| คลุ้ง | (v) diffuse, See also: permeate, Syn. กระจาย, ฟุ้ง, Example: ควันธูปคลุ้งไปทั่วศาลาเหมือนหมอกบางๆ, Thai Definition: อาการปลิวฟุ้งกระจายขึ้นไปทั่ว |
| คลุ้ง | (adv) diffusely, Syn. ฟุ้ง, Example: กลิ่นเหม็นเน่าของซากหนูตายกระจายคลุ้งไปทั่วบริเวณห้อง, Thai Definition: มีกลิ่นตลบ (มักใช้แก่กลิ่นเหม็น) |
| คลุ้ง | (v) spread, See also: permeate, diffuse, Syn. ฟุ้ง, หึ่ง, Example: กลิ่นเหล้าที่ตัวเขาคลุ้งออกมา ทันทีที่เขาเดินผ่านโต๊ะฉัน, Thai Definition: มีกลิ่นตลบ (มักใช้แก่กลิ่นเหม็น) |
| คลุ้ง | (n) Dipterocarpus tuberculatus, Syn. พลวง, ตึง, ต้นคลุ้ง, Example: ลุงเอาใบคลุ้งมามวนยาแล้วจุดสูบอย่างสบายใจ, Thai Definition: ชื่อไม้ต้นชนิด Dipterocarpus tuberculatus Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae ใบใหญ่ ใช้ห่อยาสูบและมุงหลังคา |
| คละคลุ้ง | (v) smell, See also: stink, have an unpleasant odour, spread, reek to high heaven, Syn. คลุ้ง, Example: กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งไปทั่วบริเวณนั้น, Thai Definition: มีกลิ่นตลบ (มักใช้แก่กลิ่นเหม็น) |
| คละคลุ้ง | (-คฺลุ้ง) ก. คลุ้ง, เหม็นคล้ายกลิ่นของเค็มปนกับของเน่า, เช่น ใบก็เหม็นคาวปลา คละคลุ้ง (โลกนิติ). |
| คลุ้ง ๑ | (คฺลุ้ง) ว. กระจาย เช่น ฝุ่นคลุ้ง ควันคลุ้ง |
| คลุ้ง ๑ | มีกลิ่นตลบ (มักใช้แก่กลิ่นเหม็น). |
| คลุ้ง ๒ | (คฺลุ้ง) ดู พลวง ๒. |
| พลุ่ง | (พฺลุ่ง) ก. อาการที่ไอน้ำหรือควันดันตัวพุ่งออกมาโดยแรง เช่น น้ำเดือดไอน้ำพลุ่งขึ้นมา ไฟไหม้ควันพลุ่งขึ้นมา, โดยปริยายหมายถึง อาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น โทสะพลุ่งขึ้นมา อารมณ์เดือดพลุ่ง. |
| พลุ่งพล่าน | (-พฺล่าน) ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด. |
| ลุ้ง | น. ภาชนะใส่อาหารหรือของอย่างอื่น รูปทรงกระบอกมีฝาปิด สานอย่างตะกร้าหรือเครื่องเขินก็มี ทำด้วยโลหะมีทองเหลืองและเหล็กวิลาดเป็นต้นก็มี, ถ้าใช้ใส่อาหารมักแบ่งข้างในเป็นห้อง ๆ, ถ้าใช้ใส่ชฎา ก็มีฝาเรียวรูปกรวยเพื่อครอบยอดชฎาได้ |
| ลุ้ง | โลงสำหรับใส่ศพ รูปสี่เหลี่ยมปากผาย ก้นสอบ |
| ลุ้ง | ภาชนะดินปั้น ใช้ใส่อัฐิเพื่อนำไปลอยน้ำ. |
| กรุกกรัก | ก. ขลุกขลัก เช่น กรุกกรักประดักประเดิดเปิดฝาลุ้ง (คาวี). |
| ขี้เดือด | น. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ. |
| โขมง | (ขะโหฺมง) ก. พลุ่งออกมาพร้อมกันมาก ๆ เช่น ควันโขมง. |
| ฉุย | อาการของควันที่พลุ่งขึ้นมาเรื่อย ๆ เช่น ควันฉุย |
| โฉ่ | ว. คลุ้ง, ฟุ้ง, (มักใช้แก่กลิ่นที่เน่าเหม็นหรือเรื่องราวที่ไม่ดี) เช่น เหม็นโฉ่. |
| ดาลเดือด | ก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, เดือดดาล ก็ใช้. |
| เดือด | ก. อาการที่ของเหลวพลุ่งขึ้นเพราะความร้อนจัด เช่น นํ้าเดือด, โดยปริยายหมายความว่า บันดาลโทสะ. |
| เดือดดาล | ก. โกรธมาก, โกรธพลุ่งพล่าน, ดาลเดือด ก็ใช้. |
| ธุมชาล | (ทุมะชาน) น. ควันพลุ่งขึ้น. |
| แบหลา | (แบหฺลา) ก. ฆ่าตัวตาย เช่น เห็นเพลิงพลุ่งรุ่งโรจน์โชตนา ก็แบหลาโจนเข้าในอัคคี, ฉวยคว้าได้กริชของพี่ยา จะแบหลาชีวันให้บรรลัย, น้องจะแบหลาครานี้ ตายตามพระพี่ที่หายไป (อิเหนา). |
| เปลว | (เปฺลว) น. เรียกไฟที่ลุกแลบออกมาหรือพวยพุ่งขึ้น ว่า เปลวไฟ, เรียกควันที่พลุ่ง ๆ ขึ้นไป ว่า เปลวควัน, เรียกช่องอยู่เหนือถํ้าที่แลบทะลุขึ้นไปเบื้องบน ว่า ช่องเปลว หรือ เปลวปล่อง, เรียกสิ่งที่เป็นแผ่นบางอันมีลักษณะคล้ายเปลวไฟ เช่น ทองคำเปลว, เรียกมันของสัตว์ที่ไม่ได้ติดอยู่กับหนัง ว่า มันเปลว, คู่กับ มันแข็ง |
| พลวง ๒ | (พฺลวง) น. ชื่อไม้ต้นชนิด Dipterocarpus tuberculatus Roxb. ในวงศ์ Dipterocarpaceae ใบใหญ่ ใช้ห่อยาสูบและมุงหลังคา, คลุ้ง ตองตึง หรือ ตึง ก็เรียก. |
| พลุก ๒ | (พฺลุก) ว. พลุ่ง. |
| พลุ่ก | (พฺลุ่ก) ว. พลุ่งขึ้นมา. |
| มัญชุสา, มัญชูสา | น. ลุ้ง, หีบ. |
| ลวก | ก. กิริยาที่ของเหลวหรือไอที่ร้อนจัดหรือไฟมากระทบ เช่น น้ำร้อนลวก ถูกไอน้ำเดือดลวก ไฟลวก, กิริยาที่ถูกน้ำร้อน ไอร้อน หรือไฟพลุ่งมากระทบผิว เช่น หม้อน้ำระเบิด น้ำร้อนพลุ่งมาลวกทำให้พองไปทั้งตัว ไฟพลุ่งมาลวกเนื้อลวกตัว, รดหรือแช่ด้วยน้ำร้อน เช่น เอาน้ำร้อนมาลวกผัก ลวกผ้า ลวกชาม. |
| ลิ้น ๑ | โดยปริยายหมายถึงส่วนของสิ่งต่าง ๆ มักมีรูปแบน ยาวหรือกลม ที่อยู่ภายใน ก็มี เช่น ลิ้นหีบ ลิ้นลุ้ง ที่อยู่ภายนอก ก็มี เช่น ลิ้นของปี่ ที่เป็นชั้นอยู่ภายในยกถอดออกได้ ก็มี เช่น ลิ้นเชี่ยนหมาก ลิ้นกล่องอาหาร |
| cloud | (vi) คลุ้ง, ฟุ้ง, ตลบ |
| smell | (vi, vt) ได้กลิ่น, ดม, มีกลิ่น, ส่งกลิ่น, ฟุ้ง, คลุ้ง |
| smoky | (adj) เป็นควัน, มีเขม่า, เป็นเขม่า, มีควันคลุ้ง |
| smother | (vi, vt) ระงับ, กลั้น, อุดจมูก, กลบ, คลุ้ง |
| stink | (vi) ส่งกลิ่นคลุ้ง, มีกลิ่นเหม็น, ได้กลิ่น, เสื่อมทราม |
| thicken | (vi) หนาแน่นขึ้น, คลุ้ง, ข้นขึ้น, ชุลมุน |