เรขา | (adj) beautiful (as a picture), Thai Definition: ดังเขียน, งาม |
เรขา | (v) write, See also: draw, paint, Syn. เขียน |
เรขาคณิต | (n) geometry, Example: เขาแบ่งผิวโลกโดยใช้ระบบพิกัดทางเรขาคณิต, Thai Definition: คณิตศาสตร์แขนงหนึ่งที่ว่าด้วยการจำแนกประเภท สมบัติ และโครงสร้างของเซตของจุดที่เรียงกันอย่างมีระเบียบตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดให้เป็นรูปทรงต่างๆ เช่น เส้นตรง วงกลม รูปสามเหลี่ยม ระนาบ รูปกรวย, Notes: (คณิตศาสตร์) |
เรขาคณิตบริสุทธิ์ | (n) pure geometry, Thai Definition: เรขาคณิตที่ใช้กฎเกณฑ์ของระบบตรรกศาสตร์โดยเริ่มต้นจากบทนิยามและสัจพจน์ที่เกี่ยวกับรูปทรงมาเรียบเรียงให้เป็นทฤษฎีบท แล้วอนุมานผลลัพธ์จากทฤษฎีบท, Notes: (คณิต) |
เรขาคณิตวิเคราะห์ | (n) analytic geometry, Thai Definition: เรขาคณิตที่ใช้สมการมาควบคุมเซตของจุดที่เรียงกันเป็นรูปทรงต่างๆ แล้วอนุมานผลลัพธ์จากการแก้สมการนั้นๆ รวมทั้งการแปลความหมายด้วย, Notes: (คณิต) |
พรหมเรขา, พรหมลิขิต | (พฺรมมะ-, พฺรม-) น. อำนาจที่กำหนดความเป็นไปของชีวิต (ถือกันว่า พระพรหมเขียนไว้ที่หน้าผากของเด็กซึ่งเกิดได้ ๖ วัน). |
เรข, เรขา | ก. เขียน. |
เรข, เรขา | ว. ดังเขียน, งาม. |
เรขาคณิต | น. คณิตศาสตร์แขนงหนึ่งที่ว่าด้วยการจำแนกประเภท สมบัติ และโครงสร้างของเซตของจุดที่เรียงกันอย่างมีระเบียบตามกฎเกณฑ์ที่กำหนดให้เป็นรูปทรงต่าง ๆ เช่น เส้นตรง วงกลม รูปสามเหลี่ยม ระนาบ รูปกรวย. |
เรขาคณิตบริสุทธิ์ | น. เรขาคณิตที่ใช้กฎเกณฑ์ของระบบตรรกศาสตร์โดยเริ่มต้นจากบทนิยามและสัจพจน์ที่เกี่ยวกับรูปทรงมาเรียบเรียงให้เป็นทฤษฎีบท แล้วอนุมานผลลัพธ์จากทฤษฎีบท . |
เรขาคณิตวิเคราะห์ | น. เรขาคณิตที่ใช้สมการมาควบคุมเซตของจุดที่เรียงกันเป็นรูปทรงต่าง ๆ แล้วอนุมานผลลัพธ์จากการแก้สมการนั้น ๆ พร้อมทั้งการแปลความหมายด้วย. |
สถาปัตยเรขา | (สะถาปัดตะยะ-) น. แบบร่างหรือต้นแบบการออกแบบก่อสร้าง. |
คณิต, คณิต- | (คะนิด, คะนิดตะ-) น. การนับ, การคำนวณ, วิชาคำนวณ, มักใช้เป็นคำหลังของวิชาบางประเภท เช่น พีชคณิต เรขาคณิต. |
ฐาน ๔ | น. เส้นหรือพื้นที่ซึ่งถือว่าเป็นส่วนรองรับรูปเรขาคณิต เช่น ฐานของสามเหลี่ยม ฐานของกรวย, จำนวนที่ใช้เป็นหลักในการสร้างจำนวนอื่น ๆ โดยการยกกำลังหรือหาค่าของลอการิทึม เช่น จำนวน ๓ ใน ๓๔ (= ๘๑) จำนวน ๗ ใน log7 49 (= ๒), จำนวนที่บอกปริมาณในแต่ละหลักของตัวเลข เช่น เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๑๐ ใช้สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕๑๐ ซึ่งแทน ๕ + (๓ x ๑๐) + (๖ x ๑๐๒) เมื่อ ๖๓๕ เป็นตัวเลขฐาน ๗ ใช้สัญลักษณ์ว่า ๖๓๕๗ ซึ่งแทน ๕ + (๓ x ๗) + (๖ x ๗๒). |
ทฤษฎีบท | น. ข้อความที่พิสูจน์แล้วว่าเป็นจริง และใช้ในการอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ข้อความอื่นได้ เช่น ทฤษฎีบททางเรขาคณิต. |
ปริภูมิ | (ปะริพูม) น. เซตที่มีโครงสร้างบางอย่าง อาจเป็นโครงสร้างแบบเรขาคณิตหรือโครงสร้างแบบอื่นก็ได้. |
ผลึก | ของแข็งที่มีโครงสร้างเป็นรูปทรงเรขาคณิตที่แน่นอนเฉพาะตัว. |
Geometrical diffraction | การเลี้ยวเบนเชิงเรขาคณิต [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] |
Geometrical optics | ทัศนศาสตร์เชิงเรขาคณิต [วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี] |
Gemoetry, Differential | เรขาคณิตเชิงอนุพันธ์ [TU Subject Heading] |
Geometry | เรขาคณิต [TU Subject Heading] |
Geometry in architecture | เรขาคณิตในสถาปัตยกรรม [TU Subject Heading] |
Geometry, Analytic | เรขาคณิตวิเคราะห์ [TU Subject Heading] |
Geometry, Descriptive | เรขาคณิตเชิงพรรณา [TU Subject Heading] |
Geometry, Projective | เรขาคณิตเชิงภาพฉาย [TU Subject Heading] |
Arrangement, Geometric | การจัดเรียงตัวทางเรขาคณิต [การแพทย์] |
Dilution, Geometric | การเจือจางแบบเรขาคณิต, บดผสมกับยาพื้นทีละน้อยๆ [การแพทย์] |
hydraulic geometry | hydraulic geometry, เรขาคณิตชลศาสตร์ [เทคนิคด้านการชลประทานและการระบายน้ำ] |
geometric mean (G.M.) | ค่าเฉลี่ยเรขาคณิต (มัชฌิมเรขาคณิต), ค่ากลางของข้อมูลชุดหนึ่งใช้อักษรย่อ G.M. หาได้จากสูตร เมื่อ Xi เป็นข้อมูลตัวที่ i และ N เป็นจำนวนข้อมูลทั้งหมด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
tetrahedral | ทรงสี่หน้า, รูปทรงเรขาคณิตชนิดหนึ่ง ซึ่งมีรูปสามเหลี่ยมประกอบกันสี่ด้าน ดังรูป [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Pythagoras's theorem | ทฤษฎีบทปีทาโกรัส, ทฤษฎีบทเรขาคณิตที่เกี่ยวกับรูปสามเหลี่ยมมุมฉากซึ่งกล่าวว่า ผลบวกของกำลังสองของความยาวของด้านประกอบมุมฉากจะเท่ากับกำลังสองของความยาวของด้านตรงข้ามมุมฉาก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
chart | แผนภูมิ, รูปเรขาคณิตหรือรูปภาพแทนขนาดของข้อมูลที่ใช้ในการนำเสนอข้อมูลทางสถิติ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
geometric sequence [ geometric progression ] | ลำดับเรขาคณิต, ลำดับที่อัตราส่วนร่วมระหว่างพจน์ที่ n + 1 กับพจน์ที่ n มีค่าคงตัว เช่น ลำดับ 1, 2, 4, 8, [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
perpendicular lines | เส้นตั้งฉาก, เส้นตรงสองเส้นตั้งฉากกัน ก็ต่อเมื่อเส้นตรงทั้งสองตัดกันแล้วมุมประชิดจะมีขนาดเท่ากัน ในเรขาคณิตวิเคราะห์เส้นตรงสองเส้นซึ่งไม่อยู่ในแนวดิ่งจะตั้งฉากซึ่งกันและกัน ก็ต่อเมื่อผลคูณของความชันของเส้นตรงทั้งสอง มีค่าเท่ากับ -1 [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
geometric series | อนุกรมเรขาคณิต, อนุกรมที่ได้จากลำดับเรขาคณิต [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
common ratio | อัตราส่วนร่วม, อัตราส่วนระหว่างพจน์ที่ n + 1 กับพจน์ที่ n ของลำดับเรขาคณิต [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
transformation (geometric) | การแปลง (ทางเรขาคณิต), การเปลี่ยนแปลงรูป ๆ หนึ่ง โดยการเลื่อนขนาน การสะท้อน หรือการหมุน เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
translation | การเลื่อนขนาน, การเลื่อนขนานบนระนาบเป็นการแปลงทางเรขาคณิตที่มีการเลื่อนจุดทุกจุดไปบนระนาบตามแนวเส้นตรงในทิศทางเดียวกันและเป็นระยะทางที่เท่ากันตามที่กำหนด [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
congruence | ความเท่ากันทุกประการ, รูปเรขาคณิตสองรูปเท่ากันทุกประการ ก็ต่อเมื่อ เคลื่อนที่รูปหนึ่งไปทับอีกรูปหนึ่งได้สนิท [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
geometic figure | รูปเรขาคณิต, รูปที่ประกอบด้วย จุด เส้นตรง เส้นโค้ง ระนาบ ฯลฯ อย่างน้อยหนึ่งอย่าง [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
isometric figure | ภาพแบบไอโซเมตริก, ภาพของรูปเรขาคณิตสามมิติที่เขียนบนกระดาษจุดไอโซเมตริก [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Tangram | แทนแกรม, ภาพต่อที่เก่าแก่ของจีนโบราณ ใช้เล่นเป็นเกม ซึ่งได้รับความนิยมในช่วงศตวรรษที่ 19 เรียกว่า ฉีเฉียวตู ซึ่งหมายความว่า แบบแผนกลอันแยบยล ประกอบด้วยรูปเรขาคณิต 7 ชิ้น 5 ใน 7 ชิ้น เป็นรูปสามเหลี่ยมมุมฉาก อีก 2 ชิ้น ชิ้นหนึ่งเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส และอีกชิ้นเป็ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
shape | รูปร่าง, การนำเส้นตรงหรือเส้นโค้งมาประกอบเข้าด้วยกันเป็นรูปปิด ลักษณะเป็น 2 มิติ คือมีความกว้างและความยาว แต่ไม่มีความลึกหรือความหนา แบ่งได้เป็น รูปร่างเรขาคณิต รูปร่างในธรรมชาติ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
geometric shape | รูปร่างเรขาคณิต, รูปร่างที่ประกอบด้วยเส้นตรงและเส้นโค้ง เช่น วงกลม ครึ่งวงกลม สามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม ห้าเหลี่ยม เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
form | รูปทรง, ลักษณะภายนอกของสิ่งต่าง ๆ ที่เป็น 3 มิติ คือ มีความกว้าง ความยาวและความสูง สามารถหาขนาดและปริมาตรได้ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ รูปทรงเรขาคณิต รูปทรงอิสระ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
geometric form | รูปทรงเรขาคณิต, รูปทรงที่มีลักษณะเป็น 3 มิติ คือมีความกว้าง ความยาว และความสูง และสามารถใช้การคำนวณทางคณิตศาสตร์หาปริมาตรที่แน่นอนได้ ได้แก่ รูปทรงกลม รูปทรงกระบอก รูปทรงกรวย ลูกบาศก์ ปริซึม รูปพีระมิด เป็นต้น [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
Geometric | แบบเรขาคณิต [การแพทย์] |
Geometrical Pattern | ระบบเรขาคณิต [การแพทย์] |
Isomer, Geometrical | ไอโซเมอร์เรขาคณิต [การแพทย์] |
Mean, Geometric | มัชฌิมเรขาคณิต, ค่าเฉลี่ยเรขาคณิต [การแพทย์] |
อนุกรมเรขาคณิต | [anukrom rēkhākhanit] (n, exp) EN: geometric series |
เรขาคณิต | [rēkhākhanit] (n) EN: geometry FR: géométrie [ f ] |
เรขาคณิตบริสุทธิ์ | [rēkhākhanit børisut] (n, exp) EN: pure geometry |
เรขาคณิตวิเคราะห์ | [rēkhākhanit wikhrǿ] (n, exp) EN: analytic geometry FR: géométrie analytique [ f ] |
รูปเรขาคณิต | [rūp rēkhākhanit] (n, exp) FR: figure géométrique [ f ] ; forme géométrique [ f ] |
รูปเรขาคณิตสามมิติ | [rūp rēkhākhanit sām] (n, exp) FR: figure géométrique à 3 dimensions [ f ] |
รูปเรขาคณิตสองมิติ | [rūp rēkhākhanit søng miti] (n, exp) FR: figure géométrique à 2 dimensions [ f ] |
รูปทรงเรขาคณิต | [rūpsong rēkhākhanit] (n, exp) EN: geometric form FR: forme géométrique [ f ] |
altitude | (n) ระยะทางจากฐานถึงจุดสูงสุด (เรขาคณิต) |
cos | (n) คอส (ทางเรขาคณิต), See also: สัดส่วนของด้านประชิดกับมุมตรงข้ามมุมฉากของสามเหลี่ยม, Syn. cosine |
cosine | (n) โคไซน์ (ทางเรขาคณิต), See also: สัดส่วนของด้านประชิดกับมุมตรงข้ามมุมฉากของสามเหลี่ยม, Syn. cos |
ellipsoid | (n) รูปทรงเรขาคณิตที่มีลักษณะเป็นรูปกลมรีเหมือนไข่ |
epicycle | (n) วัตถุทรงกลมที่กลิ้งไปรอบๆ เส้นรอบวงของวัตถุทรงกลมที่ใหญ่กว่า (ทางเรขาคณิต) |
equiangular | (adj) (รูปทรงเรขาคณิต) ซึ่งมีมุมเท่ากันทุกมุม |
equilateral | (adj) (รูปทรงเรขาคณิต) ซึ่งมีด้านเท่ากันทุกด้าน |
Euclid | (n) นักคณิศาสตร์ชาวกรีก ผู้สร้างแบบเรียนมาตรฐานทางเรขาคณิตซึ่งใช้มาจนถึงศตวรรษที่ 19 |
geometric progression | (n) อนุกรมเรขาคณิต |
geometrician | (n) นักเรขาคณิต |
geometry | (n) เรขาคณิต |
involute | (n) เส้นโค้ง (ทางเรขาคณิต) |
op art | (n) การศึกษาศิลปะแนวสื่อความหมายด้วยรูปแบบเรขาคณิตและสี, Syn. Op Art, Op |
parabola | (n) เส้นโค้งวงกลม (ทางเรขาคณิต), See also: เส้นพาราโบลา, Syn. arc |
perimeter | (n) เส้นรอบวง (ทางเรขาคณิต), Syn. circumference |
protractor | (n) ไม้โปรแทรคเตอร์ สำหรับวัดมุมทางเรขาคณิต |
secant | (n) เส้นที่ลากตัดเส้นโค้งที่2จุดหรือมากกว่า2จุด (ทางเรขาคณิต) |
sector | (n) ส่วนของวงกลม (ทางเรขาคณิต), See also: รูปตัดที่อยู่ระหว่างเส้นรัศมี 2 เส้นกับส่วนของเส้นรอบวง, เซ็กเตอร์ |
segment | (n) ส่วนตัด (ทางเรขาคณิต), See also: ส่วนของวงกลมที่ถูกตัดออก, ส่วนตัดของรูปวงกลม |
solid geometry | (n) เรขาคณิตสามมิติ |
analytical geometry | วิชาเรขาคณิตที่นำเอาวิธีการทางพีชคณิตมาใช้ ว่าด้วยการจำแนกจุด เส้นและเนื้อที่ (a branch of mathematics) |
conics | (คอน'นิคซฺ) n. สาขาเรขาคณิตที่เกี่ยวกับรูปกรวย |
geometer | (จีออม'มิเทอะ) n. นักเรขาคณิต |
geometric | (จีอะเมท'ทริค) adj. เกี่ยวกับเรขาคณิต, See also: geometrically adv., Syn. geometrical |
geometric progression | อนุกรมค่าเรขาคณิต, Syn. geometric series |
geometric series | อนุกรมค่าเรขาคณิต, Syn. geometric series |
geometrician | n. นักเรขาคณิต |
geometry | (จีออม'เมที) n. เรขาคณิต |
liberal arts | ศิลปศาสตร์ (ประกอบด้วยวิชาsocial sciences, natural sciences, humanitiesและarts) , 7 อย่างที่เกี่ยวกับศิลปะสมัยก่อนคือดาราศาสตร์, ตรรกวิทยา, ไวยากรณ์, การพูด, เลขคณิต, เรขาคณิต, ดนตรี |
partial fraction | n. (เรขาคณิต) เศษส่วนบางส่วน |
problem | (พรอบ'เลิม) n. ปัญหา, ข้อปัญหา, โจทย์เรขาคณิต, โจทย์คณิตศาสตร์, หมากกล, เรื่องที่ต้องแก้ไขหรือต้องพิจารณากัน. adj. สอนยาก, เป็นปัญหา, Syn. question, riddle |
problematic | (พรอบ'บระแมท'ทิค, -เคิล) adj. สร้างปัญหา, น่าสงสัย, เป็นปริศนา, ยังไม่แน่นอน, เกี่ยวกับบทสร้างในเรขาคณิต., See also: problematically adv., Syn. uncertain, doubtful |
problematical | (พรอบ'บระแมท'ทิค, -เคิล) adj. สร้างปัญหา, น่าสงสัย, เป็นปริศนา, ยังไม่แน่นอน, เกี่ยวกับบทสร้างในเรขาคณิต., See also: problematically adv., Syn. uncertain, doubtful |
secant | (ซี'แคนทฺ, -เคินทฺ) n. (เรขาคณิต) เส้นตัด (โดยเฉพาะเส้นตัดเส้นโค้งที่สองจุดหรือมากกว่าสองจุด) , (สามเหลี่ยมมุมฉาก) อัตราส่วนของด้านตรงข้ามมุมฉากกับด้านที่ติดกับมุมที่กำหนดให้, เส้นที่ลากจากจุดศูนย์กลางของวงกลมผ่านเส้นรอบวงไปจดกับเส้นสัมผัสวงกลมเดียวกัน, อัตราส่วนของความยาวเส้นลากดังกล่าวกับเส้นรัศมีของวงกลมนั้น |
spheroid | (สเฟีย'รอยดฺ) n. รูปตันเรขาคณิตที่เกิดจากการหมุนรูปไข่ (ellipse) รอบแกนใดแกนหนึ่งของมัน, รูปแบนกลม, Syn. spherical |
ungula | (อัง'กิวละ) n. (เรขาคณิต) ส่วนของรูปกรวยหรือรูปทรงกระบอกที่อยู่ระหว่างฐานและแนวราบตัดขวาง, ฐานที่คล้ายเล็บของกลีบดอกบางชนิด pl. uungulae |