เยิ่น | ว. มีระยะยาวหรือนานยืดออกไป |
เยิ่น | เนิบ เช่น อ่อนเยิ่น. |
เยิ่นเย้อ | ว. ยืดยาด, ไม่กะทัดรัด, ไม่รัดกุม, (โดยมากใช้แก่คำพูดหรือข้อความ) เช่น พูดจาเยิ่นเย้อ ข้อความเยิ่นเย้อ. |
เยิ่นเย้อกฐินบก | ว. ชักช้า, เรื่องมาก, ยืดเยื้อ, เพ้อเจ้อกฐินบก ก็ว่า. |
เป้อเย้อ | เยิ่นเย้อ, ยืดยาด, มักใช้แก่การพูด เช่น พูดเป้อเย้อ. |
เพ้อเจ้อกฐินบก | ว. ชักช้า, เรื่องมาก, ยืดเยื้อ, เยิ่นเย้อกฐินบก ก็ว่า. |
รัดกุม | ว. ไม่รุ่มร่าม, กระชับ, ไม่ยาวเยิ่นเย้อ, เช่น แต่งตัวรัดกุม สำนวนรัดกุม. |
copious | (adj) ที่ใช้คำพูดเยิ่นเย้อ |
diffuse | (adj) (พูดหรือเขียน) เยิ่นเย้อ, See also: ยืดยาว, อ้อมค้อม, พูดน้ำท่วมทุ่ง, Syn. discursive, prolix, wordy |
diffuseness | (n) (การพูดหรือเขียน)การเยิ่นเย้อ, See also: การพูดน้ำท่วมทุ่ง |
pleonasm | (n) การใช้คำฟุ่มเฟือย, See also: สำนวนยืดยาด, สำนวนเยิ่นเย้อ, Syn. redundancy, verbiage, repetition |
windy | (adj) พูดเยิ่นเย้อ (คำไม่เป็นทางการ), See also: พูดน้ำท่วมทุ่ง, Syn. garrulous |
candied | (แคน'ดิด) adj. ซึ่งใส่หรือเคลือบด้วยน้ำตาล, ทำด้วยน้ำตาล, เยิ่นย่อ |
LONG-long-winded | (adj) ทนทาน, เยิ่นเย้อ, ยืดยาว |
ponderous | (adj) อุ้ยอ้าย, เทอะทะ, งุ่มง่าม, เยิ่นเย้อ, ยืดยาด |