| แขนนาง ๒ | น. เครื่องค้ำยันชายคาเรือนเครื่องสับ ทำด้วยไม้หรือเหล็ก. |
| abutment | (n) เครื่องรับน้ำหนัก, See also: เครื่องค้ำ, เครื่องยัน |
| supporter | (n) เครื่องค้ำบนแผ่นโล่ |
| brace | (เบรส) n. เสาค้ำ, เครื่องค้ำจุน, เครื่องเหนี่ยวรั้ง, เชือกโยงเสา, เฝือก, ที่รั้ง, ที่พาด, สายหนึ่ง, วงเล็บปีกกา vt. หนุนไว้, ค้ำไว้, รั้งไว้, มัดแน่น, กระตุ้น, หนุน, ตัดสินใจแน่วแน่, Syn. fortify |
| staff | (สทาฟ) n. ไม้เท้า, ไม้ราว, เสาค้ำ, เครื่องค้ำจุน, เสา, เสาธง, ตะพด, ตะบอง, ด้าม, ไม้รังวัด, ไม้สัญญาณ, ไม้แสดง อำนาจ, คทา, ด้าม, ป้ายทาง, เส้นขีดขวางที่เป็นโน๊ตเพลงห้าเส้น, คณะผู้ร่วมงาน, คณะเสมียนพนักงาน, คณะเสนาธิการ, เสนาธิการ adj. เกี่ยวกับคณะเสนาธิการ, เกี่ยวกับคณะผู้ร่วมงาน |
| stay | (สเท) vi. อยู่, พักอยู่, คงอยู่, ยืนหยัด. vt. หยุด, ยั้ง, ควบคุม, สกัด, หน่วงเหนี่ยว, คอย, สนับสนุน n. การอยู่, การพักอยู่, การหยุดอยู่, การค้างอยู่, การเลื่อนการพิจารณา, สิ่งค้ำ, เครื่องค้ำ, สิ่งยึด, เครื่องรัดหน้าท้องหญิง, เชือกโยง, เสื้อในรัดรูป, แกงแนง, stays เครื่องวัดลำตัวผู้หญิง |
| supporter | (ซะพอร์ท'เทอะ) n. ผู้ค้ำจุน, ผู้สนับสนุน, ผู้ช่วยเหลือ, เครื่องค้ำ, เครื่องหนุน, สายรัดถุงเท้ายาว, ที่ยึด |
| trig | (ทริก) vt. ค้ำจุน, หนุน, ขัด, ดัน n. ที่หนุนเครื่องค้ำ, เครื่องหนุน, เครื่องขัด., Syn. trim |
| brace | (n) เครื่องค้ำจุน, เครื่องเหนี่ยวรั้ง, ที่รั้ง, เครื่องหมายปีกกา |
| buttress | (n) ที่ยัน, เครื่องค้ำ, ฝาค้ำ |
| stay | (n) การหยุด, การพัก, เครื่องค้ำจุน, การเลื่อนการพิจารณา |
| truss | (n) เครื่องค้ำจุน, เข็มขัดรัดไส้เลื่อน, ช่อดอกไม้ |
| ทุกขอริยสัจ | [ทุก-อะ-ริ-ยะ-สัต] (n) ทุกขอริยสัจ คือความรู้สึกจากสภาพธรรมชาติ 3 อย่างของมนุษยชาติวิญญูชนคือรู้สึกว่าเกิดมาแล้วจะต้องแสวงหาปัจจัยเครื่องค้ำจุนให้มีชีวิตอยู่รอด รู้สึกร่างกายของตนจะต้องแก่เพื่อพัฒนาไปวัยต่าง ๆ ตามสภาพธรรมชาติ 3 อย่างคือเกิด แก่ และตายของมนุษยชาติ และรู้สึกว่าในที่สุดจะต้องตาย ซึ่งพุทธะศาสดาของศาสนาพุทธเรียกโดยย่อว่า อุปาทานขันธ์ 5 หรือตัวทุกข์หรือตัวปัญหาในการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษยชาติวิญญูชนที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ทุก ๆ คนเหมือนกันเป็นตัวทุกข์ในอริยสัจ 4 เมื่อมนุษยชาติวิญญูชนใช้วิธีแก้ปัญหาแบบอริยสัจ 4 |
| ทุกขอริยสัจ | [ทุก-อะ-ริ-ยะ-สัต] (n) ทุกขอริยสัจ คือความรู้สึกจากสภาพธรรมชาติ 3 อย่างของมนุษยชาติวิญญูชนคือรู้สึกว่าเกิดมาแล้วจะต้องแสวงหาปัจจัยเครื่องค้ำจุนให้มีชีวิตอยู่รอด รู้สึกร่างกายของตนจะต้องแก่เพื่อพัฒนาไปวัยต่าง ๆ ตามสภาพธรรมชาติ 3 อย่างคือเกิด แก่ และตายของมนุษยชาติ และรู้สึกว่าในที่สุดจะต้องตาย ซึ่งพุทธะศาสดาของศาสนาพุทธเรียกโดยย่อว่า อุปาทานขันธ์ 5 หรือตัวทุกข์หรือตัวปัญหาในการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษยชาติวิญญูชนที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ทุก ๆ คนเหมือนกันเป็นตัวทุกข์ในอริยสัจ 4 เมื่อมนุษยชาติวิญญูชนใช้วิธีแก้ปัญหาแบบอริยสัจ 4 |
| ทุกขอริยสัจ | [ทุก-อะ-ริ-ยะ-สัต] (n) ทุกขอริยสัจ คือความรู้สึกจากสภาพธรรมชาติ 3 อย่างของมนุษยชาติวิญญูชนคือรู้สึกว่าเกิดมาแล้วจะต้องแสวงหาปัจจัยเครื่องค้ำจุนให้มีชีวิตอยู่รอด รู้สึกร่างกายของตนจะต้องแก่เพื่อพัฒนาไปวัยต่าง ๆ ตามสภาพธรรมชาติ 3 อย่างคือเกิด แก่ และตายของมนุษยชาติ และรู้สึกว่าในที่สุดจะต้องตาย ซึ่งพุทธะศาสดาของศาสนาพุทธเรียกโดยย่อว่า อุปาทานขันธ์ 5 หรือตัวทุกข์หรือตัวปัญหาในการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษยชาติวิญญูชนที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ทุก ๆ คนเหมือนกันเป็นตัวทุกข์ในอริยสัจ 4 เมื่อมนุษยชาติวิญญูชนใช้วิธีแก้ปัญหาแบบอริยสัจ 4 |
| ทุกขอริยสัจ | [ทุก-อะ-ริ-ยะ-สัต] (n) ทุกขอริยสัจ คือความรู้สึกจากสภาพธรรมชาติ 3 อย่างของมนุษยชาติวิญญูชนคือรู้สึกว่าเกิดมาแล้วจะต้องแสวงหาปัจจัยเครื่องค้ำจุนให้มีชีวิตอยู่รอด รู้สึกร่างกายของตนจะต้องแก่เพื่อพัฒนาไปวัยต่าง ๆ ตามสภาพธรรมชาติ 3 อย่างคือเกิด แก่ และตายของมนุษยชาติ และรู้สึกว่าในที่สุดจะต้องตาย ซึ่งพุทธะศาสดาของศาสนาพุทธเรียกโดยย่อว่า อุปาทานขันธ์ 5 หรือตัวทุกข์หรือตัวปัญหาในการดำเนินชีวิตประจำวันของมนุษยชาติวิญญูชนที่อาศัยอยู่บนโลกใบนี้ทุก ๆ คนเหมือนกันเป็นตัวทุกข์ในอริยสัจ 4 เมื่อมนุษยชาติวิญญูชนใช้วิธีแก้ปัญหาแบบอริยสัจ 4 |