สุนัขป่า | (n) wolf, Syn. หมาป่า, Example: ผู้คนที่อยู่ในบริเวณนั้นมักจะได้ยินเสียงของสุนัขป่าร้องโหยหวนมาจากหุบเขา, Count Unit: ตัว, Thai Definition: ชื่อหมาหลายชนิดซึ่งยังคงเป็นสัตว์ป่า มีถิ่นกำเนิดเกือบทั่วทุกภูมิภาคของโลก ขนลำตัวมีสีต่างๆ เช่น น้ำตาลเทา เทาปนแดง ฟันและเขี้ยวคมมาก นิสัยดุร้าย ส่วนใหญ่หากินเป็นฝูง กินเนื้อสัตว์ |
แมงมุม | น. ชื่อสัตว์พวกแมงในอันดับ Araneae ปากมีรยางค์คู่หน้ารูปร่างคล้ายปากคีบและมีรยางค์ปากรูปทรงคล้ายขา ๑ คู่ ไม่มีหนวด ลำตัวขนาดแตกต่างกันไปแล้วแต่ชนิด มีขา ๘ ขา ทุกชนิดมีขาที่สามารถชักใยจากรูเปิดตรงส่วนท้อง ส่วนใหญ่กินแมลง มีทั้งชนิดชักใยดักสัตว์ เช่น แมงมุมขี้เถ้า (Pholcusspp.) ในวงศ์ Pholcidae และที่กระโดดจับสัตว์ เช่น แมงมุมสุนัขป่า (Pardosaspp.) ในวงศ์ Lycosidae. |
Wild dogs | สุนัขป่า [TU Subject Heading] |
สุนัขป่า | [sunak pā] (n) EN: wolf FR: loup [ m ] |
สุนัขป่า | [sunak pā] (n, exp) EN: Malay wild dog |
สุนัขป่าตัวผู้ | [sunak pā tūaphū] (n, exp) EN: dog wolf |
coyote | (n) สุนัขป่าชนิดหนึ่งอาศัยอยู่ทางตอนเหนือของทวีปอเมริกา |
wolf | (n) สุนัขป่า, See also: หมาป่า |
wolfhound | (n) สุนัขขนาดใหญ่เคยใช้ล่าสัตว์ใหญ่เช่น สุนัขป่า |
wolfish | (adj) เหมือนหรือคล้ายสุนัขป่า, See also: คล้ายหมาป่า, Syn. lupine |
wolfishly | (adv) เหมือนสุนัขป่า, Syn. rapaciously |
wolf | (วูลฟฺ) n. สุนัขป่า, ชายที่ชอบจีบผู้หญิง vt. กินอย่างตะกล vi. ล่าสุนัขป่า -Phr. (see a wolf ตกตะลึง, อ้าปากค้าง) pl. wolves, Syn. fiend, savage |
wolfhound | (วูลฟฺ'เฮานดฺ) n. สุนัขขนาดใหญ่ที่ใช้ล่าสุนัขป่า |
wolfish | (วูล'ฟิช) adj. คล้ายสุนัข, มีลักษณะของสุนัขป่า, See also: wolfishly adv. wolfish |
狼 | [おおかみ, ookami] (n) หมาป่า, สุนัขป่า |