| เสน่หา | (n) love, See also: affection, Syn. ความรัก, ความชอบพอ, Ant. ความเกลียดชัง, Example: เขาซื้อรถเก๋งราคาเป็นล้านเป็นของขวัญให้ภรรยาน้อยด้วยเสน่หา |
| ความเสน่หา | (n) affection, See also: love, Syn. ความรัก, Example: นักธุรกิจซื้อรถเก๋งราคาเก้าล้านเป็นของขวัญให้นักการเมืองด้วยความเสน่หา, Thai Definition: ความรู้สึกพอใจผูกพัน |
| ด้วยเสน่หา | (adv) affectionately, See also: passionately, caringly, lovingly, Syn. รักใคร่, ชื่นชอบ, Ant. รังเกียจ, เกลียด, Example: ท่านยกสมบัติชิ้นนี้ให้เขาด้วยเสน่หา |
| เสนห-, เสนหา, เสน่หา | (สะเนหะ-, สะเน-, สะเหฺน่-) น. ความรัก. |
| ให้โดยเสน่หา | ก. โอนทรัพย์สินให้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งโดยไม่มีค่าตอบแทน. |
| ชมเชย | แสดงกิริยาเสน่หา เช่น จักปราไสสอง ทรามรัก เล็งพระภักตร์แล้วชมเชย (ม. คำหลวง หิมพานต์). |
| ดำฤษณา | (ดำหฺริดสะหฺนา) น. ความปรารถนา, ความดิ้นรน, ความอยาก, ความเสน่หา. |
| รัก ๒ | ก. มีใจผูกพันด้วยความห่วงใย เช่น พ่อแม่รักลูก รักชาติ รักชื่อเสียง, มีใจผูกพันด้วยความเสน่หา, มีใจผูกพันฉันชู้สาว, เช่น ชายรักหญิง, ชอบ เช่น รักสนุก รักสงบ. |
| ร้าง | ก. จากไปชั่วคราว เช่น นิราศร้างห่างเหเสน่หา, แยกกันอยู่แต่ยังไม่หย่าขาดจากกัน เช่น ผัวเมียร้างกัน. |
| สินเดิม | น. ทรัพย์สินที่ฝ่ายชายหรือฝ่ายหญิงมีอยู่แล้วก่อนสมรส หรือทรัพย์สินที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้มาระหว่างเป็นสามีภรรยาโดยทางพินัยกรรม หรือมีผู้ยกให้โดยเสน่หา เมื่อพินัยกรรมหรือหนังสือยกให้นั้นแสดงไว้ว่าให้เป็นสินเดิม. |
| สินส่วนตัว | น. ทรัพย์สินที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีอยู่ก่อนสมรส หรือที่เป็นเครื่องใช้สอยส่วนตัว เครื่องแต่งกาย หรือเครื่องประดับกายตามควรแก่ฐานะ หรือเครื่องมือเครื่องใช้ที่จำเป็นในการประกอบอาชีพหรือวิชาชีพของคู่สมรสฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง หรือที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งได้มาระหว่างสมรสโดยการรับมรดก หรือโดยการให้โดยเสน่หา หรือทรัพย์สินที่เป็นของหมั้น. |
| ให้ | น. ชื่อสัญญาซึ่งบุคคลคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้ให้ โอนทรัพย์สินของตนให้โดยเสน่หาแก่บุคคลอีกคนหนึ่ง เรียกว่า ผู้รับ และผู้รับยอมรับเอาทรัพย์สินนั้น. |
| อุก ๒ | ก. หักหาญด้วยพลการ, บังอาจ, เช่น ทำอุกสนุกเสน่หาสองราช. |