appellate | (adj) เกี่ยวกับการอุทธรณ์ |
appellate | (อะเพล'เลท) adj. เกี่ยวกับการอุทธรณ์, ซึ่งมีอำนาจพิจารณารับการอุทธรณ์ |
appellate | ชั้นอุทธรณ์ [รัฐศาสตร์ ๑๗ ส.ค. ๒๕๔๔] |
appellate | ชั้นอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appellate court | ศาลอุทธรณ์ [ ดู appeal court ] [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
appellate jurisdiction | อำนาจพิจารณาในชั้นอุทธรณ์ [นิติศาสตร์ ๑๑ มี.ค. ๒๕๔๕] |
Appellate courts | ศาลอุทธรณ์ [TU Subject Heading] |
Appellate procedure | การอุทธรณ์-ฎีกา [TU Subject Heading] |
ศาลอุทธรณ์ | [sān utthøn = sān uthøn] (n, exp) EN: Court of Appeal ; appellate court FR: Cour d'appel [ f ] |
appellate | |
appellate |
appellate | (adj) of or relating to or taking account of appeals (usually legal appeals), Syn. appellant |
appellate court | (n) a court whose jurisdiction is to review decisions of lower courts or agencies, Syn. court of appeals, appeals court |
Appellate | a. [ L. appelatus, p. p. of appellare. ] Pertaining to, or taking cognizance of, appeals. “Appellate jurisdiction.” Blackstone. “Appellate judges.” Burke. [ 1913 Webster ]
|
Appellate | n. A person or prosecuted for a crime. [ Obs. ] See Appellee. [ 1913 Webster ] |
die Berufung betreffend | appellate [Add to Longdo] |
Rechtsmittel... | appellate [Add to Longdo] |
Rechtsmittelinstanz { m } | appellate court [Add to Longdo] |
控訴院 | [こうそいん, kousoin] (n) appelate court; appellate court [Add to Longdo] |
控訴裁判所 | [こうそさいばんしょ, kousosaibansho] (n) appeals court; appellate court; appelate court [Add to Longdo] |