สิ้นชีวิต | ก. ตาย เช่น บิดามารดาเขาสิ้นชีวิตไปนานแล้ว. |
ชีพตักษัย, ชีพิตักษัย | น. การสิ้นชีวิต. |
ชีวิตักษัย | น. การสิ้นชีวิต. |
ตักษัย | (ตักไส) ก. สิ้นชีวิต, ตาย. |
ตาย ๑ | ก. สิ้นใจ, สิ้นชีวิต, ไม่เป็นอยู่ต่อไป, สิ้นสภาพของการมีชีวิต, เช่น สภาวะสมองตาย |
สมองตาย | ว. สภาวะที่สมองถูกทำลายจนสูญเสียการทำงานโดยสิ้นเชิง ถือว่าสิ้นชีวิตแล้ว. |
สำเร็จโทษ | ก. ลงโทษเจ้านายให้สิ้นชีวิต. |
ชีพิตักษัย | (ราชาศัพท์) น. การสิ้นชีวิต. ก. ตาย, ใช้แก่หม่อมเจ้าว่า ถึงชีพิตักษัย [ศัพท์พระราชพิธี] |
สิ้นชีวิต | [sinchīwit] (v) EN: die ; pass away FR: cesser de vivre ; mourir ; rendre l'âme |
dead | (adj) เหมือนตาย, See also: เหมือนไม่มีชีวิต, ราวกับตาย, ราวกับสิ้นชีวิต, Syn. resembling death, deathlike |
death | (n) การตาย, See also: การเสียชีวิต, การถึงแก่กรรม, การสิ้นชีวิต, การสิ้นใจ, Syn. decease, demise, departure, dying, expiration, passing, the act of dying, the end of life, loss of life, Ant. birth, life |
death | (n) ความตาย, See also: มรณกรรม, การสิ้นชีวิต, การเสียชีวิต |
depart | (vt) ตาย (คำทางการ), See also: เสียชีวิต, มรณภาพ, สิ้นชีวิต, Syn. die, Ant. live, survive, thrive |
departed | (adj) ตาย (คำสุภาพ), See also: หมดอายุ, สิ้นอายุขัย, สิ้นชีวิต, Syn. deceased, defunct, expired, dead, lifeless, Ant. alive, living, thriving |
pass | (vi) ตาย, See also: เสียชีวิต, สิ้นชีวิต, ถึงแก่กรรม, Syn. die, depart, Ant. be born, live, survive |
decease | (vi) ตาย, มรณะ, สิ้นชีพ, สิ้นชีวิต, ถึงแก่กรรม |
deceased | (adj) ตาย, ที่สิ้นลม, ที่หมดลม, ที่สิ้นชีวิต |
lifeless | (adj) สิ้นชีวิต, เซื่องซึม, ไม่มีชีวิตชีวา, ไม่รู้สึก |
sterben | (vi) |stirbt, starb, ist gestorben| ตาย, เสียชีวิต, สิ้นชีวิต, มรณะ, สิ้นใจ เช่น Er ist durch einen Unfall gestorben. เขาตายด้วยอุบัติเหตุ, See also: tot sein |