| กระเสียน | ว. ชิด, สนิท, แนบเนียน, เช่น ชฎากลีบจีบเวียนกระเสียนพระศก (อภัย), เขาเข้าไม้ปะที่ตรงนี้ดีนัก พอดีกระเสียนกันทีเดียว |
| กระเสียน | อาการที่ของสิ่งใดสิ่งหนึ่งสอดเสียดลงไปในช่องในรูไม่คับไม่หลวมพอครือ ๆ กัน. |
| เสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย | ก. เสียเพียงเล็กน้อยไม่ยอมเสีย ทำให้ต้องเสียมากกว่าเดิม เช่น ตอนที่เบรกรถยนต์เริ่มไม่ดี ก็ไม่รีบไปซ่อม พอเบรกแตกไปชนต้นไม้เข้า เลยต้องเสียค่าซ่อมมาก เข้าทำนองเสียน้อยเสียยาก เสียมากเสียง่าย. |
| เสียน้ำใจ | ก. รู้สึกน้อยใจเนื่องจากอีกฝ่ายหนึ่งไม่เห็นคุณค่าหรือความตั้งใจดีของตนเป็นต้น เช่น เขาอุตส่าห์เอาของมาให้แต่ไม่รับ ทำให้เขาเสียน้ำใจ. |
| เสียน้ำตา | ก. ร้องไห้ เช่น ละครเรื่องนี้เศร้าจริง ๆ ทำให้ฉันต้องเสียน้ำตา คนเลว ๆ อย่างนี้ตายไปก็ไม่น่าจะเสียน้ำตาให้. |
| เสียนิสัย | ก. มีนิสัยไม่ดี เช่น พ่อแม่มีลูกคนเดียว จึงตามใจจนลูกเสียนิสัย เอาแต่ใจตัวเอง. |
| กระเสียร | (-เสียน) ว. คับแคบ, ลำบาก, ฝืดเคือง, ใช้เข้าคู่กับคำ กระเบียด เป็น กระเบียดกระเสียร. |
| เกษียณ | (กะเสียน) ก. สิ้นไป (ใช้เกี่ยวกับการกำหนดอายุ) เช่น เกษียณอายุราชการ. |
| เกษียณอายุ | (กะเสียน-) ก. ครบกำหนดอายุรับราชการ, สิ้นกำหนดเวลารับราชการหรือการทำงาน, พูดสั้น ๆ ว่า เกษียณ ก็มี. |
| เกษียน | (กะเสียน) น. ข้อความที่เขียนแทรกไว้เช่นในใบลาน, ข้อความที่เขียนไว้บนหัวกระดาษคำสั่ง หรือหนังสือราชการ เรียกว่า หัวเกษียน. |
| เกษียน | (กะเสียน) ก. เขียน. |
| เกษียน | (กะเสียน) ว. เล็กน้อย. |
| เกษียร | (กะเสียน) น. นํ้านม. |
| เขษียร | (ขะเสียน) น. เกษียร, นํ้านม. |
| ดอด | ก. แอบไปหรือแอบมาทำอย่างใดอย่างหนึ่งโดยไม่ให้ใครรู้ เช่น ดอดมาหยิบเงินไปตั้งแต่เมื่อไร บอกให้เฝ้าบ้าน ก็ดอดไปเที่ยวกลางคืนเสียนี่. |
| ทะลึ่ง | ให้ทำอย่างหนึ่งแต่กลับไปทำอีกอย่างหนึ่ง เช่น ใช้ให้ไปซื้อของทะลึ่งไปว่ายน้ำเสียนี่. |
| นี่ | คำประกอบท้ายคำเพื่อเน้นความหมาย เช่น เดี๋ยวเฆี่ยนเสียนี่. |
| พาน ๕ | ก. พบปะ มักใช้เข้าคู่กับคำ พบ เป็น พบพาน หรือ พานพบ เช่น ไม่ได้พบพานเสียนาน |
| มฤคศิระ, มฤคเศียร, มิคสิระ | (มะรึกคะสิระ, มะรึกคะเสียน, มิคะสิระ, มิกคะสิระ) น. ดาวฤกษ์ที่ ๕ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปหัวเต่า, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก. |
| มิคสิระ ๒, มฤคศิระ, มฤคเศียร | (มิคะ-, มิกคะ-, มะรึกคะสิระ, มะรึกคะเสียน) น. ดาวฤกษ์ที่ ๕ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปหัวเต่า, ดาวหัวเต่า ดาวหัวเนื้อ ดาวศีรษะเนื้อ ดาวศีรษะโค ดาวมฤคศิรัส หรือ ดาวอาครหายณี ก็เรียก. |
| รกเรื้อ | ว. รกมาก เช่น สวนรกเรื้อไม่ได้ดูแลเสียนาน. |
| ร้อง | ก. เปล่งเสียงดัง, โดยปริยายหมายถึงออกเสียงดังเช่นนั้น เช่น ฟ้าร้อง จักจั่นร้อง, (ปาก) ใช้หมายความว่า ร้องเพลง ร้องไห้ ก็มี แล้วแต่คำแวดล้อมบ่งให้รู้ เช่น เพลงนี้ร้องเป็นไหม อย่าร้องให้เสียน้ำตาเลย. |
| เรื้อ | ก. ขาดการฝึกฝนเสียนาน เช่น ไม่ได้พูดภาษาฝรั่งเศสมานานเลยเรื้อไป, ห่างไปนาน เช่น เรื้อเวที เรื้อสังเวียน. |
| เลี้ยงน้ำใจ | ก. ถนอมน้ำใจ, ประคับประคองไว้ไม่ให้เสียน้ำใจ. |
| เศียร | (เสียน) น. หัว เช่น เศียรพระพุทธรูป ทศกัณฐ์มีสิบเศียรยี่สิบกร, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระเศียร. (ส. ศิร; ป. สิร) |
| เสียกำซ้ำกอบ, เสียกำแล้วซ้ำกอบ | ก. เสียน้อยแล้วยังจะต้องเสียมากอีก เช่น พระองค์ช่างเชื่อฟังคำคนชั่วโฉด ชาวเมืองมันกล่าวโทษพลอยโกรธตอบ เสียกำแล้วจะซ้ำกอบกระมังหนา (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). |
| เสียกำได้กอบ, เสียกำแล้วได้กอบ | ก. เสียน้อยไปก่อนแล้วจะได้มากในภายหลัง เช่น เสียหนึ่งนิ่งไว้นานไปคงได้สอง เสมือนหนึ่งของท่านหายมีที่ไว้ ข้าพเจ้าคงจะหามาให้ไม่ให้เดือดร้อน ยอมเสียกำไปก่อนนั่นแหละ จึงจะได้กอบ (ม. ร่ายยาว ชูชก). |
| เสียตา | ก. สูญเสียนัยน์ตาไป |
| หายหน้า | ก. ไม่ได้พบหน้ากัน เช่น ไม่ได้พบกันเสียนาน หายหน้าไปไหนมา, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ หายตา เป็น หายหน้าหายตา |
| อาศิร- ๑, อาเศียร- | (อาสิระ-, -เสียนระ-) น. การอวยพร. |
| Criticality | ภาวะวิกฤต, ภาวะที่ปฏิกิริยาลูกโซ่แบ่งแยกนิวเคลียสสามารถสืบเนื่องอยู่ได้ โดยอัตราการเกิดนิวตรอนจากปฏิกิริยาเท่ากับอัตราการสูญเสียนิวตรอน [นิวเคลียร์] |
| Low Waste Technology | เทคโนโลยีของเสียน้อย, Example: เทคโนโลยีของการผลิตในโรงงานอุตสาหกรรมต่าง ๆ ที่เกิดของเสีย จำนวนน้อย โดยไม่ใช่เป็นการนำของเสียกลับมาใช้อีก [สิ่งแวดล้อม] |
| Waste Oil | ของเสียน้ำมัน [สิ่งแวดล้อม] |
| Nuclear Wastes | ของเสียนิวเคลียร์ [สิ่งแวดล้อม] |
| wetlands | พื้นที่ชุ่มน้ำ หมายถึง พื้นที่ลุ่ม พื้นที่ราบลุ่ม พื้นที่ลุ่มชื้นแฉะ พื้นที่ฉ่ำน้ำ มีน้ำท่วม มีน้ำขัง พื้นที่พรุ พื้นที่แหล่งน้ำ ทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้น โดยอาจเป็นแหล่งน้ำนิ่งและน้ำไหล ทั้งที่เป็นน้ำจืด น้ำกร่อยและน้ำเค็ม รวมไปถึงพื้นที่ชายทะเล และพื้นที่ของทะเล ในบริเวณซึ่งเมื่อน้ำลดลงต่ำสุดมีความลึกของระดับน้ำไม่เกิน 6 เมตร ซึ่งภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำ ประเทศต่าง ๆ สามารถที่จะกำหนดให้พื้นที่ดังกล่าวเป็นพื้นที่ชุ่มน้ำที่มีความสำคัญ ระหว่างประเทศ เช่น ประเทศไทยได้ประกาศให้บริเวณเขตพรุควนขี้เสียน และบริเวณเขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำ นอกจากนี้ พื้นที่ชุ่มน้ำบางแห่งอาจอยู่ตามพรมแดนระหว่างประเทศด้วย [การทูต] |
| Dehydration | การขาดน้ำ, ภาวะ, การขาดน้ำ, ภาวะขาดน้ำ, สภาวะแห้งน้ำ, สภาพขาดน้ำ, สารทำให้ผิวแห้ง, ร่างกายขาดน้ำ, การเสียน้ำ, ดีฮัยเดรชั่น, การขจัดน้ำออก, ภาวะขาดน้ำ, ทำให้แห้ง, การที่ร่างกายขาดน้ำ, การทำให้แห้งน้ำ, การเอาน้ำออก, ดูดน้ำออก, ขาดน้ำในเซลล์, ขาดน้ำมาก, ภาวะการขาดน้ำ [การแพทย์] |
| Dehydration, Mild | เสียน้ำอย่างอ่อน, การเสียน้ำอย่างอ่อน, ดีฮัยเดรชั่นไม่รุนแรง [การแพทย์] |
| Dehydration, Moderate | เสียน้ำขนาดปานกลาง, การเสียน้ำอย่างกลาง, ดีฮัยเดรชั่นขั้นปานกลาง [การแพทย์] |
| Dehydration, Severe | เสียน้ำอย่างมาก, การขาดน้ำอย่างรุนแรง, ดีฮัยเดรชั่นขั้นรุนแรง, การขาดน้ำอย่างรุนแรง, การเสียน้ำอย่างแรง [การแพทย์] |
| Extrarenal Loss | การเสียน้ำนอกไต [การแพทย์] |
| transpiration | การคายน้ำ, การสูญเสียน้ำจากเนื้อเยื่อของพืชออกสู่บรรยากาศในรูปของไอน้ำ [พจนานุกรมศัพท์ สสวท.] |
| Loss, Insensible | น้ำที่เสียทางหายใจเหงื่อ, การเสียน้ำนอกไต, การเสียน้ำไปโดยไม่รู้สึกตัว [การแพทย์] |
| dehydrate | (ดีไฮ'เดรท) vt. ขจัดน้ำออก. vi. สูญเสียน้ำหรือความชื้น., See also: dehydration n. dehydrator n. |
| effloresce | (เอฟละเรส) vi. ออกดอก, เป็นผง, เป็นผงเกลือผลึกเมื่อสูญเสียน้ำ, See also: efflorescence n. ดูeffloresce efforescent adj. ดูeffloresce |
| electrodesiccation | n. การทำลายเนื้อเยื่อด้วยกระแสไฟฟ้าซึ่งทำให้สูญเสียน้ำ |
| pinch | (พินชฺ) vt. หยิก, หนีบ, บีบ, บิด, บีบ, คลึง, ทำให้แสบ, ลดลง, ฉกฉวย, ทำให้กลุ้ม, กระเบียดกระเสียน, เด็ดทิ้ง, ตัดแต่ง, ขโมย, ทำให้หดเหี่ยว, ปล้น, กักขัง, จับกุม. vi. (รองเท้า) รัด, ทำให้กลัดกลุ้ม, กระเบียดกระเสียน, ประหยัด, เหน็บแนม. -Id. (pinch pennies ประหยัด) n. การหยิก, การหนีบ, จำนวนนิดเดียว, ความขัดสน, สถานการณืที่ลำบาก, ความกดดัน |
| unearned | (อันเอิร์นดฺ') adj. ได้มาโดยไม่ต้องทำงานหรือออกแสดง, ไม่สมควรจะได้, ได้มาโดยไม่ต้องเสียน้ำพักน้ำแรง |