลิ่นหอมและไม่มีกลิ่นหอม ยางเป็นพิษ. |
ลำเจียก | น. ชื่อเรียกต้นเพศผู้ของเตยในสกุล Pandanus วงศ์ Pandanaceae ขอบใบและกาบหุ้มดอกมีหนาม ดอกมีกลิ่นหอม, ปาหนัน ก็เรียก, พายัพเรียก เกี๋ยงคำ. |
ลิ้นมังกร | ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Sansevieria thyrsiflora Thunb. ในวงศ์ Dracaenaceae ดอกสีขาว กลางคืนมีกลิ่นหอม. |
ลูกซัด ๑ | น. เมล็ดของต้นซัด (Trigonella foenumgraecum L.) ในวงศ์ Leguminosae ใช้ทำยาได้ โบราณนิยมใช้ต้มชุบผ้าให้มีกลิ่นหอม. |
เลียง ๑ | น. ชื่อแกงชนิดหนึ่ง ใส่ผักต่าง ๆ เช่น ตำลึง บวบ น้ำเต้า หัวปลี ยอดฟักทอง ปรุงด้วยหัวหอม พริกไทย กะปิ ตำกับกุ้งแห้งหรือปลาย่าง บางทีก็มีกระชายด้วย ใส่ใบแมงลักให้มีกลิ่นหอม. |
ศัลกี | (สันละกี) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Boswellia serrata Roxb. ex Colebr. ในวงศ์ Burseraceae ยางมีกลิ่นหอม ใช้ทำยาได้. |
สมุลแว้ง | (สะหฺมุนละ-) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Temmodaphne thailandica Kosterm. ในวงศ์ Lauraceae เปลือกมีกลิ่นหอมร้อน ใช้ทำยาได้. |
สำมะงา | น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Clerodendrum inerme (L.) Gaertn. ในวงศ์ Labiatae ดอกสีขาวอมม่วงอ่อนมีกลิ่นหอม ขึ้นตามป่าชายเลน ใช้ทำยาได้. |
เสน่ห์จันทร์แดง | น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Homalomena rubescens (Roxb). Kunth ในวงศ์ Araceae เหง้ามีกลิ่นหอมใช้ทำยาได้, ว่านเสน่ห์จันทร์แดง ก็เรียก. |
หนวดพราหมณ์ ๑ | (หฺนวดพฺราม) น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่งคล้ายต้นจามจุรี แต่ไม่มีกลิ่นหอม. |
หมากหอม ๑ | น. หมากแห้งที่ป่นเป็นผง ผสมกับเครื่องเทศบางอย่างที่มีกลิ่นหอม ใช้กินควบกับหมากและพลูที่บ้ายปูน หรืออมดับกลิ่นปาก. |
aether | (n) สารอีเทอร์, See also: สารอีเทอร์ที่ใช้เป็นตัวละลาย มีกลิ่นหอม, Syn. ether |
aromatic | (n) พืชหรือยาที่มีกลิ่นหอม |
bay | (n) ต้นอบเชยเดือน, See also: ใบพืชที่มีกลิ่นหอมใช้ปรุงอาหาร |
benzine | (n) น้ำมันเบนซิน, See also: น้ำมันซึ่งกลั่นจากต้นไม้ สัตว์หรือถ่านหิน ไวไฟ มีกลิ่นหอม ใช้ผสมน้ำมันและทำสี |
eucalyptus | (n) ต้นยูคาลิปตัส, See also: ต้นไม้ที่มีแหล่งกำเนิดในออสเตรเลียมีใบหยาบและมีกลิ่นหอม น้ำมันของต้นไม้ชนิดนี้สามารถ |
fragrantly | (adv) อย่างมีกลิ่นหอม, See also: อย่างหอมหวาน, Syn. aromatically, redolently, Ant. fetidly, stinkingly |
frankincense | (n) ยางสนที่มีกลิ่นหอม (ชื่อในภาษาละตินคือ Boswellia sacra), Syn. olibanum |
lilac | (n) พืชไม้ดอกสีม่วงแดงหรือสีขาวที่มีกลิ่นหอม |
musky | (adj) ซึ่งมีกลิ่นหอม, See also: ซึ่งมีกลิ่นหอมจากน้ำหอม |
nosegay | (n) ช่อดอกไม้ช่อเล็กๆ (ที่มีกลิ่นหอม), Syn. bouquet, corsage, posy |
odoriferous | (adj) ที่มีกลิ่นหอม, Syn. odorous, fragrant, Ant. stinking, foul |
odoriferously | (adv) โดยมีกลิ่นแรง, See also: อย่างมีกลิ่นหอม, อย่างสิ่งกลิ่นฉุน |
odorous | (adj) ที่มีกลิ่นหอม, Syn. aromatic, fragrant, Ant. foul, putrid |
oregano | (n) ต้นไม้ที่มีกลิ่นหอม ใช้ทำอาหาร |
peppermint | (n) พืชจำพวก Mentha piperita มีกลิ่นหอม |
potpourri | (n) ของผสมระหว่างกลีบดอกไม้กับเครื่องเทศเพื่อให้มีกลิ่นหอม, Syn. hodgepodge, mixture, sachet, Ant. uniformity |
quince | (n) ผลไม้ขนาดเล็ก มีกลิ่นหอม ใช้ทำแยม |
quince | (n) ต้นไม้ขนาดเล็กที่ให้ผลเป็นสีเหลือง มีกลิ่นหอม |
redolent | (adj) ซึ่งมีกลิ่นหอม, Syn. sweet-smelling |
savory | (adj) มีรสชาติ, See also: รสอร่อย, ทำให้พอใจ, ทำให้ถูกใจ, ดึงดูดใจ, เผ็ดแต่มีกลิ่นหอม, สนุกสนาน, Syn. palatable, pleasing, appetizing |
savoury | (adj) มีรสชาติ, See also: รสอร่อย, ทำให้พอใจ, ทำให้ถูกใจ, ดึงดูดใจ, เผ็ดแต่มีกลิ่นหอม, สนุกสนาน, Syn. palatable, pleasing, appetizing |
scented | (adj) ี่มีกลิ่นหอม, See also: หอมกรุ่น, ที่สัมผัสกลิ่นได้, Syn. odorous, perfumed, sweet-scented |
tarragon | (n) พืชชนิดหนึ่งมีกลิ่นหอมใช้ในการปรุงอาหาร |
toilet water | (n) น้ำหอมอ่อนๆ, See also: น้ำหอมที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ, Syn. eau de toilette |
vermouth | (n) เหล้าองุ่นขาวซึ่งมีกลิ่นหอม, Syn. vermuth, wine |
vermuth | (n) เหล้าองุ่นขาวซึ่งมีกลิ่นหอม, Syn. vermouth, wine |
wallflower | (n) พืชสวนประเภท Cheiranthus cheiri, See also: ดอกมีกลิ่นหอมและบานในฤดูใบไม้ผลิ |
anisole | (แอน' นิโซล) n. ของเหลวชนิดหนึ่งที่มีกลิ่นหอม , ใช้ในเครื่องหอม ในการสังเคราะห์สารอินทรีย์และเป็นยาฆ่าพยาธิ |
aromatic | (แอระแมท'ทิค) adj. ซึ่งมีกลิ่นหอม, เกี่ยวกับสารประกอบที่มีกลิ่นหอม -n. พืชยาหรือวัตถุที่มีกลิ่นหอม-aromaticity n. (spicy) |
aromatise | (vt.) ทำให้มีกลิ่นหอม. -aromatis (z) ation n. (อะโร'มะไทซ) |
balmy | (บาล์'มี) adj. บรรเทา, ชุ่มชื้น, นิ่ม, เย็นคล้ายยาหม่อง, มีกลิ่นหอม, โง่, See also: balminess n. ดูbalmy, Syn. pleasant, Ant. irritating |
elixir | (อีลิค'เซอะ) n. สารละลายแอลกอฮอล์ที่มีกลิ่นหอมและรสหวานใช้ทำเป็นน้ำยา, ยาแก้สารพัดโรค (panacea) |
fragrant | (เฟร'เกรินทฺ) adj. หอม, มีกลิ่นหอม, น่ายินดี., See also: fragrantly adv. fragrantness n., Syn. perfumed |
lavender | (แลฟ'เวินเดอะ) n. สีม่วงอ่อน, พืชไม้ดอกสีม่วงอ่อนที่มีกลิ่นหอมจำพวก Lavendula, ดอกไม้แห้งของพืชดังกล่าว, น้ำหอมกลิ่นลาเวนเดอร์, น้ำชำระล้างกลิ่นลาเวนเดอร์ |
lilac | (ไล'แลค) n. พืชไม้ดอกสีม่วงแดงหรือสีขาวที่มีกลิ่นหอมดอกเป็นช่อขนาดใหญ่ (shrub) |
mastiche | (แมส'ทิคิ, แมส'ทิคซ) adj. ยางไม้มีกลิ่นหอม่ |
mastix | (แมส'ทิคิ, แมส'ทิคซ) adj. ยางไม้มีกลิ่นหอม่ |
potpourri | (โพพรี', โพ'พูรี, พอทพัว'รี) n. ของผสมระหว่างกลีบดอกกุหลาบหรือดอกอื่น ๆ กับเครื่องเทศในหม้อเพื่อให้มีกลิ่นหอม, ดนตรีหรือท่วงทำนองผสมผเส, ของผสม |
redolent | (เรด'ดะเลินทฺ) adj. มีกลิ่นน่าดม, มีกลิ่นหอม, หอมกรุ่น, ทำให้หวนระลึกถึง, See also: redolence n. redolency n. adv. |
savory | (เซ'เวอรี) adj. มีรสชาด, รสอร่อย, ทำให้พอใจ, ทำให้ถูกใจ, ดึงดูดใจ, เผ็ดแต่มีกลิ่นหอม, สนุกสนาน n. อาหารเผ็ดแต่มีกลิ่นหอม, อาหารกระตุ้นให้หิว., See also: savoriness n. savouriness n., Syn. pleasing, palatable, appetizing, reputab |
savoury | (เซ'เวอรี) adj. มีรสชาด, รสอร่อย, ทำให้พอใจ, ทำให้ถูกใจ, ดึงดูดใจ, เผ็ดแต่มีกลิ่นหอม, สนุกสนาน n. อาหารเผ็ดแต่มีกลิ่นหอม, อาหารกระตุ้นให้หิว., See also: savoriness n. savouriness n., Syn. pleasing, palatable, appetizing, reputab |
spicy | (สไพ'ซี) adj. ใส่เครื่องเทศ, มีเครื่องเทศมาก, มีกลิ่นหอม, เผ็ดร้อน, ฉุน, รสจัด, ไม่ค่อยเหมาะสม, See also: spicily adv. spiciness n. -S .spicey |
wintergreen | (วิน'เทอะกรีน) n. พืช มีดอกสีขาวเป็นรูประฆัง มีใบที่มีกลิ่นหอม ใช้ทำน้ำมันระกำ |