| กลวง ๒ | (กฺลวง) น. บริเวณ, ที่ว่าง, ท่ามกลาง, เช่น ในกลวงป่าตาลนี๋มีศาลาสองอัน (จารึกสยาม). |
| ข้าหลวง ๒ | น. ตำแหน่งผู้ปกครองในหัวเมืองแต่ก่อนในลักษณะผู้รั้งเมืองหรือผู้รักษาเมืองเอก โท ตรี จัตวา ถ้าปกครองหลายหัวเมือง เรียกว่า ข้าหลวงใหญ่ ถ้าปกครองเมืองประเทศราช เรียกว่า ข้าหลวงรักษาราชการ |
| ข้าหลวง ๒ | ผู้ได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ราชการเฉพาะกิจ |
| ข้าหลวง ๒ | เรียกผู้ว่าราชการเมืองหรือข้าหลวงประจำจังหวัด. |
| ข้าหลวง ๒ | ดูใน ข้า ๑. |
| คลวง ๒ | (คฺลวง) น. โรงถลุงดีบุก, (ปาก) กลวง. |
| พลวง ๒ | (พฺลวง) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Dipterocarpus tuberculatus Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae ใบใหญ่ ใช้ห่อยาสูบและมุงหลังคา, คลุ้ง ตองตึง หรือ ตึง ก็เรียก. |
| แม่ฟ้าหลวง ๒ | น. ชื่อปูน้ำจืดชนิดDromothelphusa sangwan Naiyanetr ในวงศ์ Potamidae มีขอบตา ขอบปาก ปลายขาและปลายก้ามหนีบสีแดง ขุดรูอยู่บริเวณ ๒ ฝั่งริมลำธารตามภูเขา พบที่ดอยตุง จังหวัดเชียงราย. |
| ลวง ๒ | น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๘, เขียนเป็น รวง ก็มี. |
| หลวง ๒ | น. กุ้งหลวง. (ดู ก้ามกราม). |
| คลุ้ง ๒ | (คฺลุ้ง) ดู พลวง ๒. |
| ตองตึง | ดู พลวง ๒. |
| ตึง ๓ | ดู พลวง ๒. |