3 ผลลัพธ์ สำหรับ *เพาพาล*
หรือค้นหา: เพาพาล, -เพาพาล-

พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๕๔
เพาพาลน. หนุ่มสาวผู้งาม.
เพาพาลว. งามและกำลังรุ่น.
ดนุชน. “ผู้บังเกิดแต่ตน”, ลูก, เช่น ใกล้หัตถ์ดลดนุช สองวิสุทธเพาพาล (ม. คำหลวง วนปเวสน์).

Time: 0.0194 seconds, cache age: 71.357 (clear)Longdo Dict -- https://dict.longdo.com/