| นั่งยอง ๆ | ก. นั่งโดยวิธีชันเข่าทั้ง ๒ ข้าง ไม่ให้ก้นถึงพื้น. |
| ยอง ๑, ยอง ๆ | ว. อาการที่นั่งชันเข่าทั้ง ๒ โดยก้นไม่ถึงพื้น เช่น นั่งยองอยู่ในท้องแม่ (ไตรภูมิ), หย่อง ก็ว่า. |
| ตีไก่ | ก. ให้ไก่ตีกันหรือชนกัน, การเล่นของเด็กที่เอาดอกหญ้าแพรกมาตีกัน, การเล่นของเด็ก โดยนั่งยอง ๆ เอามือแต่ละข้างสอดเข้าไปใต้ขาพับ แล้วขยับเข้าชนกัน ฝ่ายที่ล้มถือว่าแพ้. |
| ยงโย่ | ก. กิริยาที่นั่งยอง ๆ หรือยืนขยับตัวขึ้น ๆ ลง ๆ ก้ม ๆ เงย ๆ ไม่เป็นระเบียบ, โยงโย่ ก็เรียก. |
| แยงแย่ | ว. อาการที่นั่งยอง ๆ แต่ถ่างขากว้าง เช่น นรสิงห์นั่งแยงแย่, อาการที่ยืนแบะขาและย่อเข่าลง เช่น ยักษ์วัดพระแก้วยืนแยงแย่. |
| หย่อง | ว. อาการที่นั่งชันเข่าทั้ง ๒ ข้างโดยก้นไม่ถึงพื้น เรียกว่า นั่งหย่อง หรือ นั่งยอง ๆ. |
| นั่งยอง ๆ | [nang yøng-yøng] (v, exp) FR: s'accroupir |
| ยอง ๆ | [yøng-yøng] (adv) EN: squatly ; on one's heels FR: s'accroupir |
| squat | (สควอท) vi., vt., n. (การ) (ทำให้) (การ) นั่งยอง ๆ , นั่งขัดสมาธิ, นั่งราบ, นั่งถ่าย, หมอบ, นั่งพับเพียบ, นั่งบนพื้น, ขดตัว, หักร้างถางพง. adj. ม่อต้อ, อ้วนเตี้ย, กว้างเตี้ย., Syn. stocky, chunky |
| squatter | (สควอท'เทอะ) n. ผู้นั่งยอง ๆ , ผู้นั่งบนพื้น, สัตว์ที่หมอบหรือขดตัว, ผู้ตั้งรกรากในที่ดินของรัฐเพื่อจับจองการครอบครอง, ผู้หักร้างถางพงที่ดิน vi. ลุยน้ำ, เดินลุยน้ำ |