| ไม้สั้น | (n) short canes or clubs used as weapons, Ant. ไม้ยาว, ไม้พลอง, Count Unit: ข้าง, คู่, Thai Definition: เครื่องต่อสู้ชนิดหนึ่งใช้ป้องกันตัวหรือทำร้ายผู้อื่น ในการตีกระบี่กระบองเป็นท่อนไม้ขนาดสั้น ประกอบเข้ากับแขนเพียงข้อศอก |
| ไม้สั้น | น. เครื่องต่อสู้ป้องกันตัวในการเล่นกระบี่กระบอง เป็นท่อนไม้ขนาดสั้น ๆ ปลายด้านหนึ่งมีห่วงสำหรับสอดแขนเข้าไปถึงข้อศอก ปลายอีกด้านหนึ่งมีไม้หลัก ๒ อัน อันในสำหรับมือจับ อันนอกเป็นเครื่องป้องกันในเวลาต่อสู้, ตรงข้ามกับ ไม้ยาว ซึ่งได้แก่พลองเป็นต้น. |
| ไม้สั้นไม้ยาว | น. เรียกวิธีเสี่ยงทายแบบหนึ่งว่าจับไม้สั้นไม้ยาว คือ ใช้ไม้เล็ก ๆ ขนาดสั้นยาวลดหลั่นกันไป จำนวนเท่าคนที่จะจับ กำปลายไม้ให้โผล่เสมอกัน มักตกลงกันว่า ผู้จับได้ไม้สั้นที่สุดเป็นผู้แพ้. |
| เอาไม้สั้นไปรันขี้ | ก. โต้ตอบหรือทะเลาะกับคนพาลมีแต่ทางเสีย. |
| ชะเนาะ | น. ไม้สั้น ๆ สำหรับขันบิดเชือกที่ผูกให้แน่นเช่นในการทำนั่งร้าน, ลูกชะเนาะ ก็เรียก. |
| ดอกไม้ไหว | น. ชื่อดอกไม้ประดิษฐ์ ทำด้วยกระดาษบ้าง ด้วยทองบ้าง แล้วเอาลวดเส้นเล็ก ๆ ขดทำอย่างลวดสปริงเป็นก้าน ช่วยให้ดอกไม้สั่นไหวได้. |
| เต่ากระสุน | น. ไม้สั้น ๆ ที่ทาบอยู่กลางคันกระสุน มัดด้วยหวาย เพื่อให้จับคันกระสุนได้ถนัด. |
| มีดหมู | น. มีดขนาดใหญ่ ใบมีดรูปสามเหลี่ยมชายธง ปลายแหลม สันตรงและหนา คมโค้งขึ้นไปจดปลาย ด้ามทำด้วยไม้สั้นขนาดพอกำ ใช้แล่เนื้อหมูตามเขียงหมู. |
| ไม้กระบอง | น. ไม้สั้นสำหรับใช้ตี มีรูปกลมบ้าง เหลี่ยมบ้าง คล้ายพลอง แต่สั้นกว่า. |
| ไม้ยาว | น. ไม้พลองเป็นเครื่องต่อสู้ป้องกันตัวในการเล่นกระบี่กระบอง, คู่กับ ไม้สั้น. (ดู ไม้สั้น). |
| ยาว | ว. ลักษณะของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะจากจุดหนึ่งถึงอีกจุดหนึ่งที่ขยายออกไปไม่ได้แล้ว เช่น ถนนยาว ๓๐ กิโลเมตร เชือกยาว ๒ เมตร, ลักษณะส่วนหนึ่งของสิ่งใด ๆ มีกำหนดระยะยืดหรือยืนเป็นเส้นตรงจากจุดหนึ่งไปถึงอีกจุดหนึ่งมากกว่าอีกสิ่งหนึ่ง เมื่อมีการเปรียบเทียบกัน, ไม่สั้น เช่น เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว กระโปรงยาว, นาน (ใช้แก่เวลา) เช่น หน้าร้อนกลางวันยาวกว่ากลางคืน. |
| รัน | ก. ตี เช่น อย่าเอาไม้สั้นไปรันขี้, มักใช้ว่า ตีรันฟันแทง. |
| ลูกคลัก | น. ท่อนไม้สั้น ๆ เอาเชือกผูกกลางสำหรับขัดแร้วเป็นต้น หรือใส่ในโอ่งในไหแล้วเอาเชือกผูกกับไม้คานหามไป. |
| ลูกชะเนาะ | น. ไม้สั้น ๆ สำหรับขัดบิดเชือกที่ผูกให้แน่นเช่นในการทำนั่งร้าน, ชะเนาะ ก็เรียก. |
| อโฆษะ | ว. ไม่ก้อง, เสียงสระหรือพยัญชนะซึ่งขณะที่เปล่งออกมาเส้นเสียงไม่สั่น ในภาษาไทยได้แก่เสียง อ เมื่อเป็นพยัญชนะต้น เสียง บ ด เมื่อเป็นพยัญชนะสะกด และเสียง ก ค จ ช ซ ต ท ป พ ฟ ฮ เสียงสระในภาษาไทยไม่เป็นอโฆษะ, (ไว) เรียกพยัญชนะในภาษาบาลีและสันสกฤตที่มีเสียงไม่ก้อง ว่า พยัญชนะอโฆษะ ได้แก่ พยัญชนะตัวที่ ๑, ๒ ของวรรค และ ศ ษ ส. |
| baton | (n) ไม้สั้นของวาทยากรที่ควบคุมการบรรเลงเพลง |
| spur | (n) กิ่งไม้สั้นๆ, Syn. branch, shoot |
| cane | (เคน) { caned, caning, canes } n. ก้านไม้สั้น, ไม้เท้า, ไม้เรียว, ไม้จำพวกที่มีต้นยาวเป็นปล้อง, ไม้ตะพด vt. ใช้หวายสาน, ใช้ไม้หวดหรือตี, Syn. stick |
| chump | (ชัมพฺ) n. ท่อนไม้สั้นและหนา, ก้อนเนื้อหนา, คนโง่ |
| squash | (สควอช) vt., vi. กด, รัด, บีบ, คั้น, บด, อัด, เบียด, ถูกกด (รัด, บีบ, คั้น, บด, อัด, เบียด) , ทำให้ยับเยิน, ทำลาย, ทำให้เกิดเสียงกด (รัด, บีบ, คั้น, บด, อัด, เบียด) , น้ำผลไม้, สิ่งที่อัดแน่น, พืชสกุลฟักทอง แตง น้ำเต้า, กลุ่มที่เบียดแน่น, กีฬาเทนนิสแบบหนึ่งที่ใช้ไม้สั้น (หรือเรียกว่ากีฬา squash tennis) |
| bludgeon | (n) ไม้สั้น, ดิ้ว, กระบอง |
| chump | (n) ท่อนไม้สั้น, ก้อนเนื้อ, คนทึ่ม, คนโง่ |