| Prerogative, Royal | พระราชอำนาจกษัตริย์ [TU Subject Heading] |
| throne | (n) ตำแหน่งกษัตริย์, See also: อำนาจกษัตริย์ |
| sovereignty | (ซอฟ'เวอเรนที) n. อำนาจกษัตริย์, อำนาจรัฎฐาธิปัตย์, อำนาจสูงสุดในการปกครองประเทศ, อำนาจอธิปไตย, รัฐหรือประเทศที่มีอำนาจอธิปไตย, รัฐหรือประเทศที่มีอำนาจในการปกครองตัวเองโดยอิสระ |
| throne | (โธรน) n. ราชบัลลังก์, บัลลังก์, ตำแหน่งกษัตริย์, อำนาจกษัตริย์, ผู้ครองบัลลังก์, รัฎฐาธิปัตย์, ลำดับชั้นของเทพดา. vt. ทำให้ขึ้นครองบัลลังก์. vi. ขึ้นครองบัลลังก์ |
| sovereignty | (n) ความเป็นเอกราช, อำนาจอธิปไตย, อำนาจกษัตริย์ |