หน้าจั่ว | (n) triangle, Syn. สามเหลี่ยมหน้าจั่ว, Example: พระเครื่องที่หล่อครั้งแรกขึ้นนั้นเป็นแบบหน้าจั่ว มีเนื้อทองสีดอกบวบ, Thai Definition: รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านคู่ใดคู่หนึ่งยาวเท่ากัน |
หน้าจั่ว | (n) gable, Syn. จั่ว, Example: บ้านหลังนี้มีช่องระบายควันไฟบนหน้าจั่ว ซึ่งทำเป็นรูปพระอาทิตย์มีรัศมี, Count Unit: จั่ว, แผง, Thai Definition: เครื่องบนแห่งเรือนที่ยึดด้านสกัดหลังคา สำหรับกั้นลมและแดดฝน มีรูปเป็นสามเหลี่ยม |
สามเหลี่ยมหน้าจั่ว | (n) isosceles triangle, Syn. รูปสามเหลี่ยมหน้าจั่ว, Example: พิมพ์สร้างองค์พระระยะหลังๆ ส่วนใหญ่จะเป็นสามเหลี่ยมหน้าจั่วมากกว่าสี่เหลี่ยม, Count Unit: รูป, Thai Definition: รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านเท่ากันสองด้าน และมีมุมที่ฐานของสามเหลี่ยมนั้นเท่ากัน |
รูปสามเหลี่ยมหน้าจั่ว | (n) isosceles triangle, Syn. สามเหลี่ยมหน้าจั่ว, Example: พระนางพญาวัดจุฬามณีเป็นเนื้อดินเผารูปสามเหลี่ยมหน้าจั่ว ยกกรอบเป็นขอบสามเหลี่ยม, Count Unit: รูป, Thai Definition: รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านคู่หนึ่งยาวเท่ากัน |
สามเหลี่ยมหน้าจั่ว | น. รูปสามเหลี่ยมที่มีด้านคู่หนึ่งยาวเท่ากัน. |
หน้าจั่ว | น. เครื่องบนแห่งเรือนที่ปิดด้านสกัดหลังคา สำหรับกันลมและแดดฝน มีรูปเป็นสามเหลี่ยม, จั่ว ก็ว่า |
หน้าจั่ว | เรียกรูปสามเหลี่ยมที่มีด้านคู่หนึ่งยาวเท่ากัน ว่า สามเหลี่ยมหน้าจั่ว. |
กะแล ๑ | น. กาแล, ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, บางถิ่นเรียก แกแล. |
กาแล | น. ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, บางถิ่น กะแล หรือ แกแล. |
แกแล ๑ | น. กาแล, ชื่อไม้เครื่องเรือนที่ต่อจากปั้นลมทั้ง ๒ ด้านไปไขว้กัน อยู่ตอนบนสุดของหลังคาที่ยื่นจากหน้าจั่ว อาจสลักลวดลายตามแต่จะเห็นงาม, บางถิ่นเรียก กะแล. |
ขื่อกะละปังหา | น. ขื่อด้านสกัดหัวท้ายสำหรับรับหน้าจั่วและติดกลอนปีกนก. |
ไขรา | น. ส่วนของหลังคาอาคารสถาปัตยกรรมไทย เฉพาะตอนที่ยื่นพ้นผนังอาคารออกไปยังขอบหลังคา, ถ้าส่วนที่ยื่นนั้นอยู่ตรงหน้าจั่ว เรียก ไขราหน้าจั่ว, ถ้าอยู่ปลายหน้าบัน เรียก ไขราหน้าบัน, ถ้าเป็นหลังคาปีกนก เรียก ไขราปีกนก, ถ้าเป็นหลังคาบังสาดตามขนาดยาวของเต้า เรียก ไขราจันทันเต้า หรือ ไขราเต้า. |
จั่ว ๑ | น. เครื่องบนแห่งเรือนที่ปิดด้านสกัดหลังคาสำหรับกันลมและแดดฝน มีรูปเป็นสามเหลี่ยม, หน้าจั่ว ก็ว่า. |
บัน ๑ | น. เรียกหน้าจั่วของปราสาท โบสถ์ วิหาร ว่า หน้าบัน. |
ปั้นหยา | (-หฺยา) น. สิ่งปลูกสร้างซึ่งมีหลังคาเอนเข้าหาอกไก่ทั้ง ๔ ด้าน ไม่มีหน้าจั่ว เรียกว่า เรือนปั้นหยา. |
รวย ๓ | น. ตัวไม้ที่ทอดลงมาบนหัวแปตอนหน้าจั่ว. |
เรือนปั้นหยา | น. เรือนที่เรียกตามลักษณะทรงหลังคา ซึ่งมีหลังคาเอนเข้าหาอกไก่ทั้ง ๔ ด้าน ไม่มีหน้าจั่ว. |
สัตภัณฑ์ ๒ | (-พัน) น. ชื่อเชิงเทียน ทำเป็นแผงรูปสามเหลี่ยมหน้าจั่วติดไม้กลึงเป็นเชิงเทียน ๗ เชิง กรอบมักทำเป็นรูปพญานาคเลื้อยลงมาคล้ายกรอบหน้าบัน. |