| เก้อเขิน | (v) shy, See also: be awkward, be abashed, shame, be bashful, Syn. เขิน, อาย, กระดาก, ขัดเขิน, เคอะเขิน, ขวยเขิน, Example: เขาตั้งใจอธิบายมากเกินไปจนเก้อเขิน และพูดตะกุกตะกัก |
| เก้อเขิน | ว. อาการที่วางหน้าไม่สนิท, รู้สึกกระดากอาย. |
| เจี๋ยมเจี้ยม | ว. วางหน้าไม่สนิทมีอาการเก้อเขิน. |
| ยิ้มเก้อ, ยิ้มค้าง | ก. อาการที่ยิ้มให้เขาแล้วเขาไม่ยิ้มตอบ ทำให้รู้สึกเก้อเขิน. |
| วุ้ย | อ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกตกใจ เก้อเขิน หรือไม่พอใจ เป็นต้น (โดยมากเป็นเสียงผู้หญิง) เช่น วุ้ย น่ารำคาญ. |
| หน้าเจี๋ยมเจี้ยม | ว. วางหน้าไม่สนิท มีอาการเก้อเขิน. |
| I'm not a criminal. | คราวหน้าลูกจะได้ไม่เก้อเขินไงล่ะ Hero (1992) |
| embarrassed | (adj) ซึ่งลำบากใจ, See also: ซึ่งอับอาย, ซึ่งกระดากอาย, ซึ่งขัดเขิน, ซึ่งเก้อเขิน, Syn. ashamed, humiliated |