ปิงปอง | น. ชื่อกีฬาชนิดหนึ่ง ผู้เล่นใช้ไม้แบนตีลูกกลม ๆ ซึ่งทำด้วยเซลลูลอยด์ข้ามตาข่ายที่ขึงอยู่บนโต๊ะสี่เหลี่ยมโต้กันไปมาทำนองเทนนิส, เรียกลูกกลม ๆ ซึ่งทำด้วยเซลลูลอยด์ที่ใช้เล่นปิงปอง ว่า ลูกปิงปอง. |
Fractures, Ping-Pong Type of | กระดูกบุบลงไปแบบลูกปิงปองบุบ [การแพทย์] |
ลูกปิงปอง | [lūk ping pong] (n, exp) FR: balle de ping-pong [ f ] |
ping-pong | (พิง'พอง) n. ลูกปิงปอง |