| เรือพายม้า | น. เรือขุดชนิดหนึ่ง หัวเรือและท้ายเรือเรียวงอนขึ้นพองาม มีไม้หูกระต่ายติดขวางอยู่ทั้งหัวและท้ายเรือ ตรงกลางลำป่องออก ใช้งานในแถบภาคกลาง. |
| กระแซ ๒ | น. ชื่อเรือพายชนิดหนึ่ง อยู่ในกระบวนเรือรบหลวง เรียกว่า เรือกระแซ. |
| กระทงเหิน | น. ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือของเรือเอี้ยมจุ๊น, ถ้าเป็นเรือพายม้า เรียกว่า หูกระต่าย. |
| พลายม้า | น. เรือพายม้า, ใช้ว่า ไพม้า ก็มี. |
| ไพม้า | น. เรือพายม้า, ใช้ว่า พลายม้า ก็มี. |
| เรือขุด | น. เรือชนิดที่ทำด้วยไม้ซุงทั้งต้นหรือทั้งท่อน ขุดด้านบนให้เป็นรางแล้วเบิกปากออกให้กว้าง ถากหัวและท้ายเรือให้เรียวเชิดขึ้นตามส่วน เช่น เรือมาด เรือชะล่า เรือพายม้า. |
| เรือหมู | น. เรือขุดชนิดเล็กลักษณะคล้ายเรือพายม้า แต่หัวจะเรียวเล็กกว่าเรือพายม้ามาก. |
| หมู ๕ | น. เรียกเรือขุดชนิดเล็ก ลักษณะคล้ายเรือพายม้า แต่หัวจะเรียวเล็กกว่าเรือพายม้ามาก ว่า เรือหมู. |
| หูกระต่าย | ไม้ขวางเรืออันที่สุดของหัวเรือหรือท้ายเรือของเรือพายม้า.(ดู กระทงเหิน ประกอบ). |