ภาษาถิ่น | น. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น. |
sui generis (L.) | มีลักษณะเฉพาะตัว [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
idiosyncrasy | ๑. ลักษณะเฉพาะตัว๒. ภาวะไวผิดเพี้ยน [แพทยศาสตร์ ๖ ส.ค. ๒๕๔๔] |
property | สมบัติ, ลักษณะเฉพาะตัวของสารที่แสดงว่า สารชนิดหนึ่งเหมือนหรือแตกต่างจากสารอีกชนิดหนึ่ง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
มีลักษณะเฉพาะตัว | [mī laksana chaphǿtūa] (x) EN: unique |
personality | (n) บุคลิกลักษณะ, See also: ลักษณะเฉพาะของแต่ละคน, ลักษณะเฉพาะตัว, Syn. disposition, nature, temperamant |
SELF-self-expression | (n) การแสดงลักษณะเฉพาะตัว |
singularity | (n) เอกพจน์, ความแปลก, ความเป็นเอกเทศ, ลักษณะเฉพาะตัว |