| เกี่ยว | อาการที่สิ่งแหลมคมขูดขีด สะกิด เป็นต้น เช่น หนามเกี่ยว ตะปูเกี่ยว, ตัดด้วยเคียว เช่น เกี่ยวข้าว เกี่ยวหญ้า เกี่ยวแฝก |
| ตะพุ่น ๑ | น. คนที่ต้องพระราชอาญาลักษณะหนึ่ง เป็นนักโทษเกี่ยวหญ้าให้ช้างหลวงหรือม้าหลวงกิน |
| ตะพุ่น ๑ | ชื่อกรมหนึ่งในสมัยโบราณ มีหน้าที่เกี่ยวหญ้าส่งให้ช้างหลวงหรือม้าหลวงกิน. |
| ตะพุ่นหญ้าช้าง | น. คนที่ทำหน้าที่เกี่ยวหญ้าส่งให้ช้างหลวงหรือม้าหลวงกิน |
| เกี่ยวหญ้า | [kīo yā] (v, exp) EN: gather grass with a sickle FR: faucher l'herbe |