babbling | (แบบ'บลิง) n. การพูดพล่าม, การพูดไม่เป็นสาระ, การพูดไม่ชัด adj. ซึ่งพูดพล่ามหรือไม่ชัด |
Babbling Stage in Cooing | ทำเสียงอูอูในลำคอ [การแพทย์] |
babbling | She is babbling with happiness. |
babbling | |
babbling |
babbling |
babble | (n) gibberish resembling the sounds of a baby, Syn. babbling, lallation |
schwafeln; labern; stammeln | schwafelnd; labernd; stammelnd | schwafelt; labert; stammelt | to babble | babbling | babbles [Add to Longdo] |
片言交じり | [かたことまじり, katakotomajiri] (n) babbling [Add to Longdo] |