กลอน ๒ | (กฺลอน) น. คำประพันธ์ซึ่งแต่เดิมเรียกคำเรียงที่มีสัมผัสทั่วไป จะเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ หรือร่าย ก็ตาม เช่นในคำว่า ชุมนุมตำรากลอน, ครั้นเรียกเฉพาะคำประพันธ์เฉพาะอย่างเป็นโคลง ฉันท์ กาพย์ ร่าย แล้ว คำประพันธ์นอกนี้อีกอย่างหนึ่งจึงเรียกว่า กลอน เป็นลำนำสำหรับขับร้องบ้าง คือ บทละคร สักวา เสภา บทดอกสร้อย, เป็นเพลงสำหรับอ่านบ้าง คือ กลอนเพลงยาว หรือ กลอนตลาด. | ||
ทัณฑีบท | (ทันทีบด) น. โคลงสี่สุภาพแบบหนึ่ง แต่ละบาทมีสัมผัสสระคู่ชิด เช่น
|
newtype | (slang) เป็นชื่อเรียกคนที่มีสัมผัสพิเศษ (สัมผัสที่ 6 อะไรเงี่ย) หรือจะเรียกว่ามีพรสวรรค์ก็ได้ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกมีสติปัญญาสูงกว่าคนทั่วไป แต่ติดนิสัยงี่เง่ามาด้วย เป็นศัพท์ที่มาจากการ์ตูนเรื่องกันดั้ม ( * w *m Power by iiiita also RYUTAZA) |