เกะ | ว. สั้น เช่น ควายเขาเกะแค่หู (สิบสองเดือน). |
เกะกะ | ว. กีด, ขวาง, ไม่เป็นระเบียบ, เช่น วางของเกะกะ |
เกะกะ | ประพฤติเป็นพาลเกเร เช่น คนเกะกะ. |
ระเกะระกะ | ก. มากเกะกะ. |
กงโก้ | เกะกะไม่เรียบร้อย เช่น กงโก้กงกก |
กะเตง | ก. พาหรือเอาไปด้วย เช่น จะกะเตงกระเป๋าไปให้เกะกะทำไม กะเตงลูกไปตามหาพ่อ. |
ก้าวร้าว | ว. เกะกะระราน (ใช้แก่กิริยาและวาจาที่กระด้างและล่วงเกินผู้อื่น). |
กีด | ก. กั้น, ขวาง, เกะกะ. |
กีดขวาง | ก. ขวางกั้นไว้, ขวางเกะกะ. |
กีดหน้าขวางตา | ก. เกะกะขัดขวางทำให้เขาไม่สะดวกใจ. |
เก | เกะกะ, เกเร |
เก้กัง, เก้ ๆ กัง ๆ | ว. ขวาง ๆ รี ๆ, กีดเกะกะ, (ใช้แก่กริยายืนและเดิน). |
เก้งก้าง | ว. มีลักษณะหรือกิริยาท่าทางดูเกะกะไม่เรียบร้อย. |
โกกเกก | ก. คดโกง, เกะกะระราน, เกกมะเหรก, เช่น มีกิริยาโกกเกกร้ายกาจ (ม. กาพย์ กุมารบรรพ). |
ขวาง ๆ รี ๆ | ก. กีดเกะกะ, เก้งก้าง, รี ๆ ขวาง ๆ ก็ว่า. |
เขละ | (เขฺละ) ว. เละ, เละเทะ, เกะกะ, ไม่เป็นระเบียบ, เขละขละ ก็ว่า. |
เขะขะ | ว. เกะกะ, กีดขวาง. |
ควายเขาเกก | โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, วัวเขาเกก ก็ว่า. |
แคฝรั่ง | น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางชนิด Gliricidia sepium (Jacq.) Walp. ในวงศ์ Leguminosae แตกกิ่งก้านระเกะระกะ ออกดอกสีขาวหรือสีม่วงอ่อนตามกิ่ง. |
จึ้ง | น. เหล็กสำหรับไชรูอย่างหนึ่ง เช่น เกะกะกบไสไชเหล็กจึ้ง (ขุนช้างขุนแผน). (ดิกชนารีไทย). |
โฉงเฉง | ว. เอะอะเอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร เช่น พูดจาโฉงเฉง. |
โฉเบ๊ | ก. เกะกะแกมโกง. |
ถึงว่า | คำกล่าวแสดงความคล้อยตาม เช่น คนหนึ่งพูดด้วยความแปลกใจว่า “ไม่นึกเลยว่าเขาจะเป็นคนเกะกะ” อีกคนหนึ่งก็คล้อยตามว่า “ถึงว่าซี”. |
นักเลง | ผู้เกะกะระราน เช่น เขาเป็นนักเลงมีลูกน้องมาก, นักเลงโต ก็ว่า. |
นักเลงโต | ผู้เกะกะระราน เช่น น้องชายเขาเป็นนักเลงโต ทำให้เพื่อนบ้านเดือดร้อนเสมอ ๆ, นักเลง ก็ว่า. |
โผงเผง | ก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร. |
พลุกพล่าน | (พฺลุกพฺล่าน) ก. เกะกะ, ขวักไขว่, เกลื่อนกล่น. |
พาล ๒, พาลา | ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่น คนพาล. |
โม่งโค่ง | ว. ใหญ่โตเกะกะ, ใหญ่โตไม่สมรูป, เช่น รูปร่างโม่งโค่ง. |
ยุ่มย่าม | ว. ยุ่ง, เกะกะไม่เป็นระเบียบเรียบร้อย, เช่น หนวดเครายุ่มย่าม |
โยเย | ว. เกเร, เกะกะ |
ระกะ | ก. มากเกะกะ, ใช้เข้าคู่กับคำ ระเกะ เป็น ระเกะระกะ. |
ระโยงระยาง | น. สายที่โยงหรือผูกไว้ระเกะระกะ เช่น สายไฟระโยงระยางเต็มไปหมดน่ากลัวอันตราย. |
ระราน | ก. ประพฤติเป็นพาลเกเร ทำให้เดือดร้อน เช่น เขาเที่ยวระรานชาวบ้าน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เกะกะ เป็น เกะกะระราน. |
รี ๆ ขวาง ๆ | ก. กีดเกะกะ, เก้งก้าง, เช่น คนไม่เคยเข้าครัวจับอะไรไม่ถูก รี ๆ ขวาง ๆ ไปหมด, ขวาง ๆ รี ๆ ก็ว่า. |
รี ๆ ขวาง ๆ | ว. มีลักษณะหรือกิริยาท่าทางที่เกะกะเก้งก้าง เช่น จะข้ามถนนก็ไม่ข้าม มัวแต่ยืนรี ๆ ขวาง ๆ อยู่นั่นแหละ. |
รุงรัง | ว. อาการที่สิ่งเป็นเส้นยาว ๆ พัวพันกันยุ่งยุ่มย่าม เช่น ขนยาวรุงรัง ผมเผ้ารุงรัง หนวดเครารุงรัง, อาการที่สิ่งต่าง ๆ รวมกันอยู่อย่างระเกะระกะหรือแยกกระจัดกระจายกันอยู่ยุ่งเหยิง เช่น ห้องรกรุงรัง ห้อยผ้าไว้รุงรัง |
วัวเขาเกก | โดยปริยายหมายถึงคนที่เป็นอันธพาลเกะกะเกเร, ควายเขาเกก ก็ว่า. |
สระดะ | (สฺระ-) ว. ระดะไป, เกะกะไป, ดาษไป, แน่นไป. |
สาระโกก | ว. โกงเกะกะเกเร, เป็นพาล. |
เส็ง | ว. พาลเกะกะ. |
อันธพาล | น. คนเกะกะระราน. |
อาละวาด | ก. ทำเกะกะระราน, แสดงอาการดุร้าย เอะอะตึงตัง หรือคลุ้มคลั่ง, เช่น เมาสุราอาละวาด ช้างตกมันอาละวาด. |
อีเหละเขละขละ, อีเหละเขะขะ | (-เหฺละเขฺละขฺละ, -เหฺละ-) ว. เกะกะ, เกลื่อนกลาด. |
แอบ, แอบ ๆ | ว. อาการที่ยืน เดิน หรือวางสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นต้นไม่ให้เกะกะหรือกีดขวางทาง เช่น เดินแอบข้างทาง วางของแอบ ๆ หน่อย. |
เฮี้ยว | ก. แสดงอาการเกะกะ, อาละวาด, ตีรวน, ขัดขืนไม่ยอมทำ. |
clutter | (n) กองระเกะระกะ, See also: กองเรี่ยราด, Syn. mess, disorder, jumble |
clutter up | (phrv) ทำให้เกะกะ, See also: ทำให้เรี่ยราด |
encumber with | (phrv) ทำให้ระเกะระกะไปด้วย, See also: ทำให้เต็มไปด้วย, ทำให้รกไปด้วย |
litter about | (phrv) ทำให้กระจัดกระจาย, See also: ทำให้เกลื่อนกลาด, ทำให้เรี่ยราด, ทำให้ระเกะระกะ, Syn. litter around |
litter around | (phrv) ทำให้กระจัดกระจาย, See also: ทำให้เกลื่อนกลาด, ทำให้เรี่ยราด, ทำให้ระเกะระกะ, Syn. litter about |
lumber with | (phrv) ระเกะระกะไปด้วย, See also: รกไปด้วย |
jungle | (n) ของที่ปนเปกันจนยุ่งเหยิง, See also: กองระเกะระกะ |
karaoke | (n) การร้องคาราโอเกะ, See also: คาราโอเกะ |
litter | (vt) ทิ้งเรี่ยราด, See also: ทิ้งเกลื่อนกลาด, ทิ้งระเกะระกะ, Syn. clutter, disarrange, derange |
litter | (n) สิ่งที่ทิ้งเรี่ยราดกระจุยกระจาย, See also: สภาพที่ไม่เป็นระเบียบ, กองเรี่ยราด, กองระเกะระกะ, Syn. clutter |
litterbug | (n) บุคคลผู้เที่ยวทิ้งสิ่งของระเกะระกะไปตามถนนหรือที่สาธารณะ, See also: ผู้ชอบทิ้งเศษกระดาษหรือสิ่งของบนถนน |
lumber | (vt) กองไว้ระเกะระกะ, See also: กองเรี่ยราด |
messily | (adv) อย่างไม่เป็นระเบียบ, See also: อย่างระเกะระกะ |
encumber | (เอนคัม'เบอะ) vt. กีดขวาง, ขีดขวาง, เกะกะ, ทำให้ช้าลง, ถ่วง, ทำให้หนักใจ. |
litter | (ลิท'เทอะ) { littered, littering, litters } n. เกี้ยว, แคร่, เปลหาม, เตียงหาม, คนหาม, ฟาง, หญ้าแห้ง, สิ่งหมักหมมบนพื้นดินของป่า, สิ่งเรี่ยราดกระจุดกระจาย, ลูกสัตว์คอกหนึ่ง vt. ทิ้งเรี่ยราด, ทิ้งกระจุยกระจาย, ทิ้งระเกะระกะ, ปูหญ้าหรือฟาง, ออกลูก (สัตว์) |
lumber | (ลัม'เบอะ) { lumbered, lumbering, lumbers } n. เศษไม้, ไม้ที่เลื่อยออกเป็นท่อน ๆ , ของระเกะระกะที่ไม่มีประโยชน์และเก็บกองไว้, ของสัพเพเหระ. vt. เลื่อยไม้ออกเป็นท่อน ๆ , กองระเกะระกะ, กองเรี่ยราด. vi. เคลื่อนที่อย่างอุ้ยอ้ายหรืองุ่มง่าม, ขยับอย่างอุ้ยอ้าย. |
outrageous | (เอาทฺเร'เจิส) adj. รุนแรง, ซึ่งทำให้เจ็บแค้นใจ, รุนแรง, เหลือทน, เกะกะระราน., See also: outrageousness n. |