| เสี้ยม | (v) sharpen, See also: point, Syn. เจียน, เหลา, ลับ, Example: พ่อครัวเสี้ยมหลาวจนแหลมเพื่อเสียบปลาก่อนนำไปย่าง, Thai Definition: ทำให้แหลม |
| เสี้ยม | (adj) pyramidal, See also: conical, Syn. แหลม, Ant. ทู่, Example: ชายหน้าเสี้ยมคนนั้น น่าสงสัยว่าจะเป็นสมุนของเจ้าพ่อค้ายาเสพติดรายใหญ่ |
| เสี้ยม | (v) instigate, See also: abet, arouse, Syn. ยุแหย่, ยุยง, ยุแยง, ยุ, ยุแยงตะแคงรั่ว, เสี้ยมสอน, Example: ชาวบ้านพวกนี้คงจะมีคนเสี้ยมให้เป็นปรปักษ์กับรัฐบาลแน่ |
| เสี้ยมสอน | (v) instruct, See also: teach, Syn. สอน, ยุยง, สั่งสอน, Example: อเมริกันในฐานะผู้นำโลกกำลังเสี้ยมสอนอิหร่านให้เข้าโจมตีอิรัก, Thai Definition: สอนให้ฉลาดในอุบาย (มักใช้ในทางยุยงส่งเสริม) |
| เสี่ยม | ว. เสงี่ยม. |
| เสี่ยมสาร | ว. เสงี่ยมงาม. |
| เสี้ยม | ก. ทำให้แหลม เช่น เสี้ยมไม้ |
| เสี้ยม | โดยปริยายหมายความว่า ยุแหย่ให้เขาแตกกันหรือทะเลาะกัน. |
| เสี้ยม | ว. มีลักษณะค่อนข้างแหลม ในคำว่า หน้าเสี้ยม คางเสี้ยม. |
| เสี้ยมเขาควายให้ชนกัน | ก. ยุยงให้โกรธ เกลียด หรือวิวาทกัน. |
| เสี้ยมสอน | ก. สอนโดยยุยงให้ใช้เล่ห์กล เช่น เขาถูกเสี้ยมสอนให้กระด้างกระเดื่องต่อฝ่ายปกครอง เขาเสี้ยมสอนลูกให้เป็นโจร. |
| หนามแหลมไม่มีใครเสี้ยม | น. คนที่มีปฏิภาณไหวพริบตามธรรมชาติโดยไม่ต้องมีใครสอน, มักใช้เข้าคู่กับ มะนาวกลมเกลี้ยงไม่มีใครกลึง. |
| กระจับ ๒ | น. เครื่องสวมข้อตีนม้าสำหรับหัดให้เต้นสะบัดตีน ทำด้วยหวายหรือไม้ไผ่เหลาให้กลมขดรอบข้อตีนม้า ขัดเป็นเกลียวปล่อยชายทั้ง ๒ ข้างเสี้ยมแหลมยื่นออกจากวงราว ๒ นิ้ว เพื่อกันมิให้ตีนกระทบกันเอง. |
| กำพราก | (-พฺราก) น. ไม้รวกหรือไม้ไผ่ที่เสี้ยมปลายให้แหลม ใช้สำหรับขุด เรียกว่า ไม้กำพราก. |
| ขว้างกา | น. เรียกไม้ชนิดหนึ่งที่เสี้ยมหัวท้ายให้แหลมใช้เป็นอาวุธ. |
| เข็ม ๑ | ไม้ที่เสี้ยมให้แหลมหรือวัตถุอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้นสำหรับฝังเป็นรากสิ่งก่อสร้างกันทรุด, เสาเข็ม ก็ว่า |
| เขากวาง๑ | น. ชื่อขวากชนิดหนึ่งทำด้วยต้นไม้หรือกิ่งไม้ เสี้ยมปลายให้แหลมเพื่อกีดขวางข้าศึก. |
| งาแซง | เสาเสี้ยมปลายที่ปักตะแคงระหว่างเสาระเนียด เพื่อกันไม่ให้ช้างกระแทกเสาระเนียด, เรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น สำหรับตั้งกีดขวางทางเข้าประตูค่ายเป็นต้น. |
| เสาเข็ม | น. ไม้ที่เสี้ยมให้แหลมหรือวัตถุอื่นที่มีลักษณะเช่นนั้นสำหรับฝังเป็นรากสิ่งก่อสร้างกันทรุด, เข็ม ก็ว่า. (ดู เข็ม ๑). |
| หลาว | น. ไม้ที่เสี้ยมแหลม เป็นอาวุธสำหรับแทง, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น หลาวทองเหลือง. |
| แหลม | (แหฺลม) ว. มีปลายเสี้ยมคม เช่น มีดปลายแหลม |