เงื้อม | (n) protrusion, See also: overhanging portion, projection, jut, Example: เราเริ่มปีนกันตั้งแต่เช้าจวบกระทั่งเที่ยงจึงปีนขึ้นไปถึงเงื้อมผาสูงแล้วไม่สามารถไต่ต่อไปได้อีก, Thai Definition: สิ่งที่สูงยื่นง้ำออกมา เช่น เงื้อมผา |
ชะเงื้อม | (adj) towering and overhanging, See also: projecting, Syn. ชะง่อน, Thai Definition: ยื่นออกจากที่สูง |
เงื้อมือ | (v) raise one's hand, See also: lift one's hand, Syn. เงื้อ, Example: เขาเงื้อมือขึ้นอย่างลืมตัว เพราะเกิดความโมโหสุดขีด, Thai Definition: ยกมือขึ้นทำท่าจะทุบตี |
เงื้อมมือ | (n) control, See also: influence, clutch, power, Syn. อำนาจ, อิทธิพล, อำนาจครอบงำ, Example: หลายคนที่เกี่ยวข้องกับคดีเพชรซาอุฯพ้นเงื้อมมือของกฎหมายไปได้, Thai Definition: อำนาจที่ครอบงำจะไม่ให้หลุดพ้นไปได้ |
เงื้อม | น. สิ่งที่สูงยื่นงํ้าออกมา เช่น เงื้อมผา. |
เงื้อมมือ | น. อำนาจที่ครอบงำจะไม่ให้หลุดพ้นไปได้. |
ชะเงื้อม | น. สิ่งที่สูงยื่นง้ำออกมา เช่น ชะเงื้อมเขา. |
เขือม | ก. เข้มแข็ง เช่น ทั้งอกไหล่ก็ผายผึ่งผงาดเงื้อมเขือมขยัน (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
ง่อน | น. ก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป เช่น เงื้อมง่อน ว่า เงื้อมแห่งก้อนดินหรือหินที่ตั้งสูงขึ้นไป. |
เงื้อ | ก. ยกมือขึ้นทำท่าจะทุบจะตี ในคำว่า เงื้อมือ, อาการที่มือยกสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้นทำท่าจะตีหรือฟันเป็นต้น เช่น เงื้อไม้ เงื้อมีด. |
ชะง่อน | น. หินที่เป็นปุ่มเป็นแง่ยื่นออกมาจากเขา เช่น ที่งอกง้ำเป็นแง่เงื้อมก็ชะงุ้มชะโงกชะง่อนผาที่ผุดเผินเป็นแผ่นพูตะเพิงพัก (ม. ร่ายยาว มหาพน). |
ชะงุ้ม | ว. เป็นเพิงงุ้มลงมา เช่น ที่งอกง้ำเป็นแง่เงื้อมก็ชะงุ้มชะโงกชะง่อนผาที่ผุดเผินเป็นแผ่นพูตะเพิงพัก (ม. ร่ายยาว มหาพน). |
ตะเพิง | น. เงื้อมเขาที่งอกงุ้มลงมา. |
ถงาด | (ถะหฺงาด) ก. ทำท่าเผ่น, เยื้องท่า, ชะโงก, เงื้อม, ผ่านไป. |
ปราคภาร | (ปฺราก-) น. เงื้อมภูเขา. |
ปัพภาระ | น. เงื้อมเขา. |
เผิน | ว. บน, สูง, เช่น ที่งอกง้ำเป็นแง่เงื้อมก็ชะงุ้มชะโงกชะง่อนผาที่ผุดเผินเป็นแผ่นพูตะเพิงพัก (ม. ร่ายยาว มหาพน). |
หมูในเล้า | น. สิ่งที่อยู่ในเงื้อมมือ. |
อวชัย | (อะวะ-) น. ความเอาไว้ในเงื้อมมือ, การปราบปราม. |
arm 1 | (อาร์ม) n. แขน, วงแขน, สิ่งที่คล้ายแขน, ที่พาดแขน, เงื้อมมือ, Syn. upper limb |
overhang | (โอ'เวอะแฮง) v. ห้อยอยู่เหนือ, แขวนอยู่เหนือ, เงื้อม, ยื่นออก, โผล่ออก, (ภัย) ใกล้เข้ามา, คุกคาม, แผ่คลุม. n. สิ่งที่ชะโงกเงื่อม, ส่วนเกิน |
precipice | (เพรส'ซะพิส) n. หน้าผา, เงื้อมผาสถานการณ์ที่อันตราย, วิกฤติการณ์., See also: precipiced adj. |
precipitous | (พรีซิพ'พิเทิส) adj. เป็นผาสูง, เป็นเงื้อมผาสูง, สูงชันที่สุด, ใจร้อน, หุนหัน, เร่งรีบ., See also: precipitousness n. |