| ข้าวสุก | น. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสวย ก็เรียก. |
| เทวสุคนธ์ | น. กลิ่นหอม ๒ อย่าง คือ กลิ่นที่เกิดจากรากบุนนาคและรากมะซาง. |
| มั่วสุม | ก. ชุมนุมกันเพื่อกระทำการในทางไม่ดี เช่น มั่วสุมเล่นการพนัน. |
| เลี้ยงไม่เสียข้าวสุก, เลี้ยงไม่เสียหลาย | ก. เลี้ยงแล้วยังใช้ประโยชน์ได้บ้าง. |
| เลี้ยงเสียข้าวสุก | ก. เลี้ยงแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร. |
| วสุ | น. ทรัพย์, สมบัติ |
| วสุ | ชื่อเทวดาหมู่หนึ่งมี ๘ องค์ด้วยกัน เป็นบริวารของพระอินทร์. |
| วสุธา | น. แผ่นดิน, พื้นดิน. |
| วสุนธรา | (-สุนทะ-) น. แผ่นดิน, พื้นดิน. |
| วสุมดี | (-สุมะ-) น. โลก, แผ่นดิน. |
| อมาวสี, อมาวสุ, อมาวาสี | น. วันดับ, วันที่พระจันทร์และพระอาทิตย์ร่วมราศีและองศาเดียวกัน ตรงกับแรม ๑๕ ค่ำหรือแรม ๑๔ ค่ำในเดือนขาด. |
| กล่าว | แต่งงาน เช่น ฝรั่งกล่าวแหม่ม. (ประเพณีของชาวคริสเตียน), คำนี้ใช้เป็นปรกติในภาษาเขียน แต่ใช้เป็นภาษาพูดก็มีในบางลักษณะ เช่น กล่าวสุนทรพจน์. |
| กว่าถั่วจะสุกงาก็ไหม้ | ว. กว่าจะได้ผลดังประสงค์ ก็ต้องเสียอย่างใดอย่างหนึ่งไป ดุจเอาถั่วกับงามาคั่วพร้อมกัน กว่าจะคั่วจนถั่วสุก งาก็จะไหม้หมดไปก่อน. |
| กากข้าว | น. ข้าวเปลือกที่ปนอยู่ในข้าวสารหรือข้าวสุก. |
| กุ้งส้ม | น. ของกินชนิดหนึ่งทำด้วยกุ้ง ใช้หมักด้วยข้าวสุก เกลือ และกระเทียม. |
| ข้าวคลุกกะปิ | น. ข้าวสุกคลุกกับกะปิ มักใส่กุ้งแห้ง มะม่วงดิบซอย มีไข่กลอกเป็นแผ่นบาง ๆ หั่นฝอยโรยหน้า เป็นต้น มีหมูหวานเป็นเครื่องเคียง. |
| ข้าวแช่ | น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง มีข้าวสุกขัดแช่นํ้าเย็น กินกับเครื่องกับข้าวต่าง ๆ. |
| ข้าวตัง | น. ข้าวสุกที่ติดเป็นแผ่นเกรียมอยู่ก้นหม้อหรือกระทะ. |
| ข้าวตาก | น. ข้าวสุกที่ตากแห้ง. |
| ข้าวปากหม้อ | น. ข้าวสุกที่อยู่ในส่วนบนสุดของหม้อ ยังไม่มีใครตักกิน ใช้ตักบาตร หรือใช้เป็นข้าวในการตั้งเครื่องสังเวยพลีกรรมต่าง ๆ. |
| ข้าวผัด | น. ข้าวสุกผัดกับน้ำมันใส่หมูเป็นต้น. |
| ข้าวผัดอเมริกัน | น. ข้าวสุกผัด ใส่ซอสมะเขือเทศ ลูกเกด เมล็ดถั่วลันเตา มีไก่อบ ไส้กรอก แฮม ไข่ดาว วางบนข้าว. |
| ข้าวยำ | น. อาหารชนิดหนึ่งของชาวปักษ์ใต้ ใช้ข้าวสุกคลุกกับเครื่องปรุง มีกุ้งแห้งป่น มะพร้าวคั่ว นํ้าเคยหรือนํ้าบูดู ส้มโอ และผักต่าง ๆ หั่นละเอียด เช่น ใบมะกรูด ตะไคร้ ถั่วฝักยาว. |
| ข้าวราดหน้าไก่ | น. ข้าวสุกราดหน้าด้วยผัดน้ำข้น ใส่ไก่ เห็ด หน่อไม้ บางทีโรยด้วยกุนเชียงหั่นทอดกรอบ. |
| ข้าวสวย | น. ข้าวที่หุงสุกแล้ว, ข้าวสุก ก็เรียก. |
| ข้าวหน้าเป็ด | น. ข้าวสุกมีเป็ดย่างสับเป็นชิ้นวางข้างบน ราดด้วยน้ำเป็ดย่าง. |
| ข้าวหมูกรอบ | น. ข้าวสุกมีหมูกรอบวางข้างบน กินกับน้ำจิ้มทำจากซีอิ๊วและพริกชี้ฟ้าหั่น. |
| ข้าวหมูแดง, ข้าวหน้าหมูแดง | น. ข้าวสุกมีหมูแดงวางข้างบน ราดด้วยน้ำที่ปรุงเฉพาะ. |
| ข้าวอบ | น. ข้าวสุกที่ปรุงรสและใส่เครื่องปรุงต่าง ๆ แล้วอบให้ร้อน เรียกชื่อต่างกันไปตามเครื่องปรุง เช่น ข้าวอบหนำเลี้ยบ ข้าวอบกุนเชียง. |
| คด ๓ | ก. ตักข้าวสุกออกจากหม้อ. |
| คลุกคลีตีโมง | ก. มั่วสุมหรืออยู่ร่วมคลุกคลีพัวพันกันอย่างใกล้ชิดตลอดเวลา. |
| จ่า ๑ | การเอาข้าวสุกกับขี้เถ้าคลุกกันปะตรงกลางหน้ากลองเพื่อให้เสียงสูงตํ่า. |
| จี้ ๓ | น. ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเหนียวผสมแป้งข้าวเจ้านวดกับกะทิแล้วนึ่งให้สุก ปั้นเป็นก้อนกลมแบน หุ้มไส้ที่ทำด้วยน้ำตาลทรายเคี่ยวจนเหนียวผสมงาคั่ว แล้วคลุกนวลแป้งข้าวเจ้าที่คั่วสุก. |
| ซ่อง ๑ | น. ที่มั่วสุมชุมนุมกันลับ ๆ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ซ่องการพนัน ซ่องโจร ซ่องโสเภณี. |
| ดิ่ว | ว. แน่ว, แหน็ว, ใช้ประกอบคำ ตรง ว่า ตรงดิ่ว เช่น ถนนสายนี้ตรงดิ่วสุดลูกหูลูกตา. |
| น้ำตับ | น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ใช้ตับวัวหรือควายสับให้ละเอียด คลุกข้าวสุก เกลือ และเครื่องปรุง ขยำให้เข้ากันแล้วยัดในไส้หมู, หมํ้า หรือ หมํ้าตับ ก็เรียก. |
| นิมมานรดี | (นิมมานะระดี, นิมมานอระดี) น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๕ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีท้าวสุนิมมิตมารเป็นใหญ่ในชั้นนี้, ในบทกลอนใช้ว่า นิมมานรดีต ก็มี เช่น ช่อชั้นนิมมานรดีต (อิเหนา). (ป.; ส. นิรฺมาณ + รติ). (ดู ฉกามาพจร ประกอบ). |
| บด ๑ | ก. กดและถูให้เปลือกแตก เช่น บดข้าวเปลือก หรือให้แหลก เช่น บดข้าวสุก หรือให้เป็นผง เช่น บดยา หรือให้เรียบและแน่น เช่น บดถนน. |
| ปรัสสบท | (ปะรัดสะ-) น. “บทเพื่อผู้อื่น”, ในตำราไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตใช้เป็นเครื่องหมายให้ทราบว่าเป็นกริยากรรตุวาจก เช่น สูโท โอทนํ ปจติ = พ่อครัวหุงอยู่ซึ่งข้าวสุก, ปจติ เป็นกริยาปรัสสบท, ตรงข้ามกับ อัตตโนบท. |
| ปลาส้ม | น. ปลาหมักด้วยเกลือ ข้าวสุก พริกไทย กระเทียม. |
| ผอก ๑ | ก. ใช้ข้าวสุกเป็นเครื่องมือในการเชื้อเชิญผีออกจากคนที่กำลังเจ็บป่วยเพื่อให้หาย. |
| ภักต-, ภักตะ | อาหาร, ข้าวสุก, ของกินซึ่งสุกด้วยนํ้า. |
| โภชนะห้า | (โพชะนะห้า) น. ข้าว ๕ อย่าง คือ ข้าวสุก (ข้าวมัน หรือ ข้าวผัด ก็นับเข้า) ขนมสด (ขนมที่จะบูดเมื่อล่วงเวลาแล้ว เช่น แป้งจี่ ขนมด้วง ขนมครก) ขนมแห้ง (ที่ไม่บูด เช่น จันอับ ขนมปัง) ปลา (รวมทั้งหอย กุ้ง และสัตว์นํ้าเหล่าอื่นที่ใช้เป็นอาหาร) เนื้อ (เนื้อของสัตว์บกและนกที่ใช้เป็นอาหาร). |
| ยามา | น. ชื่อสวรรค์ชั้นที่ ๓ แห่งสวรรค์ ๖ ชั้น มีท้าวสุยามเป็นใหญ่ในชั้นนี้. (ดู ฉกามาพจร ประกอบ). |
| ละครเพลง | น. ละครเวทีแบบหนึ่ง ผู้แสดงร้องเพลงดำเนินเรื่องตลอดทั้งเรื่อง ใช้เพลงและดนตรีสากล ไม่มีลูกคู่ จัดฉากและแต่งกายแบบสมัยนิยมตามเนื้อเรื่อง ต้องการเน้นเพลง เช่น จุฬาตรีคูณ บางครั้งนำบทละครเวที เช่น เรื่องราชินีบอด เรื่องเปลวสุริยา มาดัดแปลงเป็นละครเพลง. |
| ส้มกุ้ง ๑ | น. ของกินชนิดหนึ่งทำด้วยกุ้ง ใช้หมักด้วยข้าวสุก เกลือ และกระเทียม มีรสเปรี้ยว, กุ้งส้ม ก็ว่า. |
| ส้มฟัก | น. อาหารทำด้วยปลาสับละเอียดผสมกับข้าวสุกหมักเกลือ กระเทียม โขลกจนเหนียวแล้วห่อใบตองทับเอาไว้จนมีรสเปรี้ยว. |
| สวย | ไม่เปียก (ใช้แก่ข้าวสุก) เช่น หุงข้าวสวยดี ไม่ดิบ ไม่แฉะ. |
| สุก ๆ ดิบ ๆ | ว. ยังไม่สุกทั่วกัน เช่น หุงข้าวสุก ๆ ดิบ ๆ. |
| สุกใส | ว. แวววาว, แจ่มใส, เช่น ดวงตามีประกายสุกใส คืนนี้ท้องฟ้ามีดาวสุกใส. |
| discourse on | (phrv) กล่าวสุนทรพจน์เรื่อง, See also: อภิปรายเรื่อง, ปราศรัยเรื่อง |
| discourse upon | (phrv) กล่าวสุนทรพจน์เรื่อง, See also: อภิปรายเรื่อง, ปราศรัยเรื่อง |
| discourse | (n) การบรรยายที่เคร่งเครียด, See also: การสนทนา, การปาฐกถา, การกล่าวสุนทรพจน์, Syn. speech, verbalization, address, monoloque |
| manic depression | (n) อาการคลุ้มคลั่งแบบเดี๋ยวสุขเดี๋ยวเศร้าซึม |
| manic-depressive | (adj) เกี่ยวกับอาการคลั่งเดี๋ยวสุขเดี๋ยวเศร้าซึม |
| omega | (n) อักษรตัวสุดท้ายในภาษากรีก |
| orate | (vt) กล่าวสุนทรพจน์ (โดยเฉพาะในที่สาธารณะ), See also: ปราศรัย, กล่าวอย่างเป็นทางการ, Syn. address, speak, declaim |
| oration | (n) การพูดปราศรัยในที่สาธารณะ, See also: การกล่าวสุนทรพจน์, Syn. address, speech |
| heebie-jeebies | (sl) ความกลัวสุดขีด, See also: ความวิตกอย่างมาก |
| heeby-jeebies | (sl) ความกลัวสุดขีด, See also: ความวิตกอย่างมาก |
| colder than a witches tit | (sl) หนาวสุดขั้ว |
| speechify | (vi) กล่าวสุนทรพจน์ |
| speechmaker | (n) ผู้กล่าวคำปราศัย, See also: ผู้กล่าวสุนทรพจน์, Syn. speaker, talker |
| terror | (n) คนหรือสิ่งที่ก่อให้เกิดความกลัวสุดขีด |
| valedictorian | (n) ผู้แทนผู้เรียนที่กล่าวสุนทรพจน์ในวันรับประกาศนียบัตร, See also: ตัวแทนนักเรียนหรือนักศึกษาที่กล่าวคำอำลา |
| yellow | (adj) เป็นสีเหลืองคล้ายเนยหรือมะนาวสุก |
| apocope | (อะพอค'โคพี) n. อักษรหรือพยางค์ตัวสุดท้ายขาดหายไป. -apocopic adj. |
| assembly | (อะเซม'บลี) n. ชุมนุมชน, การชุมนุม, การมั่วสุม, ที่ประชุมสภา, สมัชชา, สัญญาณรวมพล, การเคลื่อน (รถถังหรือทหาร) , เข้าสู่บริเวณหนึ่ง, ประกอบชิ้นส่วนต่าง ๆ ของเครื่องจักร, Syn. collection, meeting, Ant. dispersal, separation |
| blast | (บลาสทฺ) { blasted, blasting, blasts } n. การระเบิด, การเป่าแตร, การเป่านกหวีด, เสียงระเบิด, เสียงอึกกระทึก, ลมแรงจัด, ลมอัดเข้าไปในเตา, คลื่นกระทบ, ความเร็วสุดขีด, กำลังสุดขีด vt. ทำให้เกิดเสียงดังมาก, เป่าแตร, ทำให้เหี่ยว, ทำลาย, ระเบิด, ส่งลมเข้าไป, โจมตี, วิจารณ์อย่างเผ็ |
| delivery | (ดิลิฟ'เวอรี) n. การส่ง, การนำส่ง, การกล่าว, การกล่าวสุนทรพจน์, การโยน (ลูกบอล) , สิ่งที่นำส่ง, การคลอดบุตร, การส่งสินค้าจากผู้ขายไปยังผู้ซื้อ, Syn. transfer |
| omega | (โอมี'กะ) n. อักษรตัวที่24ของภาษากรีก, ตัวสุดท้าย, อันสุดท้าย, ขึ้นสุดท้าย |
| resort | (รีซอร์ท') vt. อาศัย, พึ่ง, ใช้, ใช้วิธี, ใช้มาตรการ, ไป, มักไป n. สถานที่ที่ผู้คนไปกันบ่อย, ที่มั่วสุม, ที่มีชื่อเสียง, การไปอยู่เสมอ, การอาศัย, การใช้มาตรการอันใดอันหนึ่ง, สิ่งที่ขอความช่วยเหลือ, ผู้ที่ถูกขอความช่วยเหลือ, Syn. go, use, employ |
| shoo | (ชู) intetj. คำอุทานที่ใช้ไล่แมวสุนัขหรือสัตว์อื่น ๆ vi. ไล่ไปโดยใช้เสียง "ชู" vt. ขอร้องให้ไป, บังคับให้ไป |
| speechless | (สพีชฺ'ลิส) adj. เงียบอึ้ง, ไม่พูด, พูดไม่ออก, เป็นใบ้, ไม่มีถ้อยคำ, ไม่มีการกล่าวสุนทรพจน์, ไม่สามารถจะถ่ายทอดเป็นคำพูดได้., See also: speechlessness n. |
| surfeit | (เซอ'ฟีท) n. ส่วนเกิน, จำนวนเกิน, ความมากมายเกินไป, ความล้น, การรับประทานหรือดื่มมากเกินไป, ความรู้สึกไม่สบาย ที่เกิดจากการรับประทานหรือดื่มมากเกินไป. vt. ทำให้เกิน, ทำให้อิ่มไป. vi. ทำมากไป, มั่วสุมมากไป, รับประทานหรือดื่มมากเกินไป |
| welter | (เวล'เทอะ) vi. กลิ้ง, เกลือกกลิ้ง, พลิก, เปียก, ชุ่ม, หมกมุ่น, จุ่ม, พัวพัน n. ความสับสนวุ่นวาย, ความหมกมุ่น, ความมั่วสุม, ความสับสนปนเป, ความโกลาหล, การกลิ้ง, การเกลือกกลิ้ง, Syn. commotion, tumult |
| assemblage | (n) การชุมนุม, การมั่วสุม, ฝูงชน |
| delivery | (n) การพูดจา, การกล่าวสุนทรพจน์, การส่งมอบ, การคลอดลูก |
| indulge | (vi, vt) ยอมตาม, อภัย, ผ่อนผัน, ปล่อยตัว, มั่วสุม, ซ่องเสพ, หมกมุ่น |
| indulgence | (n) การมั่วสุม, การยอมตาม, การผ่อนผัน, การปล่อยตัว, การหมกมุ่น |
| intermingle | (vi, vt) ผสม, เคล้า, คลุกเคล้า, ปนกัน, มั่วสุม |
| mingle | (vt) ผสม, ระคน, ปน, มั่วสุม, ผสมผสาน |
| welter | (vi) ล้มลุก, กลิ้งเกลือก, มั่วสุม, หมกมุ่น, ยุ่งเหยิง, โกลาหล |