| อ่อนไท้ | น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์) เช่น จอมราชพิศพักตรา อ่อนไท้ (ลอ), ใช้ว่า อรไท ก็มี. |
| โบดก | (-ดก) น. ลูกน้อย, ลูกสัตว์, เช่น แล้วเจ้าก็กอดสองโบดก แนบกับอกอ่อนไท้ (ม. คำหลวง กุมาร). |
| อรไท | (ออระไท) น. นางผู้เป็นใหญ่, นางผู้มีสกุล, (ใช้เรียกนางกษัตริย์), ใช้ว่า อ่อนไท้ ก็มี. |