| blast | (บลาสทฺ) { blasted, blasting, blasts } n. การระเบิด, การเป่าแตร, การเป่านกหวีด, เสียงระเบิด, เสียงอึกกระทึก, ลมแรงจัด, ลมอัดเข้าไปในเตา, คลื่นกระทบ, ความเร็วสุดขีด, กำลังสุดขีด vt. ทำให้เกิดเสียงดังมาก, เป่าแตร, ทำให้เหี่ยว, ทำลาย, ระเบิด, ส่งลมเข้าไป, โจมตี, วิจารณ์อย่างเผ็ |
| whistle | (วิส'เซิล) vi. ผิวปาก, เป่านกหวีด, เปิดหวูด, เป่าหวูด, เป่าแตร, เพรียกร้อง, เคลื่อนที่รวดเร็วจนเกิดเสียงดังหวือ vt. ทำให้เกิดเสียงดังกล่าว, n. อุปกรณ์ทำให้เกิดเสียงดังกล่าว (นกหวีด, หวูดรถ, ท่อเป่าเป็นต้น) เสียงดังกล่าว, blow the whistle หยุดยั้ง, ทรยศ, เปิดเผย |
| whistler | (วิสทฺ'เลอะ) n. ผู้ผิวปาก, ผู้เป่านกหวีด, ผู้เปิดหวูด, สิ่งที่ทำให้เกิดเสียงดังกล่าว, นกเพรียกร้อง |