arbiter | (n) ผู้ตัดสิน, See also: ผู้ชี้ขาด, Syn. umpire, arbitretor, judge |
arbiter | (n) ผู้ที่มีอิทธิพล, See also: ผู้ที่มีอำนาจ |
arbiter | (อาร์'บิเทอะ) n. ผู้ตัดสิน, ตุลาการ, คนชี้ขาด, ผู้กำชะตาชีวิต, อนุญาโตตุลาการ (judge) |
arbiter | (n) ผู้ตัดสิน, ตุลาการ, ผู้ชี้ขาด |
ว่าความ | (v) conduct a case, See also: hold a brief, plead, try a case, act as an arbiter, Example: ทนายในสำนักงานของผมไม่ค่อยว่าง เพราะต้องออกว่าความทุกวัน, Thai Definition: เป็นทนายว่าต่างหรือแก้ต่างในศาล |
กรรมการ | [kammakān] (n) EN: referee ; judge ; umpire ; arbiter FR: arbitre [ m ] ; directeur de jeu [ m ] ; juge-arbitre [ m ] |
กรรมการชี้ขาด | [kammakān chīkhāt] (n, exp) EN: referee ; umpire ; arbiter ; arbitrator |
กรรมการกลาง | [kammakān klāng] (n, exp) EN: arbiter ; the one who has to say ; central committee |
ตุลาการ | [tulākān] (n) EN: judge ; arbitrator ; arbiter ; adjudicator ; body of judges ; bench FR: juge [ m ] ; magistrat [ m ] ; magistrature [ f ] |
arbiter | |
arbiters |
arbiter | |
arbiters |
arbiter | (n) someone with the power to settle matters at will, Syn. supreme authority |
arbiter | (n) someone chosen to judge and decide a disputed issue, Syn. arbitrator, umpire |
petronius | (n) Roman satirist (died in 66), Syn. Petronius Arbiter, Gaius Petronius |
trend-setter | (n) someone who popularizes a new fashion, Syn. fashion arbiter, taste-maker |
Arbiter | n. [ L. arbiter; ar- (for ad) + the root of betere to go; hence properly, one who comes up to look on. ] ☞ In modern usage, arbitrator is the technical word. [ 1913 Webster ] For Jove is arbiter of both to man. Cowper. [ 1913 Webster ] |
Arbiter | v. t. To act as arbiter between. [ Obs. ] [ 1913 Webster ] |
Schiedsmann { m } | arbiter [Add to Longdo] |
Schiedsrichter { m } | arbiter [Add to Longdo] |
アービタ | [a-bita] (n) arbiter [Add to Longdo] |
アビタ | [abita] (n) arbiter [Add to Longdo] |
風狂 | [ふうきょう, fuukyou] (n, vs) (1) insanity; insane person; (2) arbiter of taste; connoisseur [Add to Longdo] |