| เช่าทรัพย์ | (v) rent property, See also: hire/lease/lit property, Thai Definition: สัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้ให้เช่า ตกลงให้บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้เช่า ได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินอย่างใดอย่างหนึ่งชั่วระยะเวลาอันมีจำกัด และผู้เช่าตกลงจะให้ค่าเช่าเพื่อการนั้น, Notes: (กฎหมาย) |
| เช่าทรัพย์ | น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้ให้เช่า ตกลงให้บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้เช่า ได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินอย่างใดอย่างหนึ่งชั่วระยะเวลาอันมีจำกัด และผู้เช่าตกลงจะให้ค่าเช่าเพื่อการนั้น. |
| กฎหมายพาณิชย์ | น. กฎหมายที่วางระเบียบความเกี่ยวพันทางการค้าหรือธุรกิจระหว่างบุคคล เช่น กฎหมายว่าด้วยการซื้อขาย การเช่าทรัพย์ การจำนอง การจำนำ ตั๋วเงิน หุ้นส่วน บริษัท. |
| restricted contract | ข้อกำหนดในสัญญา (เช่าทรัพย์) [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| tenancy | การเช่าทรัพย์, การถือครองทรัพย์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
| hire of property | การเช่าทรัพย์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
| Leasing | การเช่าทรัพย์ [เศรษฐศาสตร์] |
| Lease and rental services | ธุรกิจเช่าทรัพย์ [TU Subject Heading] |
| Rent | เช่าทรัพย์ [TU Subject Heading] |
| เช่าทรัพย์ | [chaosap] (v, exp) EN: lease |