| แยก | ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้ แยกธาตุ, ทำให้อยู่เป็นพวก ๆ เช่น แยกนักเรียนชายออกจากนักเรียนหญิง, ทำให้ห่างจากกัน เช่น กรรมการแยกนักมวย ๒ ฝ่ายออกจากกัน, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น แผ่นดินแยก, แตกหรือทำให้แตกออกเป็นทาง เช่น แม่นํ้าแยก ทางแยก, ไม่ไปด้วยกัน เช่น แยกกันตรงนี้, ไม่อยู่ร่วมกัน เช่น แยกกันอยู่ แยกกันไป. |
| And you decided we can't be together. | และท่านก็ตัดสินใจที่เราจะไม่อยู่ร่วมกัน His Father's Son (2011) |
| break up | (phrv) เลิกกัน, See also: แยกทางกัน, ไม่อยู่ร่วมกัน, Syn. bust up, split up |