abhorrence | (n) ความชิงชัง, See also: ความเกลียดชัง, Syn. execration, detestation |
abhorrence | (n) ผู้ถูกเกลียดชัง |
abhorrence | (แอบฮอ' เรินซฺ) n. ความเกลียดชัง, สิ่งหรือผู้ที่ถูกเกลียดชัง, Syn. disgust |
abhorrence | (n) ความรังเกียจ, ความขยะแขยง, ความเกลียดชัง, ความชิงชัง |
abhorrent | (adj) น่ารังเกียจ, น่าขยะแขยง, น่าเกลียดชัง, น่าชิงชัง |
เทวศ | (n) hate, See also: detestation, hating, abhorrence, dislike, loathing, animosity, hostility, antipathy, Thai Definition: ความเกลียดชัง |
ความเกลียดชัง | (n) hatred, See also: abhorrence, loathing, detestability, Syn. ความชัง, ความเกลียด, Ant. ความรัก, Example: ลูกเลี้ยงมักจะได้รับความเกลียดชังจากแม่เลี้ยง |
ความชิงชัง | (n) hate, See also: detestability, disgust, loathing, abomination, abhorrence, antipathy, Syn. ความชัง, ความเกลียดชัง, Ant. ความรัก, ความชอบ |
อสุภ | (adj) disgusting, See also: loathsome, abhorrent, ugly, Syn. น่าเกลียด, ไม่งาม, ไม่สวย, Ant. สวย, งาม, Notes: (บาลี) |
ชัง | [chang] (v) EN: hate ; detest ; despise ; abhor ; loathe ; dislike ; abominate FR: détester ; haïr ; abhorrer ; mépriser ; avoir en horreur ; abominer |
เกลียด | [klīet] (v) EN: hate ; detest ; abhor ; despise ; loathe ; dislike FR: haïr ; détester ; abominer ; abhorrer |
เกลียดชัง | [klīetchang] (v) EN: loathe ; hate ; detest ; despise ; abhor FR: haïr ; détester ; abominer ; abhorrer |
รังเกียจ | [rangkīet] (v) EN: conceive a dislike ; hate FR: abhorrer ; avoir horreur de ; avoir du dégoût pour |
สะอิดสะเอียน | [sa-it sa-īen] (v) EN: abhor ; regard with disgust ; be repelled ; have a feeling of revulsion ; be disgusted ; feel nauseous FR: répugner ; être dégoûté ; considérer avec dégoût ; abhorrer |
abhorred | |
abhorrent | |
abhorrence |
abhorred | |
abhorrent | |
abhorrence |
abhorrence | (n) hate coupled with disgust, Syn. odium, detestation, execration, abomination, loathing |
abhorrent | (adj) offensive to the mind, Syn. repugnant, detestable, repulsive, obscene |
abhorrer | (n) a signer of a 1679 address to Charles II in which those who petitioned for the reconvening of parliament were condemned and abhorred |
Abhorrence | n. Extreme hatred or detestation; the feeling of utter dislike. [ 1913 Webster ] |
Abhorrency | n. Abhorrence. [ Obs. ] Locke. [ 1913 Webster ] |
Abhorrent | a. [ L. abhorens, -rentis, p. pr. of abhorrere. ] The persons most abhorrent from blood and treason. Burke. [ 1913 Webster ] The arts of pleasure in despotic courts |
Abhorrently | adv. With abhorrence. [ 1913 Webster ] |
Abhorrer | n. One who abhors. Hume. [ 1913 Webster ] |
Self-abhorrence | n. Abhorrence of one's self. [ 1913 Webster ] |
群起而攻之 | [群 起 而 攻 之] the masses rise to attack it (成语 saw); Everyone is against the idea.; universally abhorrent #74,761 [Add to Longdo] |
Abscheu { f }; Verachtung { f } | abhorrence [Add to Longdo] |
abscheulich; verhasst; zuwider { adj } | abhorrent [Add to Longdo] |
verabscheuen; hassen | verabscheuend; hassend | verabscheut; gehasst | verabscheut | verabscheute | to abhor | abhorring | abhored; abhorred | abhors | abhored; abhorred [Add to Longdo] |
verabscheuungswürdig; verabscheuenswert { adj } | abhorrent [Add to Longdo] |
verabscheuungswürdig { adv } | abhorrently [Add to Longdo] |
widerlich { adv } | abhorrently [Add to Longdo] |
厭離穢土 | [えんりえど;おんりえど, enriedo ; onriedo] (n) abhorrence of (living in) this impure world [Add to Longdo] |
自己嫌悪 | [じこけんお, jikoken'o] (n, adj-no) self-hatred; self-abhorrence; self-loathing [Add to Longdo] |